2.4.12

ΕΚΛΟΓΕΣ και άλλα παραμύθια

Όσο πλησιάζει η ημερομηνία των "εκλογών" τόσο γεμίζει το ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο και πλήθος ιστοσελίδων που με καλούν:
- Να ψηφίσω ΝΔ για να λυθούν τα χέρια του Σαμαρά για να ...σώσει τη χώρα
- Να ψηφίσω ΠΑΣΟΚ ώστε ο Βενιζέλος να ...αρχίσει να σώζει τη χώρα
- Να ψηφίσω ΚΚΕ για να μη νοιώθει η Βόρεια Κορέα μοναξιά...
- Να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για να έχω και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο
- Να ψηφίσω ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ επειδή ανεξαρτητοποιήθηκαν από τη ΝΔ...
- Να ψηφίσω ΔΗΜΑΡ επειδή ανεξαρτητοποιήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ
- Να ψηφίσω ΛΑΟΣ γιατί άραγε;
- Να ψηφίσω ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ γιατί ...ανεξαρτητοποιήθηκε από τον ΛΑΟΣ και γιατί ζεύγος εγχρώμων νοίκιασε σπίτι κοντά μου στον Τρίλοφο.
- Να πάω να ψηφίσω
- Να ΜΗΝ πάω να ψηφίσω
- Να ρίξω ΑΚΥΡΟ
- Να ΜΗΝ ρίξω ΑΚΥΡΟ
- Να ρίξω ΛΕΥΚΟ
- Να ΜΗΝ ρίξω ΛΕΥΚΟ
- Να ψηφίσω ΜΙΚΡΟ Κόμμα
- Να ΜΗΝ ψηφίσω ΜΙΚΡΟ Κόμμα
Πολλοί από τους "τελάληδες" είναι προφανέστατα κατευθυνόμενοι, αρκετοί όμως φαίνονται ειλικρινείς και προσπαθούν να τεκμηριώσουν την άποψή τους.
Έτσι συνεχώς διογκώνεται μια συζήτηση και επικεντρώνεται η προσοχή στα διαδικαστικά και όχι στην ουσία της δημοκρατίας που έχει χαθεί δεκαετίες τώρα με ευθύνη (και συμφέρον) του (εγ)κατεστημένου μεταπολεμικά πολιτικού συστήματος.
Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία ουδέποτε λειτούργησε στο κράτος αυτό. Με διλήμματα, κομμουνισμός ή "ελευθερία", Καραμανλής ή τανκς, ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, και λοιπά χαριτωμένα, και δικαιολογίες για ...προστασία του Έθνους (μη τυχόν και μπούν ...Τούρκοι στη Βουλή των Ελλήνων), το (εγ)κατεστημένο πολιτικό σύστημα κόβει και ράβει τους εκλογικούς Νόμους ώστε από καταβολής του κράτους να κυβερνούν μειοψηφικά κόμματα με το έτσι θέλω και να εθίζεται η κατακερματισμένη πλειοψηφία (στη γνώση της ότι δεν θα είναι ποτέ υπεύθυνη εξουσία) σε ανέξοδες ρομαντικές διαπιστώσεις της άδικης και ζοφερής πραγματικότητας χωρίς να υποχρεώνεται να προτείνει και πρακτικές λύσεις.
Οι νομοθετούντες θεωρούν ΕΓΚΥΡΟ το ΛΕΥΚΟ, γι αυτό μας το δίνουν άλλωστε υ π ο χ ρ ε ω τ ι κ ά, το μετρούν δε το ΕΓΚΥΡΟ μαζί με τα ΑΚΥΡΑ αυξάνοντας έτσι το δικό τους ποσοστό. Ας τολμήσουν να το μετρήσουν ως ποσοστό που θα επιφέρει ΚΕΝΕΣ έδρες στη Βουλή ή ας το απαγορεύσουν. Δεν μας κοροϊδεύουν απλά. Μας χ λ ε υ ά ζ ο υ ν!
Στην ίδια "ατμόσφαιρα" γίνονται και οι επικείμενες εκλογές. Με ένα "μπόνους" 50 βουλευτών στο πρώτο κόμμα, μπλέ ή πράσινο, ε, κι αν δεν φτάσει κι αυτό, φωνάζουμε τον Παπαδήμο και συνεχίζουμε το βιολί μας σε ντουέτο ή κουαρτέτο (μια και φροντίσαμε να "αυγατίσουμε" τα κόμματά μας σε Παραρτήματα δήθεν αντιπολίτευσης). Έτσι θα φτάσει σίγουρα. Αφού οι στρατιές των εξαγορασμένων με μια θεσούλα δημόσιων υπάλληλων, των μαϊμουεπιδοτούμενων αγροτών, των ΔΕΚΟτρεφόμενων κηφήνων και των "ομογενοποιημένων" μεταναστών συμπληρώνουν τα κουκιά για το μειοψηφικό ποσοστό που μας δίνει πλειοψηφία εκπροσώπησης. Ακόμα κι αν η πλειοψηφία των "μικρών" αποκλείσει τη μονοκομματική κυβέρνηση...
Επομένως τζάμπα μου στέλνουν όλοι αυτοί τα μηνύματα. Ό,τι και αν ψηφίσω, το αποτέλεσμα το ξέρουμε εκ των προτέρων.
Γι αυτό νομίζω ότι ο μόνος δρόμος είναι ο εξευτελισμός αυτής της διαδικασίας. Ο εξευτελισμός του πολιτικού συστήματος, των "μικρών" συμπεριλαμβανόμενων μπας και ξυπνήσουν να κατεβάσουν την πλειοψηφία των πολιτών στον δρόμο απαιτώντας την ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ. Που θα δώσει την ευκαιρία για ουσιαστικές συνεργασίες και όσμωση των θετικών κάθε ιδεολογίας. Που θα εξαλείψει το αλλαζονικό ύφος των "εξυπνάκηδων" που κυβερνούν με τη διαχρονική αλλοίωση της ψήφου μας και της δημοκρατίας.
Θα ψηφίσω, λοιπόν, ό,τι πιό εξευτελιστικό γι αυτούς βρώ στα αμέτρητα χαρτιά που θα μου δώσουν στο Εκλογικό Τμήμα. Είναι καιρός να καταλάβουν ότι τους καταλάβαμε...

4 σχόλια:

Μαρία είπε...

Ψηφίζοντας ένα μικρό κόμμα, μαντρώνεσαι στην στάνη κάποιου τσιφλικά που μετά τις εκλογές θα περηφανεύεται για τον αριθμό προβάτων που κατέχει.
Αν όλοι ακολουθήσουν την προτροπή σου εκατοντάδες χιλιάδες ψήφοι θα χαθούν σε μικρά κόμματα, που δεν θα περάσουν το κατώφλι του 3%.
Αν πάλι περάσουν το 3%, ακόμα χειρότερα γιατί θα μας προδώσουν.
Μόνο ψηφίζοντας ΑΚΥΡΟ δείχνεις ότι δεν συμφωνείς με τους κανόνες του παιχνιδιού.
Κι αν το βράδυ των εκλογών τα ΑΚΥΡΑ είναι 20%, τότε θα αγριέψεις.
Αν όμως ο Δημοσθένης Βεργής πάρει 2-3%, ο φόβος θα ξαναφωλιάσει στην καρδιά σου.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Αγαπητή Μαρία, επειδή με τα ΑΚΥΡΑ και σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού, που ΑΥΤΟΙ έχουν κόψει και ράψει στα μέτρα τους, το πλαστό ποσοστό των "μεγάλων" μεγαλώνει, φαντάσου τους μεγαλοτσιφλικάδες καμάρι που θα έχουν για το εικονικό μαντρί τους...
Οι χιλιάδες ψήφοι, αν δεν εκπροσωπούν αναλογικά τους ψηφοφόρους, είναι χαμένοι όπου και να πάνε. Το αν θα μπεί στη Βουλή ο Βεργής ή ο Λεβέντης, φόβος θα προκληθεί στους "μεγάλους" και όχι σε μένα. Αυτοί προτιμούν τους Χρυσαυγίτες για να έχουν "δημοκρατικό" άλλοθι...

Μαρία είπε...

Αυτό που θέλω κυρίως να πω είναι ότι τα ΑΚΥΡΑ, τα ΛΕΥΚΑ και τα κόμματα που δεν θα περάσουν το 3%, πριμοδοτούν ακριβώς όμοια με το ποσοστό τους, τελείως αναλογικά, όλους όσους θα μπουν.
Οσοι μικροί περάσουν το 3% θα εξαγορασθούν ή θα υποκύψουν.
Ποιό φαίνεται πιο απειλητικό για την εξουσία ;
Το 2% του Βεργή, του Λεβέντη, του Δημαρά κ.λ.π. και ένα 4% του Κουβέλη ;
ή ένα 20% ΑΚΥΡΑ ;
Εφ' όσον μοναδικές μου επιλογές είναι λιγότερη ή περισσότερη τυραννία, επιλέγω την ρήξη με έστω κι αυτήν την ελάχιστη δημοκρατία, αναλαμβάνοντας, βέβαια, το ρίσκο να την χάσω κι αυτήν.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Αγαπητή Μαρία, Δημαράς, Κουβέλης κλπ, ως "ρετάλια" του δικομματισμού, περιλαμβάνονται στο (εγ)κατεστημένο πολιτικό σύστημα το οποίο -κατά τη γνώμη μου πάντα- καλό θα ήταν να εκλείψει.
Η επιφύλαξή μου στην αποψή σας (που σέβομαι απολύτως)συνίσταται στο ότι αδιαφορώντας για τα Άκυρα, και συμπεριλαμβάνοντας (αυθαίρετα και παράνομα) σ' αυτά και τα Λευκά, όπως αδιαφόρησαν και για την τεράστια Αποχή, τα κόμματα εξουσίας θα πανηγυρίζουν πάλι για το ψηλό ποσοστό των έγκυρων που θα τους βάλει ξανά στον ...θρόνο.
Έτσι θα διαιωνίζεται μια εξουσία που θα εκπροσωπεί το 30-35% του ...70%, δηλαδή το 20 με 25% των πολιτών.
Η δική μου επιλογή είναι ρήξη εξευτελισμού των πλαστών θεσμών που μας έχουν φορέσει στο κεφάλι.
Δοκίμασα την ...παθητική Αντίσταση της Αποχής και του λευκού, δεν πήραν χαμπάρι, και τώρα είναι ώρα για πιό ενεργητικά πράγματα.