30.9.07

Πατρίδα

Της Παναγιάς ανήμερα.
Πριν οι φλαμουριές της πλατείας, και το χωριό, φυλλοροήσουν με το τέλος του καλοκαιριού...
Τραπέζια αραδιασμένα, το κεμπάπ να σπάει μύτες, το κεφαλοτύρι βουνίσιο και οι μπύρες παγωμένες.
Τα όργανα τυλίγουν με τον ήχο τους εικόνες του σήμερα, μνήμες του χθες, αναπαράγουν κώδικες αιώνιους, μύθους, μάχες, έρωτες, κάνουν τους γέρους να κινούνται στο χορό σαν παλικάρια, κάνουν τους νέους ν' ακολουθούν σε σαν από χρόνια γνωστά χνάρια.
Κι εκεί προς το τέλος του πανηγυριού τσακίζει η φωνή του τραγουδιστή

"τώρα στα ξεχωρίσματα, έλα γιέ μου να φιληθούμε
γιατ'έχουμε ζωή και θάνατο
ποιος ξερ' γιε μ' αν θ' ανταμωθούμε...
"

και πρώτο μπαίνει στο χορό ένα παλληκάρι δυό μέτρα με ανοιχτά τα χέρια σα ν' αγκαλιάζει όλο το γύρω, το πάει βαριά, λεβέντικα, χωρίς τσαλίμια και τσακίσματα, και οι φωνές στην πλατεία σταματούν, ακόμα και τα μικρά παιδιά κουρνιάζουν σ' αγκαλιές γονιών αμίλητα.

"Εγώ εδώ κι εσύ αλλού, με όνειρα γιε μου θα ζούμε
Βόηθα Χριστέ και Παναγιά βόηθα
πάλι να σμιχτούμε...
"

το χέρι πάει στο αυτί, μη χαθεί μια νότα, τα μάτια κλείνουν να μαντρώσουν την εικόνα στο μυαλό, τα πόδια οδηγούν τον κύκλο αργά, σταθερά, σίγουρα, σαν ο παλιότερος από κάθε τραπέζι, απ΄όλα τα τραπέζια, σηκώνονται και κερνούν τα όργανα για να μη τελειώσουν το τραγούδι, για να μη τελειώσει ο χορός, για να μη...

"Ήρθ' ο καιρός παιδιά μ' να φύγουμε,
στα σπίτια μας γιέ μου να πάμε
του χρόνου να 'μαστε καλά, πάλι εδώ για να γλεντάμε...
"

τα μάτια ανοίγουν, κι είναι κόκκινα, κοιτάει τους φίλους στον χορό κι ένα χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό του καθώς ένα δάκρυ του κυλάει, κι άλλο ένα, κι άλλο ένα, και δεν είναι κανένας στην πλατεία χωρίς δάκρυ.

Ο Τιμ, 28 χρόνων παλληκάρι, γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αμερική...
Γιορτάζει, όταν μπορεί, το πανηγύρι της Παναγιάς στο χωριό των γονιών του.
Και βλέπω στα μάτια του το τι θα πει πατρίδα...



Σημ: Το "Τώρα στα ξεχωρίσματα" είναι Ηπειρώτικο τραγούδι 'της ξενητειάς'

23 σχόλια:

Кроткая είπε...

μα είναι της Παναγίας 30 σεπτεμβρίου?
τσκ!

diastimata είπε...

Στην υγεία του Τιμ, λοιπόν!
(Και βάλε λουκάνικο στη φωτιά. Πάει με το κόκκινο κρασί(!

Το μεγαλο μας τσιρκο είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα,

βρήκε ρίζα ο Τιμ λοιπόν ε???
...ας κρατήει τα καλά της εύχομαι...

:-)))

Κωστής Γκορτζής είπε...

Κροτ, όταν νυστάζουμε, ΔΕΝ σχολιάζουμε! :-)

diastimata, σκορδάτο με πράσο!
Στην υγειά του, πραγματικά!

Γκράντε Τσίρκο, κι εγώ... :)

industrialdaisies είπε...

Κωστή σε ευχαριστώ που με πήρες μαζί σου. Για λίγο άκουσα, είδα και μύρισα την πλατεία... Μεγάλη παρηγοριά μέσα στο γκρι αυτής της πόλης που με πλακώνει τώρα τελευταία...

Καλό μήνα και στην υγειά μας! :)

σχολιαστής είπε...

Για να βγάλει ο Τιμ συμπεράσματα,πρέπει να ζήσει αρκετό καιρό στη χώρα μας, για να τη δει και στα μαύρα της τα χάλια.

Αν δε θέλει να απογοητευθεί ας έρχεται λίγες μέρες τουρίστας.

Pakis είπε...

Αν ένιωθαν το ίδιο για την πατρίδα τους και οι σημερινοί νέοι (βάζω και τη δικιά μου γενιά μέσα των 30ηδων) θα μπορούσαν να αποφευχθούν πολλά. Ειδικότερα σε εμάς στη Κύπρο

Κωστή μου φιλάκια!!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σχολιαστή μου, η πατρίδα δεν έχει να κάνει με το κράτος, με το δημόσιο, με τα χάλια μας. Τουλάχιστον, όχι η πατρίδα που ένιωσε ο Τιμ χορεύοντας το τραγούδι της ξενητειάς. Η πατρίδα αυτή είναι το χώμα, οι μυρουδιές, τα βατόμουρα στις βατσινιές, οι ματωμένες πέτρες, η βουή του παρελθόντος. καλού ή κακού. Μη μπερδεύουμε την πιό απλή αλλά και πιό αληθινή έννοια.

Σημ: Οι τουρίστες δεν κλαίνε στον ήχο του κλαρίνου... :)


Pakis, το ίδιο νοιώθουν, μπερδεύονται, όμως, τα νοιώσματα με αυτό της αηδίας για την καθημερινότητά μας.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Μαργαρίτα, προσπαθώ να ξεφύγω κι εγώ αλλά δεν μ' αφήνει ο φίλος Σχολιαστής να ξεχάσω τα της πόλης! :-)

zepos είπε...

Τα ειλικρινά σέβη μου καπιτάνο!
Με τόσο δα μικρό κείμενο είπες τόσα πολλά και κυρίως ΩΡΑΙΑ!

Captain Harbour είπε...

Καλημέρα

Αυτό που περιγράφετε είδα και εγώ σε συγγενική μου οικογένεια όχι εδώ, όχι στην όμορφη πατρίδα αλλά μακρυά στην Αυστραλία. Βρισκόμενος εκεί σαν ναυτικός για λίγες μέρες, τους συνάντησα μετά από μια δεκαετία. Εκεί δεν ήταν το τοπίο ήταν όμως οι μεζέδες δεν ήταν ο χορός, ήταν η μουσική μόνη της. Όταν έπαιξα στο μπουζούκι το "Τραγούδι της Ξενιτειάς" που λέει " Φεγγάρι μάγια μου κανες, και περπατώ και περπατώ στα ξένα" δάκρυσαν όλοι, μαζί τους κι εγώ. Την επόμενη μέρα χαιρετηθήκαμε στο λιμάνι, και δωσαμε ραντεβού για κάποτε στο μέλλον να τα ξαναπουμε από κοντά. Η επιθυμία τους είναι να παραμείνουν εκεί.

σχολιαστής είπε...

Eχεις δίκιο Κωστή. Απλώς μετά τις φωτιές στην Πελοπόννησο, όταν λέω μαύρα χάλια κυριολεκτώ.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Κι εσύ έχεις δίκιο φίλε μου σχολιαστή. Μακάρι να μην είχες... :-)

axtapos, να 'σαι καλά. Χρειαζόμουν μια ...βιταμίνη αισιοδοξίας.

captain harbour, και ο σκύλος καλοτρώει και καλοπερνάει οπουδήποτε αλλά, γυρνάει στον τόπο του για να πεθάνει... και πολλά ακόμα ζωντανά, ψάρια, πουλιά. Πατρίδα είναι ο τόπος όπου θέλεις να γράψεις ΤΕΛΟΣ...

o kairos είπε...

Τι δυνατο συναισθηματικο κειμενο.Με πορτοκαλι το λουκανικο παρακαλουμε.Στην υγεια σου.

So_Far είπε...

Μύρισε Μακεδονία το κείμενο.. και είναι πολύ ωραία εκεί στα βουνά της και στα χωριά της..
Να είστε καλά Master & Commander που μας το θυμίσατε..

Κωστής Γκορτζής είπε...

Πορτοκάλι βάζετε εσείς οι Νότιοι... Εμείς το πήζουμε στο πράσσο, Καπετάνιε!
Εσύ μπορείς να φανταστείς το πώς ένιωσα... :)

so-far, Αηδόνια Γρεβενών, όπου, κατά καιρούς, ψάχνω να βρω τις αξίες που υπάρχουν αλλά δεν μπορούμε να τις δούμε στην καθημερινότητά μας.

ATHENA είπε...

ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΤΟΦΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΧΑΝΟΥΜΕ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΟΠΟΠ ΤΗΣ ΟΜΟΓΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ...
ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΜ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΙΜ!

R2-D2 είπε...

Υπέροχο post, πολύ συγκινητικό! Και ας απόρησα κι εγώ για της Παναγίας 30 Σεπτέμβρη!!!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Αθηνά, καλώς την! :)

r2d2, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. όλα καλά; :- )

Ανώνυμος είπε...

ftp://music.epcon.gr/Xechorismata1.mp3

Να είσαι γερός και λεβέντης πάντοτε πατριώτη.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Κι εσύ μεγάλε!

Unknown είπε...

Den ftanei monaxa ena aplo euxaristo na sou pw gia to keimeno sou Kwsti. Mou afise me to stoma anoixto.

To xwrio mas einai to kati allo, kai o desmos pou iparxi metaxi pedea, megalous kai genaies apisteftos.

S'euxaristo gia ta logia sou kai tin filia sou. Perimeno tin ipomenoi sinantisi mas, Kala Xristougenna!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Tim, sorry αλλά είδα το σχόλιό σου σήμερα.
Το "ευχαριστώ" το οφείλουμε εμείς σε σένα. Και στον αδελφό σου και στην οικογένειά σου που μας υπενθυμίζετε κάποιες ξεθωριασμένες σε μάς έννοιες...
Τις ευχές μας για Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά σε σένα και στην οικογένειά σου!