29.11.08

Κρίσεις....

Πάνω στη φούντωση της παγκόσμιας κρίσης και της ανακατωσούρας με τη Μονή (στα Κοζανίτικα είπαμε) Βατοπαιδοίου, το MEGA ...θυμήθηκε στο τέλος του 2008 ότι, το 1987 (!) ένας δάσκαλος που είχε αποταχθεί τον Γενάρη του 1967 (!) ως Σημαιοφόρος από το Πολεμικό Ναυτικό, αποκαταστάθηκε στον βαθμό του Υποναυάρχου ως αντιστασιακός (!).
Στο σκεπτικό της αποκατάστασης, η αμέλεια στα καθήκοντά του που συντέλεσε στη σοβαρότατη βλάβη της προωστήριας εγκατάστασης (κάηκε ο λέβητας) του Αντιτορπιλικού ΑΣΠΙΣ στο οποίο υπηρετούσε, 'μεταφράστηκε' σε ...σαμποτάζ κατά των προπαρασκευαστικών δραστηριοτήτων της χούντας!

Η 'είδηση' αυτή καθ' εαυτή δεν είναι δα και επιπέδου 'άνθρωπος δάγκωσε σκύλο' αφού τέτοιες 'μαϊμού' αποκαταστάσεις αφορούν σε χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που 'χρίστικαν' αντιστασιακοί είτε από τη χούντα (οι 'δεξιοί' για την κατοχή) είτε από την 'Ελληνική Δημοκρατία' (οι αριστεροί για την κατοχή και τη χούντα).

Πολλοί από αυτούς αγέννητοι στις περιόδους που υποτίθεται ότι άσκησαν την ...αντίστασή τους.

Το MEGA έκρινε ότι στην παρούσα φάση της νεοδημοκρατικής φουρτούνας, ίσως χρειαζόταν στους μεγαλοεκδότες του να δημιουργηθεί ένα ...αντιμάμαλο για να μη πάρουν και πολύ αέρα τα Πασοκικά πανιά (του Γιώργου) και ανέσυρε την περίπτωση του μεσάκια δασκάλου με την ευκαιρία της κατάθεσης ερώτησης στη βουλή από τέσσερεις βουλευτές της Ν.Δ. και του Βενιζέλου...(που έτσι εμφανίζεται 'αθώος' για τα τεκταινόμενα επί ΠΑΣΟΚ 1987, όταν αυτός δεν ήταν ενώ ο Γιωργάκης ήταν σ' αυτό)!
Αλλά, κύριε Λαμπράκη, ο πονηρός δάσκαλος δεν αποτελεί αμαρτία του τότε ΠΑΣΟΚ μόνο.
Και η ελληνική ρουσφετοκουτοπονηριά των 'αποκαταστάσεων' δεν εκφράζεται μόνο από την περίπτωσή του. Εκφράζεται κυρίως από την παράνομη, παράτυπη και εξωφρενική 'αποκατάσταση' των μεγαλοσχήμονων αντιστασιακών (Παπαδόγκωνας, Δροσογιάννης, Χαραλαμπόπουλος κλπ) που ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΝ με τη ΘΕΛΗΣΗ τους για να πολιτευθούν και μόλις κατέλαβαν τα έδρανα της εξουσίας διακομματικά συμφώνησαν (επί Δροσογιάννη) να αποκαταστήσουν τους εαυτούς τους ως ...διωχθέντες!!!

Τι βλέπω εγώ στην είδηση; Βλέπω κύριε Λαμπράκη ότι προσπαθείτε να 'φρενάρετε' τη ραγδαία πτώση της Ν.Δ. μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες ώστε να πάρει το πάνω χέρι στο ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελός σας. Ο δάσκαλος φαίνεται να είναι η αρχή. Είδωμεν....

Ανανέωση: Μόλις διάβασα στην εφημερίδα ότι ο Σοσιαλιστής Άκης βαφτίζει το παιδί του στο ...Φανάρι!
Την κατάλληλη στιγμή....

Τι να σου κάνει κι ο λαός. Με επτά χρόνια χούντας, ξέχασε το φαύλο πολιτικό σύστημα και το ξανάφερε στην εξουσία. Με επτά χρόνια, απείρου κάλου Ν.Δ., ξεχνάει και το φαύλον ΠΑΣΟΚ και είναι έτοιμος να το ξαναφέρει στην εξουσία. Ο Τσοχατζο απλώς μας θυμίζει απλώς το Μηλιώκειον ρητόν 'να δείς που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες'...
Θα βάλουμε ποτέ μυαλό;

26.11.08

Τέλος συντήρησης τηλεφωνικής συσκευής!

Για κοιτάξτε τον τελευταίο λογαριασμό του ΟΤΕ!

Κάπου εκεί ανάμεσα στα διάφορα νούμερα, υπάρχει και η χρέωση:
Τέλος συντήρησης τηλεφωνικής συσκευής 0,880 ευρώ.

Το ποσό, βεβαίως, περνάει απαρατήρητο στο σύνολο του ...εμφραγματικού λογαριασμού (λόγω και της υπερδραστηριότητας των διανυόντων τη μετεφηβεία τέκνων). Παρά το γεγονός ότι ποτέ μου δεν ξεψυρρίζω τους λογαριασμούς, το μάτι μου έπεσε στη χρέωση αυτή και θεώρησα σκόπιμο να πάω στον ΟΤΕ και να ρωτήσω το γιατί, μια και οι τηλεφωνικές μου συσκευές (αγορασμένες από εμένα) δουλεύουν μια χαρά εδώ και χρόνια.

-Καλημέρα σας, μπορείτε παρακαλώ να μου διευκρινίσετε τι σημαίνει 'τέλος συντήρησης τηλςφωνικής συσκευής';
-Βεβαίως. Σας κρατούμε το μικρό αυτό ποσό και σε περίπτωση βλάβης της συσκευής σας, σας δίνουμε μία καινούργια δωρεάν.
-Δηλαδή, αν εγώ δεν θέλω δικιά σας συσκευή δωρεάν και θέλω να αγοράσω μία από το εμπόριο για να ταιριάζει στην ταπετσαρία του σαλονιού (λέμε τώρα), μπορώ να το δηλώσω και να σταματήσετε να μου κρατάτε 0,880 ευρώ κάθε δίμηνο;
-Όχι βέβαια, αυτό είναι υποχρεωτική χρέωση βάσει του κανονισμού του ΟΤΕ. Και δεν νομίζω ότι επιβαρύνεστε ουσιαστικά από ένα τέλος ούτε μισό ευρώ το μήνα.
-Κυρία μου, αυτό το μισό ευρώ το μήνα επί τα εκατομύρια των συνδρομητών σας, σε σχέση και με τη σπάνια ανταποδοτικότητά του, αποφέρει στον ΟΤΕ κάποια εκατομύρια ευρώ το μήνα που αποδεικνύει ότι καθόλου ευκαταφρόνητο δεν είναι το ποσό για εσάς. Αυθαίρετο καπέλο 'κρυφής' αύξησης είναι.
-Τι να σας πω, κι εγώ υπάλληλος είμαι...

Γερμανικά κόλπα...Καμμιά ιδέα;

25.11.08

Κρίση 2

Επειδή, όσο να 'ναι, αλλιώς μπορεί και εκφράζεται ένας αναγνωρισμένος λογοτέχνης, σκανάρισα από τη σημερινή ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, το κείμενο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη που περιγράφει καλύτερα από εμένα όσα ήθελα να εκφράσω με το προηγούμενο δικό μου κείμενο.
Ιδού!

24.11.08

Κρίση

Για να πω την αλήθεια, μια και οι μάλλον πολυπρωτοβάθμιες οικονομικές γνώσεις μου, όπως και οι μαθηματικές, δεν βοηθούν ιδιαίτερα, διαισθάνομαι, παρά καταλαβαίνω, ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση οφείλεται βασικά στη διακίνηση αεριτζίδικου χρήματος -χωρίς αντίκρυσμα, δηλαδή- σε τεράστιες ποσότητες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλοί αρμοδιότεροι, και κατάλληλα σπουδαγμένοι, από εμένα για να αναλύσουν, προσδιορίσουν και προσπαθήσουν να επιλύσουν το πρόβλημα.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η προσπάθεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος στο σύνολό του να 'σπεκουλάρει' κατά το δοκούν του καθενός κομματικού συμφέροντος προτείνοντας γενικά τα ίδια με φραστικές παραλλαγές, επιμένοντας παράλληλα να ασχολείται με τη Μονή Βατοπαιδοίου (η ορθογραφία, είπαμε και παλιότερα, σωστή και το Μονή με προφορά Κοζανίτικη) και με τις απανωτές εκλογές-δημοσκοπήσεις για το ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός.
Επειδή στις 963 δημοσκοπήσεις των τελευταίων τριών μηνών, ουδέποτε ερωτήθηκα κι εγώ να πω τη γνώμη μου, αναγκάζομαι να την καταθέσω εδώ.
Λοιπόν, προσωπικά, καταλληλότερος πρωθυπουργός εκτιμώ ότι θα ήταν αυτός που θα διέτασσε τους υπουργούς του να δημοσιεύσουν και να δικαιολογήσουν:
-Όλα τα προνόμια όλων των κλάδων της κοινωνίας ονομαστικά, πέρα από συλλογικές συμβάσεις και επίσημα μισθολόγια. (μαϊμού υπερωρίες, μαϊμού 'εκτός έδρας', επιδόματα συμμετοχής σε Συμβούλια και Επιτροπές, 'διαιτητικά δικαιώματα', επιδόματα ευθύνης, απαλλαγή φόρων, απαλλαγή εξόδων μετακίνησης, διάθεση κρατικών αυτοκινήτων κλπ).
-Πόσοι, και ονομαστικά, δημόσιοι υπάλληλοι είναι 'αποσπασμένοι' σε θέσεις άσχετες με τα τυπικά προσόντα με τα οποία προσλήφθηκαν στο δημόσιο (π.χ. πόσοι εκπαιδευτικοί διεκπεραιώνουν ρουσφέτια αποσπασμένοι σε βουλευτικά γραφεία, πόσες καθαρίστριες είναι σε διοικητικές θέσεις και και) και αν πληρώνονται σύμφωνα με αυτά ή σύμφωνα με τα προσόντα που απαιτούνται για να σηκώνουν το τηλέφωνο...
-Από ποιούς και γιατί 'χρηματοδοτούνται' τα διάφορα κλαδικά Ταμεία. Έτσι, πιθανώς να κατανοήσω γιατί πληρώνω τα Ταμεία των δικηγόρων και των Δικαστών σε κάθε νομική πράξη (αυτοί δεν παίρνουν μισθό ή αμειβή ώστε να τους γίνονται κρατήσεις από αυτά;). Γιατί πληρώνω τον ΟΓΑ, γιατί πληρώνω το Ταμείο των αυτοκινητιστών, γιατί πληρώνω το Ταμείο των Μηχανικών, γιατί πληρώνω το Ταμείο των δημοσιογράφων αγοράζοντας εφημερίδα (ούτε αυτοί παίρνουν μισθό; ούτε ο ...Χατζηνικολάου;), γιατί πληρώνω και το ρεύμα του μακροσυγγενή μου συνταξιούχου διοικητικού της ΔΕΗ, γιατί επιμερίζομαι το κόστος από τη δωρεάν αεροπορική μετακίνηση του υπάλληλου της Ολυμπιακής, γιατί πληρώνω ΕΡΤ χωρίς να τη βλέπω.
-Ποιοί είναι οι ιδιοκτήτες των CAYEN και παρόμοιων οχημάτων, όπως και των διάφορων 'ανακτόρων' στα πολυτελή -και όχι μόνο- προάστεια.
-Κατάλογο όλων των offshore εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα με το μετοχολόγιό τους και τα φορολογικά προνόμιά τους. Το ίδιο με τις Α.Ε., Ο.Ε., ΕΠΕ κλπ.
και, τελικά,
-γιατί ο συμπαθής βοθρατζής μου δεν μειώνει το, χωρίς απόδειξη, αντίτιμο για την ...αναρρόφηση που είχε αυξήσει όταν αυξήθηκε και το πετρέλαιο, τώρα που το πετρέλαιο είναι τζάμπα;;

Μπας και συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά μάλλον ακατάλληλοι είμαστε εμείς για να διαλέξουμε τον καταλληλότερο, βολεμένοι στα αόρατα 'κεκτημένα' και αγωνιζόμενοι στο πώς θα αυγατίσουμε μόνο τα δικά μας...

Ζητάω πολλά;


-

17.11.08

Επετειακά

Ο Ναύαρχος Ν.Παππάς, έστειλε στα ΜΜΕ μια δήλωση που αφορά στους γιορτασμούς των επετείων.
Η δήλωση αυτή αναρτήθηκε και στο Press.gr και προκάλεσε ...ποικίλες αντιδράσεις σχολιαστών.
Προσωπικά, συμφωνώ και την προσυπογράφω.

---------------

"35 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω κάποιες σκέψεις και αισθήματα που έχουν σχέση με το τότε και το σήμερα.

Την εξέγερση των νέων στο Πολυτεχνείο το 1973 πρέπει να τη θυμόμαστε και να την τιμούμε, όπως πρέπει να θυμόμαστε και να τιμούμε κάθε αγώνα για το σύνολο της κοινωνίας μας.

Δυστυχώς, στην εποχή του ατομισμού και της προσωπικής προβολής, όλοι οι αγώνες για το κοινό καλό είτε παραποιούνται και χρησιμοποιούνται κατά το ματαιόδοξο δοκούν του καθενός, είτε λησμονούνται αν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανάλογα.

Έτσι, παραποιείται και εκφυλίζεται συστηματικά η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ‘λησμονείται’ η εξέγερση της Νομικής, λησμονείται και το Κίνημα του Ναυτικού.Οι τρείς σημαντικότεροι σταθμοί της αντιδικτατορικής δράσης που οδήγησαν στην πτώση της χούντας.

Η εξέγερση κατά της χούντας στη Νομική Σχολή ήταν η θρυαλλίδα που ενεργοποίησε την απόφαση εκτέλεσης του σχεδιασμένου Κινήματος του Ναυτικού και το Κίνημα του Ναυτικού αναζωπύρωσε τη λαϊκή εξέγερση με αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο.

Πέρα από την αλληλεπίδραση των ενεργειών, αυτές είχαν και ένα κοινό παρονομαστή, πολύ ‘ενοχλητικό’ για όσους θέλουν να τις εκμεταλλευτούν ‘πολιτικά’. Ήταν αυθόρμητες και ανεξάρτητες κομματικών καθοδηγήσεων και μηχανισμών.

Στη σημερινή εποχή του ‘αμύνεσθαι περί …Πάρτης, τοις κείνων …χρήμασι πειθόμενοι’, η εξέγερση της Νομικής, το Κίνημα του Ναυτικού και η εξέγερση του Πολυτεχνείου θα πρέπει να προβάλλονται στις διαστάσεις τους που δείχνουν την αποτελεσματικότητα των αγώνων υπέρ του συνόλου, τον αγώνα των λίγων υπέρ των πολλών, χωρίς κομματικές και κλαδικές περιχαρακώσεις.

Οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο έχουν εκφυλιστεί τόσο από την τυποποίησή τους όσο και από την υπερεκμετάλλευση, τόσο εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, όσο και από τα στοιχεία εκείνα που βρίσκουν ευκαιρία δημόσιας προβολής της κουκουλοφόρου καταστρεπτικής δράσης τους.

Το Κίνημα του Ναυτικού, γιορτάζεται κάθε χρόνο με μια λιτή και μη προβεβλημένη εκδήλωση επί του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ στο Φάληρο, εν πολλοίς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Η εξέγερση της Νομικής βυθίστηκε στη λήθη.

Αν θέλουμε, ως κοινωνία, να παιδεύουμε τους επερχόμενους, να βγάζουμε σωστά συμπεράσματα να παραδειγματιζόμαστε και να τιμούμε τους ανθρώπους που ‘αμύνονταν περί Πάτρης’, ας ξανασκεφτούμε ‘τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι’ το πώς διαχειριζόμαστε τις μνήμες.

Τιμή στους νέους και νέες του Πολυτεχνείου 73.


Ναύαρχος Ν.ΠΑΠΠΑΣ

Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ

Κυβερνήτης του Α/Τ ΒΕΛΟΣ 73 "

-----------------------

11.11.08

Λαογραφικά


Κάνετε κλικ στα κείμενα!

6.11.08

Αναμνήσεις

Λένε ότι με τ' άψυχα δεν (πρέπει να) δένεσαι.
Μολύβια, παλιά ημερολόγια, χαλασμένα ρολόγια, η πρώτη Κόντακ φωτογραφική μηχανή..., ένα σπίτι σχεδόν άχρηστα πράγματα που γεμίζουν τη χαμηλά σοφίτα-πατάρι γιατί κάτι πάντα μ' εμποδίζει να τα κλείσω στην πλαστική σακκούλα 'εκκαθάρισης' παρά τις προτροπές της συζυγάτας.
Εγώ, να πάρει η ευχή, συνδέομαι. Νοσταλγώ το πρώτο μου ποδήλατο (την περιβόητη Κατίνα, με 'κόντρα' αντί για φρένα), το πρώτο μου αυτοκίνητο (Φιατάκι 126 Personal, 140.000 δραχμές το 1977 από το ΜΙΝΙΟΝ!), το Ελικόπτερο Αλουέτ που ερωτεύτηκα κυνηγώντας τα σύννεφα και τις κορφές των κυμάτων, τα καράβια που κυβέρνησα και τους μιλούσα και μου μιλούσαν.... Κάθε τι από τα άχρηστα στο πατάρι, οι παλιές αρβύλες, η κάσκα του πιλότου, ο ξεφτισμένος επενδύτης, η σπασμένη ομπρέλα, ο λούτρινος Σνούπυ, χίλια μύρια τσιμπράγκαλα, αρνούνται να ξεφτίσουν μέσα μου ώστε να τα αποχωριστώ.
Και τώρα, πώς να αποχωριστώ το Φιεστάκι μου. Στις 27 Μαρτίου 1984, ακριβώς στα 33 μου χρόνια, μ' έπεισε ο φίλος μου ο Γιώργος δείχνοντάς το μου στη βιτρίνα της Φορντ όπου δούλευε για τον αντιπρόσωπο πατέρα του. Μα, δεν έχω λεφτά, του είπα. Πάρ' το και φύγε τώρα, μου είπε. Και πλήρωνέ το με δόσεις.
Έτσι, με τα νάυλον στα καθίσματα, έσπευσα στον έρωτα της ζωής μου 'αναβαθμισμένος' και αναβαθμίσαμε και τη φρέσκια σχέση μας παρκαρισμένοι σε σκοτεινή μάντρα ενός γιαπιού (χρήσιμα τα νάυλον...)
600.000 χιλιόμετρα, χωρίς ποτέ να δυσανασχετήσει όταν το σκαρφαλώναμε στον Αρκουδίλα της Κέρκυρας, το γκαζώναμε στους αυτοκινητόδρομους της Ιταλίας και της Γερμανίας, το ταλαιπωρούσαμε στα χώματα της Πίνδου, το φορτώναμε σαν γαϊδούρι.

Μιά σπανίως ηλιόλουστη μέρα στη ...Βαυαρία!


Στάση για κατούρημα σε Γερμανικό αυτοκινητόδρομο
(από τις τουαλέτες και τους σκουπιδοτενεκέδες, ήταν βέβαιο ότι πολλοί Έλληνες πέρασαν εκείνη την ημέρα...)

Θυμάμαι τη μέρα του γάμου μας στη Θεσσαλονίκη (τη μέρα που πήραν φωτιά οι αποθήκες καυσίμων στο Καλοχώρι), 'χτίσαμε' τα δώρα, περάσαμε τις λαμπάδες σφηνωτές πάνω από τα κεφάλια μας, πήρε η συμβία κι ένα αμπαζούρ αγκαλιά και ξεκινήσαμε για την Αθήνα. 'Εξω από τη Θήβα οι καλοι βυτιοφορείς απεργούντες είχαν κλείσει την Εθνική και οι τροχονόμοι μας έβγαλαν στα χωράφια για να πάμε στα Βριλήσσια μέσω ...Ελευσίνας. Ντραγκαντρούγκ, λοιπόν, αυτοκίνητο, σερβίτσια, οι λαμπάδες στο κεφάλι μου, το αμπαζούρ να πηγαινοέρχεται στα γόνατα της συμβίας... Ευτυχώς φτάσαμε σώοι (και τα δώρα).
Και μετά ήρθε ο γιός. Και μετά η κόρη. Καθισματάκια, βραστήρας, πάνες, ρούχα, μπιμπερό, πάντα φορτωμένο, πάντα χαρούμενο.

Ακόμα και η φαλακρή γόησσα που διακρίνεται στην αγκαλιά της μάνας της το έχει πια οδηγήσει...
Πού να φανταζόταν ο γιός ότι θα το οδηγούσε κάποτε κι αυτός... Και πού να φανταζόταν ότι θα το ερωτευόταν κι αυτός... Τα δύο τελευταία χρόνια, 24 χρόνων αυτό 22 αυτός τώρα, ήταν αχώριστοι και το κόκκινο Φιεστάκι τον πηγαινοέφερνε στη Σίνδο για τις σπουδές του και (πιθανώς) σε σκοτεινά μέρη για να ...αναβαθμίσει κι αυτός τις σχέσεις του....
Ο μπόμπιρας, όταν δεν γκομένιζε αψηφώντας και τον σκύλο φρουρό της αντιπάλου, ονειρευόταν να οδηγήσει το Φιέστα. Τότε βολευόταν και μ' αυτό:

Τα κατάφερε όμως:

600.000 χιλιόμετρα μετά, κουρασμένο και ξεθωριασμένο άρχισε να λαχανιάζει στην ανηφόρα της Καρδίας, που και που το πιάνει βήχας, τα μισά βενζινάδικα δεν έχουν πια Σούπερ μολυβδένια, (κι όσα έχουν ο Θεός να την κάνει βενζίνη...) και οι Αλογοσκούφηδες απειλούν με αντικίνητρα. Ε, καιρός για συνταξιοδότηση.
Καιρός να πούμε αντίο στο Φιεστάκι μας με ένα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι πρόσφερε σε όλους μας. Θα μείνουν οι ανατολές που αντικρύσαμε μαζί, τα ηλιοβασιλέματα, οι χιονιάδες και οι νεροποντές, οι άκρες του κόσμου που γυρίσαμε, η ζεστασιά της εμπιστοσύνης...
Αναμνήσεις
Ευτυχώς που αυτές δεν ...συνταξιοδοτούνται....

Και το καινούργιο ήδη γράφει τις δικές του στα κακοτράχαλα.