1.4.08

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ''ΙΜΙΑ''

ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ''ΙΜΙΑ''

Με αφορμή τις εκπομπές που έγιναν με θέμα τα Ίμια το τελευταίο διάστημα από την τηλεόραση θέλω σαν απλός πολίτης να καταθέσω κάποιες απόψεις . Ένα από τα Δελφικά παραγγέλματα στην αρχαία Ελλάδα ήταν : ΕΠΙ ΝΕΚΡΩ ΜΗ ΓΕΛΑ (Να μην περιγελάς τους νεκρούς) .Kαι ένα άλλο : ΕΠΑΙΝΕΙ ΑΡΕΤΗΝ ( Να επαινείς την αρετή). Δυστυχώς μετά από 12 χρόνια βλέπουμε ότι το θέμα είναι ακόμη στην επικαιρότητα. Και λέω δυστυχώς γιατί προβάλεται μόνο η μία πλευρά του θέματος. Το πρώτο Δελφικό παράγγελμα. .Τι έγινε και έπεσε το Ελικόπτερο;, διαξιφισμούς πολιτικών και απόστρατων για το ποιος φταίει, προβλήματα υγείας των χειριστών, κλπ. Η προβολή του θέματος τελικά όμως μόνο πίκρα, απογοήτευση, εκνευρισμό, απέχθεια και θλίψη, κατά κοινή ομολογία όλων ,προκαλεί. Δεν εννοώ το δημοσιογραφικό παράγοντα. Ο δημοσιογράφος κάνει την δουλειά του . Όμως τα ανθρωποφάγα κανάλια ξεκοκαλίζουν τα πάντα στο βωμό της δημοσιότητας.. Σκυλεύουν μνήμες, παραβιάζουν τα ιερά των ψυχών για το συμφέρον . 'Άλλα πράγματα, αν υπήρχε ίχνος αρετής , θα έπρεπε μετά από 12 χρόνια να είχαν γίνει . Τόσο η πολιτεία όσο και η δημοσιογραφία καταρχήν θα έπρεπε να μην έχουν λησμονήσει τους ανθρώπους που χάθηκαν σε διατεταγμένη αποστολή. Θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν το άτυχο αυτό γεγονός και να προβάλλουν τον ηρωισμό του πληρώματος του Ελικοπτέρου ΠΝ21 ,να αντλήσουν ηθικά και επιχειρησιακά διδάγματα. Το Δεύτερο δελφικό παράγγελμα. Γιατί πλέον καμιά σημασία δεν έχει πως έπεσε το Ελικόπτερο στα Ίμια. Ένα μόνο έχει σημασία για το γεγονός αυτό. Πως κατατάσσεται στην ιστορία. Αλλά εδώ γεννιέται το ερώτημα, ποιος είναι αυτός που θα το κρίνει;. O δημοσιογράφος, ο πολιτικός, δικηγόρος, οι απόστρατοι, οι διάφοροι, που μαζεύονται στα τραπέζια των εκπομπών;.

Eχουν την πλήρη ιστορική γνώση και την προσωπική εμπειρία για το θέμα που αναφέρονται; Γιατί αν λείπει ένα από τα δυο τότε οι προσεγγίσεις τους θα είναι, ρηχές ,μικρές, περιορισμένες, συχνά ανόητες, στενές. Η μήπως οι περισσότεροι που εκφέρουν άποψη ,αυτοπαγιδεύονται ,θολωμένοι από τα φώτα της δημοσιότητας ,νιώθοντας για λίγο, κυρίαρχοι του κόσμου ;

Και η Πολιτεία ; Τι θέση παίρνει η Πολιτεία για τα παιδιά της που χάθηκαν.

Πολλά θα μπορούσε να κάνει η πολιτεία συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ. Πρώτο και κύριο να έχει ζητήσει τις ευθύνες από τους ηθικούς αυτουργούς της ανθρώπινης τραγωδίας με την πτώση του Ελικοπτέρου στα Ίμια και της εθνικής τραγωδίας με την υποστολή της σημαίας . Η πολιτική ηγεσία σαστισμένη, εξαφανισμένη, μακριά από το κέντρο επιχειρήσεων, οδήγησε έτσι τα πράγματα .Σκορπισμένη στα κανάλια ,ο ένας υπουργός έκανε ανεύθυνες δηλώσεις ότι οι χειριστές έπαθαν ‘’βέρτιγκο’’ και ό άλλοι μέσα στο πανικό έδιναν τις απαίσιες εντολές για υποστολή της σημαίας. Πως μπόρεσαν οι αναιδείς ; Μπόρεσαν όμως και ξαναμπόρεσαν .Είναι οι ίδιοι που παρέδωσαν τον Οτσαλάν στον ίδιο εχθρό. Οι ίδιοι που βιάστηκαν να υπογράψουν το εθνοκτόνο- διαλυτικό σχέδιο Ανάν.

Είναι οι ίδιοι ,αφού χρήζουν ασυλίας , με προκλητική άνεση βγαίνουν σήμερα και πάλι στα κανάλια και λένε ότι είχαν ενημερώσει τους γονείς για το πόρισμα, ότι είχαν κάνει αυτό ,το άλλο … Οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να θυσιάζουν τις δικές τους ζωές ,όχι όμως των άλλων. Οι δε νυν κυβερνώντες που έβγαζαν πύρινους λόγους στις κηδείες των τριών αξιωματικών και στο κοινοβούλιο, περί απονομή δικαιοσύνης, τους ξέχασαν.

Ας έχουν όμως όλοι υπόψη τους , τα λόγια του Σωκράτη : «Οι πολιτικοί άρχοντες να θεωρούν τους εαυτούς τους δημόσια περιουσία». Ο έλεγχος πάντα μπορεί να γίνει.

Αλλά και πολλά άλλα θα μπορούσε να είχε κάνει η πολιτεία, ακόμα πιο σημαντικά , από την δικαιοσύνη .Γιατί πιο πάνω από την δικαιοσύνη είναι η παιδεία.

Θα μπορούσε η πολιτεία να έχει δώσει επίσημα τα ονόματα τους σε δρόμους και να φτιάχνει αυτή τα μνημεία τους ,όχι οι χαροκαμένοι γονείς και οι πικραμένοι φίλοι και συνάδελφοι.

Θα μπορούσε η πολιτεία να καθιερώσει την 31 Ιανουαρίου ως ''ημέρα μνήμης ηρώων-βετεράνων πολέμων'' και να γιορτάζεται κάθε χρόνο ,όπως γίνεται σε άλλες χώρες .

Θα μπορούσε η πολιτεία να επιβάλει την ημέρα αυτή να γίνονται ομιλίες στα σχολεία, στα πολεμικά πλοία και στα στρατόπεδα.

Θα μπορούσε η πολιτεία να καθιερώσει στην επέτειο αυτή, σιωπηλή πορεία μπροστά στο μοναδικό μνημείο των Ιμίων που βρίσκεται στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας , προσφορά της κυρίας Ναταλίας Μελά , να ρίχνουν λουλούδια, περαστικοί, μαθητές, σπουδαστές .

Θα μπορούσε η πολιτεία να έχει θεσπίσει μετάλλιο ''Ηρώων Ιμίων’’ και να απονέμεται σε διακεκριμένες πράξεις ηρωισμού. Όπως γίνεται σε άλλες χώρες .

Θα μπορούσε η πολιτεία να έχει καθιερώσει ως τόπο ταφής αυτών που έπεσαν στο καθήκον ,μια περιοχή κοντά στις Θερμοπύλες.τιμής ένεκεν ,στην οποία να γίνονται κι εκδηλώσεις με παγκόσμια προβολή.

Αυτά και πολλά άλλα θα μπορούσε η πολιτεία και τα ΜΜΕ να προβάλλουν για να συμβάλουν στην παιδεία της κοινωνίας ,κυρίως της νέας γενιάς μήπως και βγει από τον βούρκο ,της αμάθειας και της ασχήμιας των πανεπιστημίων που βρίσκεται σήμερα.

Γιατί η παιδεία είναι : « ο δεύτερος ήλιος για την ανθρωπότητα» όπως είπε ο Πλάτων .

Που είναι λοιπόν οι εκπρόσωποι της πολιτείας στον τομέα αυτό ; οι δάσκαλοι ,οι καθηγητές ,που είναι η εκκλησία ,που είναι οι πνευματικοί ταγοί ; Που είναι όμως και ο λαός ;

Τι φταίει λοιπόν ; Να σας πω εγώ τι φταίει .Φταίει ότι δεν υπάρχει ήθος-αρετή, στην ελίτ της κοινωνίας, ,στους πολιτικούς, στους επιστήμονες, στους καλλιτέχνες , στου μεγιστάνες ,στα ΜΜΕ,στην εξουσία κάθε μορφής.

’Μονο με το κριτήριο της Αρετής καταμερίζω εγώ τους ανθρώπους’’ έλεγε ο Μ.Αλέξανδρος.

Γιατί αυτές οι πρωτοβουλίες θέλουν να είσαι κοινωνός ελληνικής παιδείας , «θέλουν να έχεις προσκυνήσει στους Δελφούς το ‘’γνώθι σεαυτόν’’» όπως αναφέρει ο Λιαντίνης. Θέλουν να σκύβεις ταπεινά το κεφάλι με σεβασμό όταν διαβάζεις τα πεδία των μαχών , περνώντας από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη . Να νιώθεις το χρέος. Και ως πολιτικός να έχεις πρώτη προτεραιότητα το συμφέρον της πατρίδας .

Κι όταν καταπιάνεσαι με ονόματα όπως του Καραθανάση του Βλαχάκου του Γιαλοψού, θα πρέπει να τα προφέρεις με τη μέγιστη επισημότητα και σεβασμό . Είναι ιερά ονόματα ηρώων. Είναι πεσόντες για την πατρίδα. Πόσο μάλλον όταν διατυπώνεις μια κρίση! Για να τους κρίνεις πρέπει να έχεις βρεθείς ΕΣΥ, ο ίδιος σε αυτές τις καταστάσεις και αν καταφέρεις ότι έκαναν εκείνοι, ναι ,τότε μπορείς να έχεις, μια κάποια, άποψη.

Το πλήρωμα του Ελικοπτέρου ΠΝ 21 διατάχθηκε την 31 Ιανουαρίου 1996 ,από την ανώτατη ηγεσία της χώρας να εκτελέσει νυκτερινή οπτική αναγνώριση επάνω σε βραχονησίδα για κομάντος του εχθρού.

Ένα σχετικά νέο πλήρωμα, ταλαιπωρημένο από τις τριάντα ώρες αϋπνίας , μέσα σε ένα πολεμικό πλοίο που ήταν σε πολεμική ατμόσφαιρα, σε κόκκινο συναγερμό συνεχώς .

Ένα πλήρωμα που έπρεπε να απογειωθεί μέσα σε μια σκοτεινή βροχερή νύκτα, με ελάχιστη ορατότητα.

Ένα πλήρωμα που έπρεπε να εκτελέσει αποστολή αναγνώρισης με προβολέα βράδυ υπό βροχή, πάνω από έδαφος που είχε πιθανόν καταληφθεί από τον εχθρό.

Ένα πλήρωμα σε μια αποστολή μέγιστης δυσκολίας που ποτέ δεν είχε εκτελέσει παρόμοια κανένα άλλο πλήρωμα .

Ένα πλήρωμα του οποίου το Ελικόπτερο δεν παρέχει καμιά βαλλιστική προστασία.

Ένα πλήρωμα του οποίου η αποστολή θα ήταν καθοριστική για την έκβαση της κρίσης που είχε ξεσπάσει μεταξύ των δύο χωρών.

Ένα πλήρωμα που είχε και αυτό οικογένειες.

Στον νεαρό κυβερνήτη του ελικοπτέρου ,τον Υποπλοίαρχο Καραθανάση ,ένα νέο κυβερνήτη, έπεφτε ΟΛΟ το τελικό βάρος εκείνης της κρίσης. Σε αυτή την καρδιά ακουμπούσε όλη η Ελλάδα εκείνη την νύκτα. Μια αφόρητη πίεση. Ο Υποπλοίαρχος Καραθανάσης έμεινε μόνος του .Όπως πάντα όλοι αυτοί που ορίζει η μοίρα και η ιστορία για κάτι μεγάλο. Στο πεντάγωνο , στη βουλή, στη φρεγάτα, όλη η χώρα, οι ’’σύμμαχοι’’ και οι εχθροί, περίμεναν αυτόν να επιβεβαιώσει την πληροφορία ότι κομάντος του εχθρού είχαν καταλάβει την βραχονησίδα. Εκείνη τη σκοτεινή νύκτα κοιτάζοντας το ελικόπτερο στον ελάχιστο χρόνο που είχε να σκεφτεί , τα ζύγισε μέσα του όλα αυτά. Γιατί τα ήξερε. Ήξερε ότι ήταν μόνος του απέναντι σε όλες τις δυσκολίες που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Ήξερε ότι του ζητούσαν αυτό που κανείς άλλος δε τολμούσε να κάνει. Ήξερε ότι το κάθε όριο είχε ξεπεραστεί. Και εκεί στο ζύγισμα, στη λυσσαλέα μάχη του νου ,που πάντα έλκει τον άνθρωπο στην ευδαιμονία και στην ψυχή που προσπαθεί να ανελιχθεί στο ανώτερο , το μάτι του , θα έπεσε στο νούμερο του Ελικοπτέρου : 21.

Ηταν η στιγμή που νίκησε η ψυχή . Το πήρε το μήνυμα ξεκάθαρα. Τέτοια νούμερα δεν είναι τυχαία εκείνες τις στιγμές .Είναι νούμερα σταθμοί. Είναι μηνύματα. Αποφάσισε .Δέχτηκε μαζί με τους συντρόφους του. Με φιλότιμο και σεβασμό στην ιστορία και τους προγόνους. «Για αυτούς που ήρθαν και πέρασαν ,γι αυτούς που θάρθουν και θα περάσουν» όπως γράφει και ο Παλαμάς . Η αθάνατη ιδέα της ελευθερίας , νίκησε την θνητή ύλη . Ο νους μαζεύτηκε ταπεινωμένος μπροστά σε τέτοιο μεγαλείο ψυχής.

Το πλήρωμα του Ελικοπτέρου ΠΝ 21 , δεν συζήτησε ούτε έναν από τους παραπάνω λόγους.

Δεν φοβήθηκε την σκοτεινή βροχερή νύκτα.

Δεν επικαλέστηκε κάποια βλάβη για να μην απογειωθεί .

Δεν υπολόγισε τις μαύρες, ρουκετοβόλες κάνες των Μ16, του εχθρού που πιθανόν να παραμόνευαν θανατηφόρα πάνω στη βραχονησίδα.

Το πλήρωμα του ΠΝ 21 προσπέρασε όλες αυτές τις φυσικές και ψυχολογικές αντιστάσεις και υπάκουσε μόνο στον υπέρτατο νόμο της πατρίδας εκείνη την στιγμή.

Το πλήρωμα του ΠΝ 21 βρέθηκε αντιμέτωπο με γιγαντιαίες δυσκολίες που ξεπερνούσαν τα όρια και του πιο έμπειρου πληρώματος .

Το πλήρωμα του ΠΝ 21 δέχτηκε να κρατήσει τον αναμμένο πυρσό της ελευθερίας που του τον πρόσφερε η ιστορία, προχώρησε στην υπέρβαση ,φόρεσε με αποφασιστικότητα τις κάσκες του , και εκτέλεσε την αποστολή.

Όχι μόνο υπό αυτές τις συνθήκες αλλά με πολύ πιο εύκολες , κάποιος άνθρωπος μπορεί να υποκύψει σε πρόβλημα υγείας, χωρίς καν να έχει οποιοδήποτε πρόβλημα , όπως αναφέρουν οι μελέτες των ειδικών . Πως και ποιοι λοιπόν μπορούν να κρίνουν το πλήρωμα του Ελικοπτέρου ΠΝ 21; Μην σκυλεύετε τις καρδιές τους .Είναι μέγιστη ιεροσυλία. Όχι τα ‘’Άγια τοις κυσοί.’’

Μόνο οι χειριστές και τα πληρώματα των Ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού που έχουν ζήσει υπό αυτές τις συνθήκες μπορούν να έχουν άποψη για τέτοια θέματα. Μόνο όταν κάποιος απογειώνεται την νύκτα από το κλυδωνιζόμενο κατάστρωμα πολεμικού πλοίου και νιώθει το σφίξιμο στην καρδιά του μπορεί να έχει άποψη ,κατά προσέγγιση. Όλοι είναι εκτός παιχνιδιού.

Ο Καραθανάσης ο Βλαχάκος και ο Γιαλοψός ανυψώθηκαν σε δόξα στο ίδιο ύψος με αυτή των 300 στις Θερμοπύλες, της οποίας το μέγεθος όπως έγραψε ο Απολλώνιος Τυανέας : ''Ξεκινάει απο την γή και φτάνει στα άστρα.'' .

Έτσι λοιπόν η ιστορία , κατέταξε την αποστολή του Ελικοπτέρου ΠΝ 21 στα Ίμια. Στο χρυσό κεφάλαιο των εξαίρετων ηρωικών πράξεων ανιδιοτελούς προσφοράς στην πατρίδα. Εκεί που ελάχιστοι από τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων είχαν την ψυχική δύναμη ανά τους αιώνες να τολμήσουν να διεκδικήσουν μια θέση. Να κρατήσουν τον πυρσό της ελευθερίας, της υπέρβασης ,της δόξας.

Αυτοί ήταν κύριοι ο Καραθανάσης ο Βλαχάκος ,ο Γιαλοψός. Αυτό ήταν το πλήρωμα του Ελικοπτέρου του Πολεμικού Ναυτικού , ΠΝ21.

Τα ονόματα αυτά πυκνοστεφανωμένα με τις δάφνες της ιστορίας μνημονεύονται μόνο σε ιερά ναών , δημοτικά σχολεία ως παραδείγματα ήθους αρετής και ανδρείας.

Τα ονόματα αυτά, βαρυφορτωμένα, από την δόξα δεν μπορείς να τα προφέρεις σε τηλεοπτικά στούντιο με ξύλινους πάγκους και παπαγάλους.

Τα ονόματα αυτά, ιερά ,από την θυσία δεν μπορείς ούτε να τα γράφεις έτσι απλά στον περιοδικό τύπο, για να γεμίζεις κάποιες στήλες..

Τα ονόματα αυτά που αστραφτίζουν ,όπως ο ήλιος στη γαλανή θάλασσα του Αιγαίου , μόνο οι μούσες μπορούν να τα εξυμνούν και οι ιέρειες των Δελφών .

Τα ονόματα αυτά που εξάγουν ιδέες και χρέος , μπαίνουν ως θέματα σε εκθέσεις μαθητών.

Τα ονόματα αυτά η πολιτεία τα ρίχνει σαν σπόρους στις καρδιές των πολιτών της.

Τα ονόματα αυτά ,θύματα του καθήκοντος μπαίνουν στις πλώρες πολεμικών πλοίων.

Τα ονόματα αυτά που ελληνίζουν ,γίνονται παγκόσμια σύμβολα.

Τα ονόματα αυτά που ορίζουν την ανδρεία, τα προφέρουν μόνο οι Ειδικές Δυνάμεις.

Τα ονόματα αυτά μπορείς, μόνο, να τα ατενίζεις με σιωπή , ταπεινότητα ,σεβασμό, αγάπη ,το βλέμμα σηκωμένο ψηλά και τα να δείχνεις παιδιά σου .

Τα ονόματα αυτά τα τιμούν με αθλητικούς αγώνες, που τρέχουν μόνο Ολυμπιονίκες.

Τα ονόματα αυτά γράφονται μόνο σε μάρμαρο πρώτης ποιότητας από αμόλυντα παιδικά χέρια.

Τα ονόματα αυτά τα χαράζεις στην καρδιά και την ψυχή σου , τα έχεις οδηγό την ώρα που ίσως χρειαστεί να ζυγίσεις και εσύ τα πράγματα, για να κρατήσεις τον πυρσό κάποια στιγμή.

Τα ονόματα αυτά όταν ακούγονται στα ΜΜΕ οπουδήποτε στον πλανήτη , οι καθήμενοι Έλληνες θα πρέπει να πετάγονται όρθιοι από σεβασμό, όπως οι Λακεδαιμόνιοι τότε ,οι μόνοι, στο στάδιο της Ολυμπίας για να καθίσει κάποιος γέροντας.

Μην πιάνετε τα ονόματα τέτοιων Πολιτών στο στόμα σας χωρίς το επίπεδο που αρμόζει. Δεν μπορούμε να κρίνουμε εμείς τέτοιους Ηρωες. Ας κοιταχθούμε καλύτερα μέσα μας με ειλικρίνεια και ας απαντήσουμε στο ερώτημα : Τι κάναμε εμείς για την πατρίδα. Αν η απάντηση είναι θετική ,μπορούμε να φέρουμε τον τίτλο του Έλληνα πολίτη. Όπως Εκείνοι.

Μην τους ενοχλείτε άλλο λοιπόν .

Γιατί…’’Είναι τρομερή η καρδιά του λιονταριού ακόμη και αν αυτό έχει πεθάνει’’.

ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΣ

ΑΠΡ 08

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στους πολιτικούς που διατάζουν, άκριτα, απληροφόρητα, με ελαφριά την καρδιά και το νου, δεν αξίζει κανένας σεβασμός.

Τους ανθρώπους που εκτελούν τις εντολές όμως επειδή βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή κι επειδή κάποιος πρέπει κάποια στιγμή να τις εκτελέσει, αυτούς τους τιμώ και τους σέβομαι. Και λυπάμαι για τους αδικοχαμένους και τις οικογένειές τους.

Σ' αυτούς τους αδικοχαμένους δεν μετρώ μόνο το πλήρωμα του ΠΝ21 αλλά και τους φαντάρους στο φυλάκιο της Μανίτσας· τους δασοπυροσβέστες στο Ρέθυμνο· τους απανθρακωμένους πολίτες της Ηλίας· τον οδηγό του λεωφορείου στη Σίνδο· και τόσους άλλους απόντες που έπεσαν επειδή τους πρόδωσε το κράτος της μετριότητας.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γι αυτό και τους "πρέπει" όλους αυτούς ένα "Memorial Day" που καθόλου δεν ...συμφέρει στους διαχειριστές αυτού του κράτους τηε μετριότητας. Γιατί θα βοηθούσε τους πολίτες να θυμούνται...

Ανώνυμος είπε...

Καπετάνιε ασε τις γραφικότητες και τις κλάψες. Μιλάμε για αξιωματικούς και στρατό δεν μιλάμε για παιδική χαρά. Απο τη στιγμή που πήραν διαταγή έπρεπε να την εκτελέσουν. Τώρα αν σκοτώθηκαν, αν τους έριξαν ή δεν έπρεπε να πετάξουν αυτό θα έπρεπε να το ξέρουν οι ανώτεροι. Μόνο μην μας πουλάς παραμύθια εσύ και οι διάφοροι ναυτάρες. Γιατί ολοι εσείς κάνατε το ναυτικό μπάχαλο. Για το Α\Τ Βέλος και τα καραγκιοζιλίκια του 73 που πήγατε το πλοίο στην Ιταλία για να το παίξετε μετά αντιστασιακοί γράφεις σελίδες ολόκληρες λές και το πλοίο ήταν του Παππά και όχι του ελληνικού λαού.Δεν σας χάλασε που στην μεταπολίτευση γίνατε ολοι Ναύαρχοι.Γιατί μέχρι εκεί φτάνει και έφτανε η μαγκιά σας.Μπροστά στους Τούρκους τα σκατώσατε και μιλάτε και απο πάνω.Αλλά δεν έχετε τσίπα επάνω σας.Ανθρωπάκια, του εκάστοτε κόματος σας δώσανε γαλόνια παράσημα και βαθμούς...Τις δήθεν πολεμικές ιστοριούλες σου πές τες αλλού.

Ανώνυμος είπε...

DE MAS EIPE O DAMIANAKOS EKEINO TO BRADY 'H KAI KAPOIA ALLA SAN EKEINO BRADYA POY HTAN AYTOS KAI KAPOIOI SAN AYTON?????A,NAI..KAPOIOI EPILEXTHKAN GIA...TIS LIMOYZINES KAI KAPOIOI GIA TOYS.... ''AYGOYSTOYS''...KAPOIOI BGHKAN ME TOYS TELEYTAIOYS STO SIGAIOI..GIATI KAPOIOI ALLOI APOLYONTOYSTAN...GIA NA DOYLECOYN STON...''X''..EPIXEIRHMATIA..OPVS DOYLECAN 'H PROSPAUHSAN NA DOYLECOYN TA KOMPLEX TOYS STA XEIRISTHRIA...BRAVO TOYS...ALLA LOGOYS NA MH GRAFOYN..AN DENDIKAIOYNTAI...AN EKEINO TO BRADY 'H KAPOIA ALLA OPVS AYTO KOIMONTOYSTAN...EITE STH BASH ..EITE STA PLOIA...ISVS EPEIDH EBREXE...AKOMA OMVS DEN EXEI BREXEI...DYSTYXVS GI AYTOYS...
EYXARISTV GIA TH FILOXENIA...SYGNVMH GIA TH KATAXRHSH THS EYGENEIAS SAS NA PARAXVREITE AYTO TO XVRO...