Ψήφισμα

Μετά από τις προβοκατόρικες επιθέσεις κουκουλοφόρων μαντρόσκυλων, δήθεν λύκων, και τις ζημιές στα μαντριά, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και τον κακό μας τον καιρό, αποφασίσαμε ομόφωνα να εργαστούμε κατά τις αργίες των γιορτών.
Υπογραφή: Οι αγελάδες του Γιάννη στ' Αηδόνια Γρεβενών.





Μουου ρε!

Επανιδρυμένο Κράτος

Στην Εφορία για τα τέλη κυκλοφορίας.
Ένας υπάλληλος στον άνω όροφο περνάει στον υπολογιστή τα στοιχεία και εκτυπώνει τα τριπλότυπα.
Ο Ταμίας στον κάτω όροφο παίρνει τα τριπλότυπα, κάνει τη σούμα και μου επιστρέφει το πρώτο Φύλλο.
Η Υπάλληλος στον ίδιο όροφο, παρέα με έναν άλλον (ίσως για να ...μάθει τη δουλειά), παίρνει το πρώτο Φύλλο, περνάει στον υπολογιστή τα στοιχεία και το επιστρέφει μετά του αυτοκόλλητου σήματος.
Η κυρία που προηγείται συνεχώς στις διαδοχικές ουρές, προφανώς πρωτόπειρη, με ρωτάει:
"Μήπως πρέπει να κάνουμε και Αίτηση, γιατί έτσι γινόταν παλιότερα";
"Όχι κυρία μου, ο πέμπτος δημόσιος Υπάλληλος που έπαιρνε την Αίτηση και συμπλήρωνε το Δελτίο, για να το πάμε στον Τριπλότυπο και μετά στον Ταμία και μετά στην συνοδευάμενη που δίνει τα σήματα, βγήκε στη σύνταξη κι έτσι γλυτώσαμε μια ουρά ακόμα. Στον επόμενο διαγωνισμό ΑΣΕΠ, οπότε και θα καλυφθεί αξιοκρατικά η κενή θέση, να είστε σίγουρη ότι θα ξαναϋποβάλλουμε και Αίτηση."
"Μα καλά, γιατί στις Τράπεζες ο Ταμίας κάνει τη δουλειά των τεσσάρων;" απορεί η κυρία.
"Μα γιατί αν δεν την κάνει, αυτός θα απολυθεί κυρία μου"...

Γεμάτος αισιοδοξία από την -έστω προσωρινή- πάταξη της γραφεικρατίας κατά 20% στη διαδικασία παραλαβής των Σημάτων Τελών Κυκλοφορίας, το 'ριξα έξω. Πήγα το βραδάκι να παρακολουθήσω το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μίκρας... Δεν έχω λόγια για να περιγράψω τι είδαν τα μάτια μου και τι άκουσαν τ' αυτιά μου. Καλά να πάθω!

Από το κακό στο χειρότερο

Αν είχε ξεκινήσει το Εθνικό Κτηματολόγιο δεν θα υπήρχε σήμερα το σκάνδαλο Βατοπεδίου΄΄

Του: Δρ Ιωάννη Κακαρά, Καθηγητή ΤΕΙ

Από το κακό στο χειρότερο και επιστροφή στο κακό.

Τελευταία, βιώνουμε τη συνέχιση μιας αρνητικής πορείας ως κράτος και ως κοινωνία. Γίνεται φανερό ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση για να προχωρήσει ο τόπος μπροστά. Είναι κοινή διαπίστωση ότι κυριαρχούν η ακυβερνησία, η αναξιοκρατία, η διαφθορά και η ιδιοτέλεια. Οι κρατούντες αντί να οργανώσουν το κράτος και να το εκσυγχρονίσουν, το απαξιώνουν συνεχώς και το διαλύουν για να δικαιολογήσουν την πολιτική ξεπουλήματος των πάντων στον ιδιωτικό τομέα της ελεύθερης και ασύδοτης αγοράς του κέρδους, της υποαπασχόλησης, της κατάργησης του 8ώρου, της πολιτικής των off-shore και real estate εταιρειών, της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της καταστροφής του περιβάλλοντος. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποιημένης ελεύθερης αγοράς του συστήματος του καπιταλισμού τα βιώνει σχεδόν όλος ο πλανήτης με την οικονομική κρίση που προκαλεί κατάρρευση της οικονομίας ολόκληρων κρατών και εταιρειών, συμφορές και δυστυχία σε εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτών, οι οποίοι είτε μένουν άνεργοι, είτε εργάζονται με ημερομίσθιο 1-2 δολάρια επί 12 ώρες τη μέρα. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν, εμείς στην Ελλάδα παρουσιάζουμε ως επίτευγμα και ως εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης το ξεπούλημα των πάντων αλλά και την ενίσχυση των τραπεζών με 28 δισεκατομμύρια ευρώ, ένα ποσό που αντιστοιχεί στο 46% των ετήσιων δαπανών του κράτους και το οποίο θα δανεισθούμε με απεχθείς όρους για να το αποχτήσουμε. Έτσι το χρέος φθάνει τα 260 δισ. ευρώ στο τέλος του 2008 ενώ θα δανεισθούμε και άλλα 45 δισ. ευρώ για το 2009. Δεν είναι τυχαία η παρακμή και απαξίωση των κρατικών υπηρεσιών και οργανισμών, είναι επί χρόνια τώρα μεθοδευμένη και στοχεύει άμεσα: α) στο να βολεύουν τους ημετέρους που τους στηρίξουν στις επόμενες εκλογές, β) στο να διορίζουν διοικήσεις «όργανα» που υλοποιούν τους στόχους τους και τις κομπίνες τους. Έμμεσα στοχεύει στο να πιστέψει ο κόσμος ότι το κράτος δεν μπορεί να έχει Οργανισμούς, Δημόσιες Επιχειρήσεις (ΟΣΕ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ολυμπιακή, Λιμάνια), ούτε καν υπηρεσίες, σχολεία, νοσοκομεία και συνεταιρισμούς και ένας καλός τρόπος για να το πετύχουν αυτό είναι να κάνουν ότι μπορούν για να αποτύχουν οι φορείς αυτοί και να φανούν στα μάτια του κόσμου ως ανίκανοι, και συνεπώς πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες. Σε αυτή την παγίδα πέφτουμε πολλοί από εμάς και πιστεύουμε ότι όντως φταίει το γεγονός ότι οι φορείς αυτοί αποτυγχάνουν γιατί είναι δημόσιοι. Δεν πάει το μυαλό μας ότι η αποτυχημένη πορεία των φορέων του δημοσίου είναι μεθοδευμένη και ότι φταίνε τα κόμματα εξουσίας, τα οποία ποτέ δεν έβαλαν στόχο να οργανώσουν το δημόσιο τομέα, να εφαρμόσουν αξιοκρατία, και να αποδώσουν ευθύνες εκεί όπου προκύπτουν. Τα κόμματα εξουσίας είναι εκείνα που χρηματοδοτούνται και στηρίζονται από την ολιγαρχία και πλουτοκρατία με εντολή την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής. Άρα την κύρια ευθύνη την έχουμε εμείς οι πολίτες ψηφοφόροι που δεν επιβάλλουμε αλλαγή πολιτικής, γιατί όχι αλλαγή του συστήματος, που δεν τιμωρούμε στις εκλογές τα κόμματα εξουσίας που ευθύνονται για το κατάντημα του τόπου.

Το ΠΑΣΟΚ με τα ίδια πρόσωπα, με τα οποία απαξίωσε και διέλυσε το δημόσιο τομέα και επί των ημερών του δημιούργησε τεράστιο χρέος ( 170 δισ. ευρώ στο τέλος του 2003) και επέβαλλε την αναξιοκρατία, τη διάβρωση και τη συναλλαγή, έρχεται πάλι και υπόσχεται καλύτερες ημέρες και ζητάει την ψήφο μας. Ήταν κυβέρνηση για 20 χρόνια περίπου, περίοδο κατά την οποία εισέρρεε πακτωλός δισ. ευρώ, χρηματοδότηση που δεν αξιοποιήθηκε για την ανάπτυξη του τόπου, όπως πέτυχαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Φινλανδία), οι οποίες επένδυσαν στην τεχνολογία, την παιδεία, τα μεγάλα δημόσια έργα.

Βιώνουμε όλοι μας με αποτροπιασμό μια σειρά πρωτόγνωρων σκανδάλων και ηθικού ξεπεσμού της κοινωνίας. Σε συνέχεια των σκανδάλων επί ΠΑΣΟΚ (ΕΡΓΟΣΕ, χρηματιστήριο – ΔΕΚΑ Α.Ε., Εθνικό κτηματολόγιο, υποκλοπές, Siemens εξοπλισμός εθνικής άμυνας, παραχωρήσεις δημοσίων εκτάσεων, Πόρτο Καράς…), έρχονται τα σκάνδαλα επί ΝΔ (συνέχεια Siemens, υπόθεση καρτέλ γάλακτος και κουμπάρων, παραιτήσεις Υπουργών για παράνομες άδειες και άλλες πράξεις, δομημένα ομόλογα…).

Σε αυτά προστίθενται και τα συνεχή σκάνδαλα της Εκκλησίας, πολλά από τα οποία είναι αποτέλεσμα συνεργασίας και διαπλοκής με τους κρατούντες (σειρά σκανδάλων μονής βατοπεδίου, σκάνδαλο Μονής Τοπλού στην Κρήτη, Παντελεήμονας Αττικής, Γιοσάκης-Θεόκλιτος-Κολοσούσας…, σκάνδαλο αλληλεγγύης, περιουσία Χριστόδουλου, σκάνδαλο Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, σειρά διεκδικήσεων, παράνομων παραχωρήσεων οικοπέδων και τεράστιων δασικών εκτάσεων..).

Στη συζήτηση για το τεράστιο σκάνδαλο Βατοπεδίου που διεξάγεται στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, το ΠΑΣΟΚ με θέρμη και φανατισμό καταγγέλλει το σκάνδαλο παραχώρησης τίτλου ιδιοκτησίας λίμνης Βισθωνίδας και ανταλλαγής 260 οικοπέδων – κτιρίων – δασικών εκτάσεων με τη λίμνη. Η επιχείρηση όμως σχεδιάσθηκε και η υλοποίησή του άρχισε το 1998, η δε αναγνώριση της ιδιοκτησίας της Μονής επί της λίμνης έγινε επί ΠΑΣΟΚ. Για μας λοιπόν τους πολίτες ψηφοφόρους, αυτό σημαίνει ότι και το ΠΑΣΟΚ να ήταν στην εξουσία θα συνέχιζε την υλοποίηση του δαιμονικού σχεδίου. Ο κόσμος δεν πρέπει να παρασύρεται από τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται για τη ζημιά που υπέστη το σύνολο και για ένα άλλο λόγο. Το μεγάλο φιάσκο του Εθνικού κτηματολογίου, για το οποίο γίναμε και ρεζίλη στην ΕΕ (μας επιβλήθηκε και πρόστιμο) έγινε επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ και απέτρεψε τη μοναδική δυνατότητα να συνταχθούν και να κυρωθούν οι δασικοί χάρτες και το Εθνικό κτηματολόγιο. Εάν το Εθνικό Κτηματολόγιο είχε ξεκινήσει να υλοποιείται θα απέτρεπε τον Εφραίμ του Βατοπεδίου, τη Μονή Τοπλού – ίδρυμα Παναγία η Ακρωτηριανή στην Κρήτη (έκταση 30.000 στρεμμάτων και εγκληματική παραχώρηση εκμετάλλευσης σε αγγλική εταιρία για 80 χρόνια) και πολλούς άλλους να διαπράξουν παρανομίες και να αποκτήσουν παράνομους τίτλους. Ας μας απαντήσουν όμως τα κόμματα εξουσίας γιατί επί 50 χρόνια τώρα δεν συντάχθηκαν και επικυρώθηκαν δασικοί χάρτες και Εθνικό Κτηματολόγιο, ώστε να διασφαλισθεί ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και δασικών εκτάσεων, η μόνη περιουσία που ανήκει στο σύνολο και να υπάρξει χωροταξικός σχεδιασμός και ανάπτυξη; Μήπως για να μπορούν να διαπράττουν παράνομες παραχωρήσεις, να εκδίδουν παράνομους τίτλους, να επιτρέπουν τις καταλήψεις δημόσιων δασικών εκτάσεων, τις αλλαγές των δασών σε οικόπεδα μετά από πυρκαγιές; Η αξία των δημόσιων δασικών παραλιακών εκτάσεων είναι τεράστια, όταν η αξία ενός στρέμματος στην Αττική φθάνει τις 500.000 έως 1 εκ. ευρώ. Με αυτή την πολιτική περιμένουμε να υπάρξει ανάπτυξη στον τόπο μας;

Για όλα τα παραπάνω δεν επιβλήθηκαν ποινές. Όσοι παραπέμφθηκαν στη δικαιοσύνη, για τα μάτια του κόσμου, απαλλάχθηκαν με βούλευμα. Με μια δικαιοσύνη που πιέζεται από τους κρατούντες πώς να υπάρχει κάθαρση;

Δυστυχώς κυβερνώντες πολιτικοί μας αποδεικνύονται όμηροι της ολιγαρχίας του πλούτου, των μονοπωλίων, των καρτέλ και των ΜΜΕ. Ας μη ξεχνάμε ότι και η ανάδειξη του σκανδάλου Βατοπεδίου έγινε γιατί το αποφάσισαν τα ΜΜΕ. Η τελευταία επιδρομή παραχώρησης στα μονοπώλια αφορά ότι έχει απομείνει δηλ. τα κρατικά νοσοκομεία και τα κρατικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στο χέρι μας είναι να αποτρέψουμε τη συνέχιση του κατήφορου και να επιβάλλουμε με τη ψήφο μας ριζική αλλαγή πολιτικής που να υπηρετεί την ανάπτυξη, την παιδεία και τα οικονομικά αδύνατα λαϊκά στρώματα.

Κρίσεις....

Πάνω στη φούντωση της παγκόσμιας κρίσης και της ανακατωσούρας με τη Μονή (στα Κοζανίτικα είπαμε) Βατοπαιδοίου, το MEGA ...θυμήθηκε στο τέλος του 2008 ότι, το 1987 (!) ένας δάσκαλος που είχε αποταχθεί τον Γενάρη του 1967 (!) ως Σημαιοφόρος από το Πολεμικό Ναυτικό, αποκαταστάθηκε στον βαθμό του Υποναυάρχου ως αντιστασιακός (!).
Στο σκεπτικό της αποκατάστασης, η αμέλεια στα καθήκοντά του που συντέλεσε στη σοβαρότατη βλάβη της προωστήριας εγκατάστασης (κάηκε ο λέβητας) του Αντιτορπιλικού ΑΣΠΙΣ στο οποίο υπηρετούσε, 'μεταφράστηκε' σε ...σαμποτάζ κατά των προπαρασκευαστικών δραστηριοτήτων της χούντας!

Η 'είδηση' αυτή καθ' εαυτή δεν είναι δα και επιπέδου 'άνθρωπος δάγκωσε σκύλο' αφού τέτοιες 'μαϊμού' αποκαταστάσεις αφορούν σε χιλιάδες επώνυμους και ανώνυμους που 'χρίστικαν' αντιστασιακοί είτε από τη χούντα (οι 'δεξιοί' για την κατοχή) είτε από την 'Ελληνική Δημοκρατία' (οι αριστεροί για την κατοχή και τη χούντα).

Πολλοί από αυτούς αγέννητοι στις περιόδους που υποτίθεται ότι άσκησαν την ...αντίστασή τους.

Το MEGA έκρινε ότι στην παρούσα φάση της νεοδημοκρατικής φουρτούνας, ίσως χρειαζόταν στους μεγαλοεκδότες του να δημιουργηθεί ένα ...αντιμάμαλο για να μη πάρουν και πολύ αέρα τα Πασοκικά πανιά (του Γιώργου) και ανέσυρε την περίπτωση του μεσάκια δασκάλου με την ευκαιρία της κατάθεσης ερώτησης στη βουλή από τέσσερεις βουλευτές της Ν.Δ. και του Βενιζέλου...(που έτσι εμφανίζεται 'αθώος' για τα τεκταινόμενα επί ΠΑΣΟΚ 1987, όταν αυτός δεν ήταν ενώ ο Γιωργάκης ήταν σ' αυτό)!
Αλλά, κύριε Λαμπράκη, ο πονηρός δάσκαλος δεν αποτελεί αμαρτία του τότε ΠΑΣΟΚ μόνο.
Και η ελληνική ρουσφετοκουτοπονηριά των 'αποκαταστάσεων' δεν εκφράζεται μόνο από την περίπτωσή του. Εκφράζεται κυρίως από την παράνομη, παράτυπη και εξωφρενική 'αποκατάσταση' των μεγαλοσχήμονων αντιστασιακών (Παπαδόγκωνας, Δροσογιάννης, Χαραλαμπόπουλος κλπ) που ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΑΝ με τη ΘΕΛΗΣΗ τους για να πολιτευθούν και μόλις κατέλαβαν τα έδρανα της εξουσίας διακομματικά συμφώνησαν (επί Δροσογιάννη) να αποκαταστήσουν τους εαυτούς τους ως ...διωχθέντες!!!

Τι βλέπω εγώ στην είδηση; Βλέπω κύριε Λαμπράκη ότι προσπαθείτε να 'φρενάρετε' τη ραγδαία πτώση της Ν.Δ. μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες ώστε να πάρει το πάνω χέρι στο ΠΑΣΟΚ ο Ευάγγελός σας. Ο δάσκαλος φαίνεται να είναι η αρχή. Είδωμεν....

Ανανέωση: Μόλις διάβασα στην εφημερίδα ότι ο Σοσιαλιστής Άκης βαφτίζει το παιδί του στο ...Φανάρι!
Την κατάλληλη στιγμή....

Τι να σου κάνει κι ο λαός. Με επτά χρόνια χούντας, ξέχασε το φαύλο πολιτικό σύστημα και το ξανάφερε στην εξουσία. Με επτά χρόνια, απείρου κάλου Ν.Δ., ξεχνάει και το φαύλον ΠΑΣΟΚ και είναι έτοιμος να το ξαναφέρει στην εξουσία. Ο Τσοχατζο απλώς μας θυμίζει απλώς το Μηλιώκειον ρητόν 'να δείς που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες'...
Θα βάλουμε ποτέ μυαλό;

Τέλος συντήρησης τηλεφωνικής συσκευής!

Για κοιτάξτε τον τελευταίο λογαριασμό του ΟΤΕ!

Κάπου εκεί ανάμεσα στα διάφορα νούμερα, υπάρχει και η χρέωση:
Τέλος συντήρησης τηλεφωνικής συσκευής 0,880 ευρώ.

Το ποσό, βεβαίως, περνάει απαρατήρητο στο σύνολο του ...εμφραγματικού λογαριασμού (λόγω και της υπερδραστηριότητας των διανυόντων τη μετεφηβεία τέκνων). Παρά το γεγονός ότι ποτέ μου δεν ξεψυρρίζω τους λογαριασμούς, το μάτι μου έπεσε στη χρέωση αυτή και θεώρησα σκόπιμο να πάω στον ΟΤΕ και να ρωτήσω το γιατί, μια και οι τηλεφωνικές μου συσκευές (αγορασμένες από εμένα) δουλεύουν μια χαρά εδώ και χρόνια.

-Καλημέρα σας, μπορείτε παρακαλώ να μου διευκρινίσετε τι σημαίνει 'τέλος συντήρησης τηλςφωνικής συσκευής';
-Βεβαίως. Σας κρατούμε το μικρό αυτό ποσό και σε περίπτωση βλάβης της συσκευής σας, σας δίνουμε μία καινούργια δωρεάν.
-Δηλαδή, αν εγώ δεν θέλω δικιά σας συσκευή δωρεάν και θέλω να αγοράσω μία από το εμπόριο για να ταιριάζει στην ταπετσαρία του σαλονιού (λέμε τώρα), μπορώ να το δηλώσω και να σταματήσετε να μου κρατάτε 0,880 ευρώ κάθε δίμηνο;
-Όχι βέβαια, αυτό είναι υποχρεωτική χρέωση βάσει του κανονισμού του ΟΤΕ. Και δεν νομίζω ότι επιβαρύνεστε ουσιαστικά από ένα τέλος ούτε μισό ευρώ το μήνα.
-Κυρία μου, αυτό το μισό ευρώ το μήνα επί τα εκατομύρια των συνδρομητών σας, σε σχέση και με τη σπάνια ανταποδοτικότητά του, αποφέρει στον ΟΤΕ κάποια εκατομύρια ευρώ το μήνα που αποδεικνύει ότι καθόλου ευκαταφρόνητο δεν είναι το ποσό για εσάς. Αυθαίρετο καπέλο 'κρυφής' αύξησης είναι.
-Τι να σας πω, κι εγώ υπάλληλος είμαι...

Γερμανικά κόλπα...Καμμιά ιδέα;

Κρίση 2

Επειδή, όσο να 'ναι, αλλιώς μπορεί και εκφράζεται ένας αναγνωρισμένος λογοτέχνης, σκανάρισα από τη σημερινή ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, το κείμενο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη που περιγράφει καλύτερα από εμένα όσα ήθελα να εκφράσω με το προηγούμενο δικό μου κείμενο.
Ιδού!

Κρίση

Για να πω την αλήθεια, μια και οι μάλλον πολυπρωτοβάθμιες οικονομικές γνώσεις μου, όπως και οι μαθηματικές, δεν βοηθούν ιδιαίτερα, διαισθάνομαι, παρά καταλαβαίνω, ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση οφείλεται βασικά στη διακίνηση αεριτζίδικου χρήματος -χωρίς αντίκρυσμα, δηλαδή- σε τεράστιες ποσότητες. Από εκεί και πέρα υπάρχουν πολλοί αρμοδιότεροι, και κατάλληλα σπουδαγμένοι, από εμένα για να αναλύσουν, προσδιορίσουν και προσπαθήσουν να επιλύσουν το πρόβλημα.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η προσπάθεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος στο σύνολό του να 'σπεκουλάρει' κατά το δοκούν του καθενός κομματικού συμφέροντος προτείνοντας γενικά τα ίδια με φραστικές παραλλαγές, επιμένοντας παράλληλα να ασχολείται με τη Μονή Βατοπαιδοίου (η ορθογραφία, είπαμε και παλιότερα, σωστή και το Μονή με προφορά Κοζανίτικη) και με τις απανωτές εκλογές-δημοσκοπήσεις για το ποιός είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός.
Επειδή στις 963 δημοσκοπήσεις των τελευταίων τριών μηνών, ουδέποτε ερωτήθηκα κι εγώ να πω τη γνώμη μου, αναγκάζομαι να την καταθέσω εδώ.
Λοιπόν, προσωπικά, καταλληλότερος πρωθυπουργός εκτιμώ ότι θα ήταν αυτός που θα διέτασσε τους υπουργούς του να δημοσιεύσουν και να δικαιολογήσουν:
-Όλα τα προνόμια όλων των κλάδων της κοινωνίας ονομαστικά, πέρα από συλλογικές συμβάσεις και επίσημα μισθολόγια. (μαϊμού υπερωρίες, μαϊμού 'εκτός έδρας', επιδόματα συμμετοχής σε Συμβούλια και Επιτροπές, 'διαιτητικά δικαιώματα', επιδόματα ευθύνης, απαλλαγή φόρων, απαλλαγή εξόδων μετακίνησης, διάθεση κρατικών αυτοκινήτων κλπ).
-Πόσοι, και ονομαστικά, δημόσιοι υπάλληλοι είναι 'αποσπασμένοι' σε θέσεις άσχετες με τα τυπικά προσόντα με τα οποία προσλήφθηκαν στο δημόσιο (π.χ. πόσοι εκπαιδευτικοί διεκπεραιώνουν ρουσφέτια αποσπασμένοι σε βουλευτικά γραφεία, πόσες καθαρίστριες είναι σε διοικητικές θέσεις και και) και αν πληρώνονται σύμφωνα με αυτά ή σύμφωνα με τα προσόντα που απαιτούνται για να σηκώνουν το τηλέφωνο...
-Από ποιούς και γιατί 'χρηματοδοτούνται' τα διάφορα κλαδικά Ταμεία. Έτσι, πιθανώς να κατανοήσω γιατί πληρώνω τα Ταμεία των δικηγόρων και των Δικαστών σε κάθε νομική πράξη (αυτοί δεν παίρνουν μισθό ή αμειβή ώστε να τους γίνονται κρατήσεις από αυτά;). Γιατί πληρώνω τον ΟΓΑ, γιατί πληρώνω το Ταμείο των αυτοκινητιστών, γιατί πληρώνω το Ταμείο των Μηχανικών, γιατί πληρώνω το Ταμείο των δημοσιογράφων αγοράζοντας εφημερίδα (ούτε αυτοί παίρνουν μισθό; ούτε ο ...Χατζηνικολάου;), γιατί πληρώνω και το ρεύμα του μακροσυγγενή μου συνταξιούχου διοικητικού της ΔΕΗ, γιατί επιμερίζομαι το κόστος από τη δωρεάν αεροπορική μετακίνηση του υπάλληλου της Ολυμπιακής, γιατί πληρώνω ΕΡΤ χωρίς να τη βλέπω.
-Ποιοί είναι οι ιδιοκτήτες των CAYEN και παρόμοιων οχημάτων, όπως και των διάφορων 'ανακτόρων' στα πολυτελή -και όχι μόνο- προάστεια.
-Κατάλογο όλων των offshore εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα με το μετοχολόγιό τους και τα φορολογικά προνόμιά τους. Το ίδιο με τις Α.Ε., Ο.Ε., ΕΠΕ κλπ.
και, τελικά,
-γιατί ο συμπαθής βοθρατζής μου δεν μειώνει το, χωρίς απόδειξη, αντίτιμο για την ...αναρρόφηση που είχε αυξήσει όταν αυξήθηκε και το πετρέλαιο, τώρα που το πετρέλαιο είναι τζάμπα;;

Μπας και συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά μάλλον ακατάλληλοι είμαστε εμείς για να διαλέξουμε τον καταλληλότερο, βολεμένοι στα αόρατα 'κεκτημένα' και αγωνιζόμενοι στο πώς θα αυγατίσουμε μόνο τα δικά μας...

Ζητάω πολλά;


-

Επετειακά

Ο Ναύαρχος Ν.Παππάς, έστειλε στα ΜΜΕ μια δήλωση που αφορά στους γιορτασμούς των επετείων.
Η δήλωση αυτή αναρτήθηκε και στο Press.gr και προκάλεσε ...ποικίλες αντιδράσεις σχολιαστών.
Προσωπικά, συμφωνώ και την προσυπογράφω.

---------------

"35 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου αισθάνομαι την ανάγκη να καταθέσω κάποιες σκέψεις και αισθήματα που έχουν σχέση με το τότε και το σήμερα.

Την εξέγερση των νέων στο Πολυτεχνείο το 1973 πρέπει να τη θυμόμαστε και να την τιμούμε, όπως πρέπει να θυμόμαστε και να τιμούμε κάθε αγώνα για το σύνολο της κοινωνίας μας.

Δυστυχώς, στην εποχή του ατομισμού και της προσωπικής προβολής, όλοι οι αγώνες για το κοινό καλό είτε παραποιούνται και χρησιμοποιούνται κατά το ματαιόδοξο δοκούν του καθενός, είτε λησμονούνται αν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ανάλογα.

Έτσι, παραποιείται και εκφυλίζεται συστηματικά η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ‘λησμονείται’ η εξέγερση της Νομικής, λησμονείται και το Κίνημα του Ναυτικού.Οι τρείς σημαντικότεροι σταθμοί της αντιδικτατορικής δράσης που οδήγησαν στην πτώση της χούντας.

Η εξέγερση κατά της χούντας στη Νομική Σχολή ήταν η θρυαλλίδα που ενεργοποίησε την απόφαση εκτέλεσης του σχεδιασμένου Κινήματος του Ναυτικού και το Κίνημα του Ναυτικού αναζωπύρωσε τη λαϊκή εξέγερση με αποκορύφωμα το Πολυτεχνείο.

Πέρα από την αλληλεπίδραση των ενεργειών, αυτές είχαν και ένα κοινό παρονομαστή, πολύ ‘ενοχλητικό’ για όσους θέλουν να τις εκμεταλλευτούν ‘πολιτικά’. Ήταν αυθόρμητες και ανεξάρτητες κομματικών καθοδηγήσεων και μηχανισμών.

Στη σημερινή εποχή του ‘αμύνεσθαι περί …Πάρτης, τοις κείνων …χρήμασι πειθόμενοι’, η εξέγερση της Νομικής, το Κίνημα του Ναυτικού και η εξέγερση του Πολυτεχνείου θα πρέπει να προβάλλονται στις διαστάσεις τους που δείχνουν την αποτελεσματικότητα των αγώνων υπέρ του συνόλου, τον αγώνα των λίγων υπέρ των πολλών, χωρίς κομματικές και κλαδικές περιχαρακώσεις.

Οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο έχουν εκφυλιστεί τόσο από την τυποποίησή τους όσο και από την υπερεκμετάλλευση, τόσο εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, όσο και από τα στοιχεία εκείνα που βρίσκουν ευκαιρία δημόσιας προβολής της κουκουλοφόρου καταστρεπτικής δράσης τους.

Το Κίνημα του Ναυτικού, γιορτάζεται κάθε χρόνο με μια λιτή και μη προβεβλημένη εκδήλωση επί του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ στο Φάληρο, εν πολλοίς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Η εξέγερση της Νομικής βυθίστηκε στη λήθη.

Αν θέλουμε, ως κοινωνία, να παιδεύουμε τους επερχόμενους, να βγάζουμε σωστά συμπεράσματα να παραδειγματιζόμαστε και να τιμούμε τους ανθρώπους που ‘αμύνονταν περί Πάτρης’, ας ξανασκεφτούμε ‘τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι’ το πώς διαχειριζόμαστε τις μνήμες.

Τιμή στους νέους και νέες του Πολυτεχνείου 73.

Ναύαρχος Ν.ΠΑΠΠΑΣ

Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ

Κυβερνήτης του Α/Τ ΒΕΛΟΣ 73 "

-----------------------

Λαογραφικά

Κάνετε κλικ στα κείμενα!

Αναμνήσεις

Λένε ότι με τ' άψυχα δεν (πρέπει να) δένεσαι.
Μολύβια, παλιά ημερολόγια, χαλασμένα ρολόγια, η πρώτη Κόντακ φωτογραφική μηχανή..., ένα σπίτι σχεδόν άχρηστα πράγματα που γεμίζουν τη χαμηλά σοφίτα-πατάρι γιατί κάτι πάντα μ' εμποδίζει να τα κλείσω στην πλαστική σακκούλα 'εκκαθάρισης' παρά τις προτροπές της συζυγάτας.
Εγώ, να πάρει η ευχή, συνδέομαι. Νοσταλγώ το πρώτο μου ποδήλατο (την περιβόητη Κατίνα, με 'κόντρα' αντί για φρένα), το πρώτο μου αυτοκίνητο (Φιατάκι 126 Personal, 140.000 δραχμές το 1977 από το ΜΙΝΙΟΝ!), το Ελικόπτερο Αλουέτ που ερωτεύτηκα κυνηγώντας τα σύννεφα και τις κορφές των κυμάτων, τα καράβια που κυβέρνησα και τους μιλούσα και μου μιλούσαν.... Κάθε τι από τα άχρηστα στο πατάρι, οι παλιές αρβύλες, η κάσκα του πιλότου, ο ξεφτισμένος επενδύτης, η σπασμένη ομπρέλα, ο λούτρινος Σνούπυ, χίλια μύρια τσιμπράγκαλα, αρνούνται να ξεφτίσουν μέσα μου ώστε να τα αποχωριστώ.
Και τώρα, πώς να αποχωριστώ το Φιεστάκι μου. Στις 27 Μαρτίου 1984, ακριβώς στα 33 μου χρόνια, μ' έπεισε ο φίλος μου ο Γιώργος δείχνοντάς το μου στη βιτρίνα της Φορντ όπου δούλευε για τον αντιπρόσωπο πατέρα του. Μα, δεν έχω λεφτά, του είπα. Πάρ' το και φύγε τώρα, μου είπε. Και πλήρωνέ το με δόσεις.
Έτσι, με τα νάυλον στα καθίσματα, έσπευσα στον έρωτα της ζωής μου 'αναβαθμισμένος' και αναβαθμίσαμε και τη φρέσκια σχέση μας παρκαρισμένοι σε σκοτεινή μάντρα ενός γιαπιού (χρήσιμα τα νάυλον...)
600.000 χιλιόμετρα, χωρίς ποτέ να δυσανασχετήσει όταν το σκαρφαλώναμε στον Αρκουδίλα της Κέρκυρας, το γκαζώναμε στους αυτοκινητόδρομους της Ιταλίας και της Γερμανίας, το ταλαιπωρούσαμε στα χώματα της Πίνδου, το φορτώναμε σαν γαϊδούρι.

Μιά σπανίως ηλιόλουστη μέρα στη ...Βαυαρία!

Στάση για κατούρημα σε Γερμανικό αυτοκινητόδρομο
(από τις τουαλέτες και τους σκουπιδοτενεκέδες, ήταν βέβαιο ότι πολλοί Έλληνες πέρασαν εκείνη την ημέρα...)

Θυμάμαι τη μέρα του γάμου μας στη Θεσσαλονίκη (τη μέρα που πήραν φωτιά οι αποθήκες καυσίμων στο Καλοχώρι), 'χτίσαμε' τα δώρα, περάσαμε τις λαμπάδες σφηνωτές πάνω από τα κεφάλια μας, πήρε η συμβία κι ένα αμπαζούρ αγκαλιά και ξεκινήσαμε για την Αθήνα. 'Εξω από τη Θήβα οι καλοι βυτιοφορείς απεργούντες είχαν κλείσει την Εθνική και οι τροχονόμοι μας έβγαλαν στα χωράφια για να πάμε στα Βριλήσσια μέσω ...Ελευσίνας. Ντραγκαντρούγκ, λοιπόν, αυτοκίνητο, σερβίτσια, οι λαμπάδες στο κεφάλι μου, το αμπαζούρ να πηγαινοέρχεται στα γόνατα της συμβίας... Ευτυχώς φτάσαμε σώοι (και τα δώρα).
Και μετά ήρθε ο γιός. Και μετά η κόρη. Καθισματάκια, βραστήρας, πάνες, ρούχα, μπιμπερό, πάντα φορτωμένο, πάντα χαρούμενο.

Ακόμα και η φαλακρή γόησσα που διακρίνεται στην αγκαλιά της μάνας της το έχει πια οδηγήσει...

Πού να φανταζόταν ο γιός ότι θα το οδηγούσε κάποτε κι αυτός... Και πού να φανταζόταν ότι θα το ερωτευόταν κι αυτός... Τα δύο τελευταία χρόνια, 24 χρόνων αυτό 22 αυτός τώρα, ήταν αχώριστοι και το κόκκινο Φιεστάκι τον πηγαινοέφερνε στη Σίνδο για τις σπουδές του και (πιθανώς) σε σκοτεινά μέρη για να ...αναβαθμίσει κι αυτός τις σχέσεις του....

Ο μπόμπιρας, όταν δεν γκομένιζε αψηφώντας και τον σκύλο φρουρό της αντιπάλου, ονειρευόταν να οδηγήσει το Φιέστα. Τότε βολευόταν και μ' αυτό:

Τα κατάφερε όμως:

600.000 χιλιόμετρα μετά, κουρασμένο και ξεθωριασμένο άρχισε να λαχανιάζει στην ανηφόρα της Καρδίας, που και που το πιάνει βήχας, τα μισά βενζινάδικα δεν έχουν πια Σούπερ μολυβδένια, (κι όσα έχουν ο Θεός να την κάνει βενζίνη...) και οι Αλογοσκούφηδες απειλούν με αντικίνητρα. Ε, καιρός για συνταξιοδότηση.
Καιρός να πούμε αντίο στο Φιεστάκι μας με ένα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι πρόσφερε σε όλους μας. Θα μείνουν οι ανατολές που αντικρύσαμε μαζί, τα ηλιοβασιλέματα, οι χιονιάδες και οι νεροποντές, οι άκρες του κόσμου που γυρίσαμε, η ζεστασιά της εμπιστοσύνης...
Αναμνήσεις
Ευτυχώς που αυτές δεν ...συνταξιοδοτούνται....

Και το καινούργιο ήδη γράφει τις δικές του στα κακοτράχαλα.

Απουσία

Όπως απάντησα και σε φιλικό e-mail, η ...αραίωση της διαδικτυακής μου δραστηριότητας δεν οφείλεται μόνο στο ότι το ελληνικό διαδίκτυο τείνει να εξομοιωθεί με την ελληνική 'πραγματικότητα'... της τηλεοπτικής Ελληνικής Δημοκρατίας και στην συνεπακόλουθη καταθλιπτική τάση απομονωτισμού μου στα ενδοοικογενειακά χαρούμενα πράγματα.
Εξ άλλου μπαίνω και παρακολουθώ όλους τους παλιόφιλους -και όχι μόνο- και μ' αυτούς που έχω ανταλλάξει, εδώ και τρία χρόνια, έστω και μια ηλεκτρονική καλημέρα, νοιώθω πάντοτε κοντά, παρών ή απών. :-)
Υπάρχουν, όμως, και αντικειμενικοί λόγοι για την απουσία μου.
Πρώτον, η κόρη, φοιτήτρια πλέον, άρα συνεχώς στο σπίτι..., έχει 'καταλάβει' τον υπολογιστή μου για να κάνει chatting με διάφορους/ες απανταχού της γής και για να γράφει terrabytes μουσικής στο i-pod που έφερε ο πλούσιος θείος από την Αμερική (και τώρα δεν ξέρω αν είναι ...πλούσιος με τα κανόνια που βροντούν εκεί). Έχει τον δικό της αλλά περιμένει από τον 'πληροφοριακό' αδελφό της να εγκαταστήσει το ασύρματο δίκτυο που θα αντικαταστήσει το καλώδιο που κατεβαίνει τις σκάλες και απλώνεται στο σαλόνι (και ακούμε καθημερινά τα μύρια όσα από τη συζυγάτα και μητέρα) και συνδέει τον κομπιούτερ του γιού με τον δικό μου.
Δεύτερον, ο γιός, ασκώντας τα όσα μαθαίνει στη Σχολή του, κάνει κάθε μέρα φύλο και φτερό τον Υπολογιστή του, εγκαθιστά, απεγκαθιστά, ενημερώνει, γράφει και διαγράφει και κάθε τόσο σιχτιρίζει τη μπλέ οθόνη του κοκκαλωμένου μηχανήματος που αναρωτιέται γιατί πρέπει να λειτουργεί τρία και τέσσερα λειτουργικά συστήματα ταυτοχρόνως! Και, βεβαίως, σύμφωνα με τον αλάνθαστο νόμο του Μέρφι, όταν έχω όρεξη για γράψιμο, ΤΟΤΕ θέλει αυτός να κάνει format στον δίσκο του! Όταν μου περνάει η όρεξη, και οι τρείς υπολογιστές δουλεύουν ρολόι!
Τρίτον, μετά την επανίδρυση του Κράτους, το Γενικό Λογιστήριό του πήρε μπρός και χρειάστηκε μόνο τρία χρόνια για να υπολογίσει και μου καταβάλει κάτι αναδρομικούλια, οπότε μόλις τα πήραμε:
Η Κυρά μου και Κυρία μου θυμήθηκε ότι πρέπει να βάλουμε (να βάλω, δηλαδή) ράφια, συρτάρια, παπουτσοθήκες, να κάνουμε (να κάνω δηλαδή) όλα τα μερεμέτια που εκκρεμούν από την αγορά του σπιτιού προ οκταετίας), ν'αλλάξουμε κουρτίνες, να βάψουμε (να βάψω δηλαδή) κανένα δωμάτιο, ν' αλλάξουμε (ε, ν'αλλάξει δηλαδή) τα φυτά στις γλάστρες, τα πιάτα, τα ποτήρια, καινούργιο τρίφτη για το κεφαλοτύρι και να της βάζω κάπαρη στη σαλάτα της.
Ο γιός θυμήθηκε ότι πρέπει να εκατονταπλασιάσει τη RAM του υπολογιστή του, να αναβαθμίσει το hardware και το software με διάφορα περίεργα που μου λέει σε μια άγνωστη σε μένα γλώσσα.
Η κόρη θυμήθηκε ότι χρειάζεται μπιχλιμπίδια, καινούργιο κινητό, τσάντα για το Πανεπιστήμιο (μια και στο Γυμνάσιο/Λύκειο είναι ντροπή να έχεις τσάντα...) και καινούργια ρούχα για να πάει σε όλα τα πάρτυ που οργανώνουν μέρα παρά μέρα οι κομματικές νεολαίες στα Πανεπιστήμια.
Αλλά, επίσης, ακόμα και το Fiestaκι μου θυμήθηκε ότι κλείνει 25ετία και εκλιπαρεί διασωληνωμένο από τον κάθε μπαρμπα Μήτσο να ευθανατωθεί επιτέλους.
Βεβαίως, αν τα αναδρομικά έφταναν για όλα αυτά, θα έσπευδα να δώσω μερικά και στην ταλαίπωρη Τράπεζα που μου 'δωσε το στεγαστικό, το καταναλωτικό, το συμπληρωματικό, το ξανασυμπληρωματικό κ.ο.κ, μπας και ανακάμψει η εθνική μας οικονομία, είπα να κάνω κι ένα τάμα στη Μονή ..Βατοπαιδοίου (η ορθογραφία είναι ελεγμένη, ...με 'αι' και 'οι') που δυσκολεύεται τελευταίως μετά τα τόσα που έδωσε στους ταλανιζόμενους που είχαν από τρία ...στεγαστικά δάνεια ο καθένας, αλλά, δυστυχώς, δεν φτάνουν.

Όλον αυτόν τον καιρό, λοιπόν, έχω πιάσει ρολά, πινέλα, μπλακεντντέκερ κλπ και πού και πού, στα κλεφτά, μπαίνω και διαβάζω τους φίλους μου στην μπλογκόσφαιρα. Στα ενδιάμεσα, ταΐζω και τους καινούργιους μουσαφίρηδες στην αυλίτσα και προσπαθώ να τους κάνω φίλους γιατί μας προέκυψαν πολύ φοβισμένοι.























Μόλις, όμως, βρώ χρόνο, οφείλω ένα αποχαιρετισμό στο θρυλικό μου Fiestaκι. Το δουλεύω στο μυαλό μου και ελπίζω να τον καταθέσω σύντομα.

Καλό χειμώνα!

Δυό μήνες, και βάλε, επικοινωνιακής ...αποτοξίνωσης και αποχής από TV, blogs και εφημερίδες, προσήλωση στις χαρές της οικογένειας και μόνον, ε, είπα ότι θα αποκατασταθούν οι καταθλιπτικές μου τάσεις για τα καλά.
Φτάνουν, όμως, μια-δυό μέρες επανάκαμψης στα κοινά για να ξανατσιτώσουν τα νεύρα και να γκριζάρει ο ορίζοντας της καθημερινότητας.
Καλογέροι, υπουργοί, κουμπάροι, παρακούμπαροι και μακροκοντοσυγγενείς και φίλοι το χουν ρίξει στις υπεράκτιες μπίζνες, οι μίζες πάνε σύννεφο, φωνασκούντες για τα ...δίκια τους φοροκλέφτες , η ΔΕΘ για λύπηση ως θεσμός και πανηγύρι για τα πανηγύρια, ένας πρωθυπουργός που -μου φάνηκε;- βαρέθηκε πια να είναι πρωθυπουργός, ένας αρχηγός της Καρχιμάκειας Αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσπαθεί -ματαίως;- να ξεχάσουμε τις πράσινες ρεμούλες, ο Αλαβάνος δεν ξέρει αν πρέπει να διαμαρτυρηθεί για το φορομπήξιμο στην ακίνητη περιουσία του ή να αυτοκραχτεί για την περιουσία του μπαμπά του και τηε γυναίκας του, ο κύριος Μπόμπολας εξακολουθεί να ...μπαζώνει τον Θερμαϊκό με ορατές πια τις επιπτώσεις στην ακτογραμμή του που 'μελέτησε' καλά ο λιμενολόγος κύριος Κουτίτας, ο ατσαλάκωτος Δήμαρχος τσαλακώνεται από τις λαμογιοκαθυστερήσεις στην ανάπλαση της παραλίας και στο χτίσιμο του Νεοδημαρχειακού εξαμβλώματος, ο κρεοπώλης μου εξακολουθεί να μου πουλάει 200 γραμμάρια χαρτί στην τιμή του κρέατος και ο συμπαθής 'εκκενώσεις βόθρων ο Γιώργος' μου είπε με σεβασμό "χτες, καπετάνιε, πήρα το καινούργιο τσερόκι"...
Τα χάπια μου!!!!

Ευτυχώς που μένουν οι καλοκαιρινές αναμνήσεις. Των ερώτων μου, παλιών και νέων. Νέος, αυτός με τη Λίζα. Θαυμάστε την:

Επανιδρύοντας το κράτος

Τις τελευταίες μέρες υφίσταμαι κι εγώ τη δοκιμασία της 'δήλωσης' ακινήτου στον ...νέο Οργανισμό Κτηματολογίου ώστε, στα πλαίσια της επανίδρυσης του Κράτους(...), να αντικαταστήσει τα αναχρονιστικά Υποθηκοφυλακεία και να μπεί μια τάξη στο χάος που έχουν δημιουργήσει με την τεμπελιά τους και την αναξιοπιστία τους, χιλιάδες -φαντάζομαι- Υποθηκοφύλακες ανά την επικράτεια.
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι 'ποιοί θα επεξεργαστούν τα υποβαλλόμενα δεδομένα και ποιοί θα επανδρώσουν τα "Κτηματολογικά Γραφεία"/πρώην Υποθηκοφυλακεία; Οι ίδιοι άχρηστοι που τα λειτουργούσαν μέχρι σήμερα;
Επειδή μερικοί ίσως και να αδικούνται από τον χαρακτηρισμό, ας απαντήσουν στο 'γιατί δεν χρησιμοποιούν τα ήδη υπάρχοντα στα Υποθηκοφυλακεία στοιχεία και να τα περάσουν ΑΥΤΟΙ στο νέο σύστημα';
Άλλα ερωτήματα:
- Αν οι τίτλοι κάποιου για ένα διαμέρισμα είναι αδιαμφισβήτητοι με βάση τα υπάρχοντα στο Υποθηκοφυλακείο στοιχεία, γιατί να τρέχει να ξαναδηλώνει τα ίδια στο κράτος;
- Τι θα αλλάξει με τη νέα εγγραφή από τις υφιστάμενες διαφορές και αμφισβητήσεις σε οποιοδήποτε ακίνητο; Η επαπειλούμενη 'αδυναμία μεταπώλησης ή μεταβίβασης' δεν ισχύει και σήμερα για τα 'μη καθαρά' ακίνητα;

Κάποιος δεν πρέπει να μου απαντήσει γιατί παίρνω το πιστοποιητικό μεταβίβασης ΕΓΩ από το Υποθηκοφυλακείο για να το ΜΕΤΑΦΕΡΩ στο Κτηματολόγιο; Και καλά, ας εργαστω εγώ γιατί αυτοί που πληρώνονται για να εργάζονται κάθονται. Αλλά, αντί να πληρωθώ για την καταναγκαστική εργασία μου, καλούμαι -με την απειλή της απώλειας των δικαιωμάτων μου σε ένα τριάρι- να τους πληρώσω κιόλας...!!!

Κύριε Σουφλιά, το ΠΑΣΟΚ είχε αρκετούς πορτοφολάδες που μου τα 'παιρναν χωρίς να το καταλάβω. Εσείς δεν έχετε πορτοφολάδες. Έχετε ένοπλους ληστές που με απειλούν και μου ΑΡΠΑΖΟΥΝ -πέρα από τα λεφτά- και την αξιοπρέπειά μου και κάθε ελπίδα μου ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σ' αυτόν τον τόπο.

Δεν έχω άλλο τρόπο αντίδρασης από το να εκτονώνω τον θυμό μου εδώ και απέχοντας από κάθε θεσμική διαδικασία όπως οι εκλογές που έχετε -παρέα με το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα- ξεφτιλίσει τελείως. Να χαίρεστε τη δημοκρατία σας. Και αυτούς που σας βλέπουν ως ...μελλοντικό Πρόεδρο όλων των Ελλήνων. Τους υπαλλήλους που κάθονται δηλαδή.

Πέρα από τον ορίζοντα

Συχνά, όταν κάποιος προσπαθεί να δώσει ευρύτερες διαστάσεις στην ανάλυση των λεγόμενων 'εθνικών' θεμάτων, αντιμετωπίζει την κριτική από πολλούς. Π.χ. όταν αναφέρεται ότι το "Μακεδονικό" δεν είναι μόνο θέμα θεωρητικό, ιδεοληπτικό, εθνικιστικό και διμερές αλλά ενταγμένο σε πολύπλοκες γεωστρατηγικές 'διεργασίες', η ενστικτώδης αντίδραση σχολιαστών, νέων στην πλειονότητα, είναι να κατατάξουν τον αναφέροντα στη συντηρητική γενιά των παγκοσμιοσυνωμοσιολογούντων που δηλητηριάζουν κάθε προσπάθεια προώθησης των ιδανικών της πανανθρώπινης ειρήνης και ευημερίας.
Δε λέω, όλοι μας αυτό πρέπει να επιδιώκουμε. Αλλά βαδίζοντας στον δρόμο της πραγματικότητας και όχι ...στα σύννεφα. Αν δεν κοιτάζουμε κατάμματα την πραγματικότητα, δεν μπορούμε και να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα εμπόδια στη ρομαντική πορεία μας.

Το 'Μακεδονικό' ζήτημα, για παράδειγμα, έχει καταγραφεί, αναλυθεί, και σχολιαστεί σε κάθε πτυχή του με άπειρα κείμενα και σχόλια.
Πολύ λίγα αναδεικνύουν και την οικονομική/γεωστρατηγική διάστασή του, αγνοώντας(;) ότι τα Βαλκάνια είναι 'αποθήκη' πρώτων υλών προς εκμετάλλευση. Λίγοι είναι φαίνεται αυτοί που γνωρίζουν ότι εκτός από 'πετρέλαιο', τα Βαλκάνια διαθέτουν αποθέματα χρυσού, ουρανίου, νικελίου και άλλων 'απαραίτητων' μεταλλευμάτων. Συμπτωματικά, και στις πιο 'ευαίσθητες' περιοχές μας. Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη.
Πριν σπεύσει κάποιος καλόπιστος να με κατατάξει στους συνωμοσιολογούντες, στρατοκράτες, ας ρίξει μια ματιά εδώ στην ιστοσελίδα της ακτιβιστικής οργάνωσης Toward Freedom για να πάρει μια ιδέα του πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες (μάλλον ανισορροπίες) στις διάφορες περιοχές του κόσμου.

Ο θόρυβος του τρυπούσε τ' αυτιά.
Οι ωτοασπίδες περασμένες στο λαιμό του, δεν τις μπορούσε κι ας έλεγε ο εργοδηγός ότι έπρεπε να τις φοράει.
Κάτι για "ντεσιμπέλ" του έλεγε, που "αν τα περάσεις, κουφαίνεσαι".
Αλλά, με τα διαόλια αυτά στ' αυτιά, ένοιωθε μόνος. Παρατηρητής του εαυτού του, δε συμμετείχε σ' ό,τι έκανε. Σα πεθαμένος ζωντανός.
Το ηλεκτροματσάκονο έσκαβε τα στρώματα της μπογιάς, έγδερνε τη λαμαρίνα και πέταγε τη σκουριά αναμμένη σε χιλιάδες σπίθες που άλλες έσβηναν στον αέρα κι οι πολλές απάνω του.
Τα γυαλιά "εργασίας" σηκωμένα στο μέτωπο, να του το σφίγγουν τόσο που ο μπόμπιρας το βράδυ τον ρωτούσε "μπαμπά γιατί έχεις τέσσερα μάτια;"
Ούτε αυτά τα μπορούσε, ούτε "τα εγκαύματα στον αμφιβληστροειδή" που τσαμπουνούσε ο εργοδηγός καταλάβαινε.
Τις λίγες φορές που τα κατέβασε στα μάτια, νόμιζε ότι τα χέρια που έβλεπε να δουλεύουν ήταν αλλουνού. Δεν ήταν τα δικά του.
Γεμάτα στίγματα από τις σπίθες, ουλές απ' το ξεστράτισμα του ματσακονιού και της τραγάνας που ξεκόλλαγε απ' τη λαμαρίνα και κόλλαγε πάνω τους.
"Φοράτε γάντια", τους έλεγε ο εργοδηγός, "θα χάσετε κανα χέρι", αλλά αυτός τα 'χε στην κωλότσεπη της φόρμας, πώς να δουλέψεις με δαύτα, πώς να νοιώσεις το σίδερο, πώς να μιλήσεις στο εργαλείο...
Έκανε ένα βήμα στο πλάι.
Η σκαλωσιά, τριάντα μέτρα ψηλή, και το μαδέρι γέρικο, γεμάτο ξύσματα και σκουριές.
Πατούσε γερά, χρόνια τώρα έκανε τον ακροβάτη.
Το δίχτυ ασφαλείας είναι ακριβό για το αφεντικό. Κι η ζώνη ασφαλείας είναι μπελάς για τον εργάτη. Λείπουν και τα δυό.
Έδεσε το ματσακόνι στη τριχιά και φώναξε "πάρ' το απάνω ρε και ρίξε το κανόνι".
Το "κανόνι" ξέρναγε την μαύρη άμμο με πίεση και καθάριζε τους πόρους του σίδερου.
Δεν είναι άμμος, μέταλλο είναι κι αυτή σε σκόνη, σκόνη που έμπαινε παντού, γυάλιζε τη λαμαρίνα και μαύριζε όλο το γύρω.
"Να φοράτε τη μάσκα" έλεγε ο εργοδηγός, "η άμμος κάθεται στα πλεμόνια και θα φτύνετε αίμα".
Και πώς αναπνέουν ρε εργοδηγέ, κατακαλόκαιρο, να ψήνεις αυγά στο σίδερο, με το φίμωτρο στη μούρη;
Γλύστρησε στο παλιό μαδέρι. Ούτε που κοίταξε κάτω, "αν κοιτάξεις, χάθηκες" του 'χε πεί ένας παλιότερος, βλαστήμησε τις άβολες μπότες και τον εργοδηγό που του τις έδωσε "για να μη γλυστράς", κρατήθηκε.
Η μπουρού από πάνω βάρεσε διάλειμμα.
Σκαρφάλωσε την ανεμόσκαλα, το μυαλό στο μεροκάματο, να λες φχαριστώ που το 'χεις.
Πάτησε στο ντεκ και άραξε στη σκιά δίπλα στη μπίγα.
Άνοιξε το μπουκάλι, γύρισε μια γουλιά νερό στο στόμα του κι έφτυσε αρμύρα, μπογιά, σκουριά και άμμο.
Το κολατσιό στην καραβάνα απ' τον στρατό νόστιμο σαν την κυρά του.
"Να πάς στο καλό" τού 'λεγε κάθε μέρα, χωρίς να τον κοιτά στα μάτια για να μη δεί την ανησυχία της.
Λες και μπορούσε να τον ξεγελάσει...
Αχ, ρε κυρά, για σένα προσέχω. Και για τον μπόμπιρα. Για τα όνειρά μας.
Τράβηξε απ' την τσέπη το τσαλακωμένο πακέτο. Ώρα για το πιό γλυκό τσιγάρο, σκέφτηκε.
Στη δεύτερη ρουφηξιά, η μπουρού βάρεσε "επανάληψη".
Το κράτησε στα δάχτυλά του, πίεσε την κάφτρα να πέσει και το ξανάβαλε , κολοβό, στο πακέτο.
Πατούσε την κάφτρα να σβήσει, σαν άκουσε τον εργοδηγό να του λέει " κόφ' το το ρημάδι, μια μέρα αυτό θα σε σκοτώσει".
Πέρασε το πόδι του στην κουπαστή και άδραξε την ανεμόσκαλα. Κοίταξε το μαδέρι που τον περίμενε στην άκρη του χάους πηγαίνοντας πέρα δώθε και δε βάσταξε.
Άει γαμήσου μάστορα, του φώναξε....

Repost (Ημίαιμος 14-2-2006)
Δεν βρήκα τι άλλο να πω γι αυτούς που χάθηκαν στο Πέραμα...

Διάλειμμα

Το μπλογκ ....ξεκουράζεται.

Η κόρη πήγε πολύ καλά στις Πανελλήνιες και περνάει στο ΑΠΘ σε πολλές Σχολές της Θεωρητικής κατεύθυνσης. Ο ορίζοντας πλατύς για ό,τι διαλέξει. Το ίδιο και το χαμόγελό της, :-)

Η Συνθήκη της Λισσαβώνας

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΠΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΠΕΡΙ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Άρθρο 1

Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση τροποποιείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

ΠΡΟΟΙΜΙΟ

1) Το προοίμιο τροποποιείται ως εξής:

α) Το ακόλουθο κείμενο παρεμβάλλεται ως δεύτερη παράγραφος του αιτιολογικού:

«ΕΜΠΝΕΟΜΕΝΟΙ από την πολιτιστική, τη θρησκευτική και την ανθρωπιστική κληρονομιά της Ευρώπης, από την οποία αναπτύχθηκαν οι παγκόσμιες αξίες των απαράβατων και αναφαίρετων δικαιωμάτων του ανθρώπου, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας και του κράτους δικαίου.».

β) Στην έβδομη παράγραφο του αιτιολογικού, η οποία γίνεται όγδοη, οι όροι «της παρούσας συνθήκης» αντικαθίστανται από τους όρους «της παρούσας συνθήκης και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,».

γ) Στην ενδέκατη παράγραφο του αιτιολογικού, η οποία γίνεται δωδέκατη, οι όροι «της παρούσας συνθήκης» αντικαθίστανται από τους όρους «της παρούσας Συνθήκης και της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,».

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

2) Το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

α) Στο τέλος του πρώτου εδαφίου προστίθεται η ακόλουθη φράση
«... στην οποία τα κράτη μέλη απονέμουν αρμοδιότητες για την επίτευξη των κοινών τους
στόχων.»

β) Το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Η Ένωση βασίζεται στην παρούσα Συνθήκη και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης (οι οποίες ορίζονται εφεξής ως “οι Συνθήκες”). Οι δύο αυτές Συνθήκες έχουν το ίδιο νομικό κύρος. Η Ένωση αντικαθιστά και διαδέχεται την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.»

C 306/10 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 17.12.2007

3) Παρεμβάλλεται άρθρο 1α :
«Άρθρο 1α
Η Ένωση βασίζεται στις αξίες του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου, καθώς και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των προσώπων που ανήκουν σε μειονότητες.
Οι αξίες αυτές είναι κοινές στα κράτη μέλη εντός κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από τον
πλουραλισμό, την απαγόρευση των διακρίσεων, την ανοχή, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη και την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.»

4) Το άρθρο 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 2
1. Η Ένωση έχει σκοπό να προάγει την ειρήνη, τις αξίες της και την ευημερία των λαών της.
2. Η Ένωση παρέχει στους πολίτες της χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων σε συνδυασμό με κατάλληλα μέτρα όσον αφορά τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, το άσυλο, τη μετανάστευση και την πρόληψη και καταστολή της εγκληματικότητας.
3. Η Ένωση εγκαθιδρύει εσωτερική αγορά. Εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης με γνώμονα την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα των τιμών, την άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία της αγοράς, με στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο, και το υψηλό επίπεδο προστασίας και βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος.
Προάγει την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Η Ένωση καταπολεμά τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις και προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία, την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.
Η Ένωση προάγει την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών.Η Ένωση σέβεται τον πλούτο της πολιτιστικής και γλωσσικής της πολυμορφίας και μεριμνά για την προστασία και ανάπτυξη της ευρωπαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς.
4. Η Ένωση εγκαθιδρύει οικονομική και νομισματική ένωση, της οποίας το νόμισμα είναι το ευρώ.
5. Στις σχέσεις της με τον υπόλοιπο κόσμο, η Ένωση προβάλλει και προωθεί τις αξίες της και τα συμφέροντά της και συμβάλλει στην προστασία των πολιτών της. Συμβάλλει στην ειρήνη, την ασφάλεια, την αειφόρο ανάπτυξη του πλανήτη, την αλληλεγγύη και τον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών, το ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο, την εξάλειψη της φτώχειας και την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, ιδίως των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου και, ιδίως, στον σεβασμό των αρχών του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
6. Η Ένωση επιδιώκει τους στόχους αυτούς με πρόσφορα μέσα, ανάλογα με τις αρμοδιότητες που της απονέμονται με τις Συνθήκες.»

17.12.2007 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 306/11

5) Το άρθρο 3 καταργείται και παρεμβάλλεται άρθρο 3α :
«Άρθρο 3α
1. Σύμφωνα με το άρθρο 3β, κάθε αρμοδιότητα η οποία δεν απονέμεται στην Ένωση με τις Συνθήκες ανήκει στα κράτη μέλη.
2. Η Ένωση σέβεται την ισότητα των κρατών μελών ενώπιον των Συνθηκών καθώς και την εθνική τους ταυτότητά που είναι συμφυής με τη θεμελιώδη πολιτική και συνταγματική τους δομή, στην οποία συμπεριλαμβάνεται η περιφερειακήκαι τοπική αυτοδιοίκηση. Σέβεται τις ουσιώδεις λειτουργίες του κράτους, ιδίως δε τις λειτουργίες που αποβλέπουν στη διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας, τη διατήρηση της δημόσιας τάξης και την προστασία της εθνικής ασφάλειας.
Ειδικότερα, η εθνική ασφάλεια παραμένει στην ευθύνη κάθε κράτους μέλους.
3. Σύμφωνα με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας, η Ένωση και τα κράτη μέλη
εκπληρώνουν τα εκ των Συνθηκών καθήκοντα βάσει αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας
συνεργασίας.
Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κάθε γενικό ή ειδικό μέτρο ικανό να διασφαλίσει την εκτέλεση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τις Συνθήκες ή προκύπτουν από πράξεις των θεσμικών οργάνων της Ένωσης.
Τα κράτη μέλη διευκολύνουν την Ένωση στην εκπλήρωση της αποστολής της και απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου ικανού να θέσει σε κίνδυνο την πραγματοποίηση των στόχων της Ένωσης.»

6) Παρεμβάλλεται άρθρο 3β, το οποίο αντικαθιστά το άρθρο 5 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας:
«Άρθρο 3β
1. Η οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης διέπεται από την αρχή της δοτής αρμοδιότητας. Η άσκηση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης διέπεται από τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.
2. Σύμφωνα με την αρχή της δοτής αρμοδιότητας, η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη μέλη με τις Συνθήκες για την επίτευξη των στόχων που οι Συνθήκες αυτές ορίζουν. Κάθε αρμοδιότητα η οποία δεν απονέμεται στην Ένωση με τις Συνθήκες ανήκει στα κράτη μέλη.
3. Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, στους τομείς οι οποίοι δεν υπάγονται στην
αποκλειστική της αρμοδιότητα, η Ένωση παρεμβαίνει μόνο εφόσον και κατά τον βαθμό που οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης.
Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης εφαρμόζουν την αρχή της επικουρικότητας σύμφωνα με το Πρωτόκολλο σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Τα Εθνικά κοινοβούλια μεριμνούν για την τήρηση της αρχής της επικουρικότητας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο εν λόγω Πρωτόκολλο.
4. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, το περιεχόμενο και η μορφή της δράσης της Ένωσης δεν υπερβαίνουν τα απαιτούμενα για την επίτευξη των στόχων των Συνθηκών.
C 306/12 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 17.12.2007
Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης εφαρμόζουν την αρχή της αναλογικότητας σύμφωνα με το Πρωτόκολλο σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.»

7) Τα άρθρα 4 και 5 καταργούνται.

8) Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:
«Άρθρο 6
1. Η Ένωση αναγνωρίζει τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και τις αρχές που περιέχονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 7ης Δεκεμβρίου 2000, όπως προσαρμόσθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007, στο Στρασβούργο, ο οποίος έχει το ίδιο νομικό κύρος με τις Συνθήκες.
Οι διατάξεις του Χάρτη δεν συνεπάγονται καμία επέκταση των αρμοδιοτήτων της Ένωσης, όπως αυτές ορίζονται στις Συνθήκες.
Τα δικαιώματα, οι ελευθερίες και οι αρχές του Χάρτη ερμηνεύονται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις του τίτλου VII του Χάρτη που διέπουν την ερμηνεία και την εφαρμογή του και λαμβανομένων δεόντως υπόψη των επεξηγήσεων οι οποίες αναφέρονται στον Χάρτη και στις οποίες μνημονεύονται οι πηγές των εν λόγω διατάξεων.
2. Η Ένωση προσχωρεί στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών. Η προσχώρηση στην εν λόγω Σύμβαση δεν μεταβάλλει τις αρμοδιότητες της Ένωσης όπως ορίζονται στις Συνθήκες.
3. Τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως κατοχυρώνονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την
Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών και όπως απορρέουν από τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών, αποτελούν μέρος των γενικών αρχών του δικαίου της Ένωσης.»

9) Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:
α) Σε όλο το άρθρο, οι λέξεις «σύμφωνη γνώμη» αντικαθίστανται από τις λέξεις «έγκριση», η μνεία της παραβίασης «αρχών που μνημονεύονται στο άρθρο 6, παράγραφος 1,» αντικαθίσταται από μνεία της παραβίασης «των αξιών του άρθρου 1β», οι λέξεις «της παρούσας συνθήκης» αντικαθίσταται από τις λέξεις «των Συνθηκών» και ο όρος «Επιτροπή» αντικαθίσταται από τον όρο «Ευρωπαϊκή Επιτροπή».
β) Στην παράγραφο 1, πρώτο εδάφιο, πρώτη φράση, το τελικό τμήμα της φράσης «... και να του απευθύνει κατάλληλες συστάσεις» διαγράφεται· στη τελευταία φράση, το τελικό τμήμα της φράσης «... και δύναται, αποφασίζοντας με την ίδια διαδικασία, να ζητήσει από ανεξάρτητες προσωπικότητες να υποβάλουν εντός εύλογης προθεσμίας έκθεση για την κατάσταση στο ενλ όγω κράτος μέλος» αντικαθίσταται από τη φράση «... και δύναται, αποφασίζοντας με την ίδια διαδικασία, να του απευθύνει συστάσεις.».
γ) Στην παράγραφο 2, οι λέξεις «Το Συμβούλιο, συνερχόμενο υπό τη σύνθεση αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, αποφασίζοντας ομόφωνα...» αντικαθίσταται από τις λέξεις «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα...» και οι λέξεις «... την κυβέρνηση του εν λόγω κράτους μέλους...» αντικαθίστανται από τις λέξεις «... το εν λόγω κράτος μέλος...».
17.12.2007 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 306/13
δ) Οι παράγραφοι 5 και 6 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:
«5. Ο τρόπος ψηφοφορίας που, για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, εφαρμόζεται στο
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στο Συμβούλιο καθορίζεται στο
άρθρο 309 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

10) Παρεμβάλλεται το ακόλουθο νέο άρθρο 7α:
«Άρθρο 7α
1. Η Ένωση αναπτύσσει προνομιακές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, με στόχο την εγκαθίδρυση χώρου ευημερίας και καλής γειτονίας, ο οποίος θεμελιώνεται στις αξίες της Ένωσης και χαρακτηρίζεται από στενές και ειρηνικές σχέσεις βασιζόμενες στη συνεργασία.
2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, η Ένωση μπορεί να συνάπτει ειδικές συμφωνίες με τις εν λόγω χώρες. Οι συμφωνίες αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν αμοιβαία δικαιώματα και υποχρεώσεις καθώς και τη δυνατότητα ανάληψης δράσεων από κοινού. Η εφαρμογή τους αποτελεί αντικείμενο περιοδικών διαβουλεύσεων.»

11) Οι διατάξεις του τίτλου ΙΙ ενσωματώνονται στη Συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως έχει άλλως τροποποιηθεί, και η οποία γίνεται η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
12) Ο τίτλος ΙΙ και το άρθρο 8 αντικαθίστανται από το νέο τίτλο και τα νέα άρθρα 8Γ έως 85 που ακολουθούν:
«ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ
Άρθρο 8
Σε όλες τις δραστηριότητές της, η Ένωση σέβεται την αρχή της ισότητας των πολιτών της, οι οποίοι τυγχάνουν ίσης προσοχής από τα θεσμικά και λοιπά όργανα και τους οργανισμούς της. Πολίτης της Ένωσης είναι κάθε πρόσωπο που έχει την υπηκοότητα κράτους μέλους. Η ιθαγένεια της Ένωσης προστίθεται στην εθνική ιθαγένεια και δεν την αντικαθιστά.
Άρθρο 8 Α
1. Η λειτουργία της Ένωσης θεμελιώνεται στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
2. Οι πολίτες εκπροσωπούνται άμεσα στο επίπεδο της Ένωσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Τα κράτη μέλη εκπροσωπούνται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο από τον αρχηγό κράτους ή κυβέρνησης και στο Συμβούλιο από τις κυβερνήσεις τους, οι οποίοι είναι δημοκρατικά υπεύθυνοι είτε έναντι των εθνικών τους κοινοβουλίων, είτε έναντι των πολιτών τους.
C 306/14 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 17.12.2007
3. Κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στον δημοκρατικό βίο της Ένωσης.
Οι αποφάσεις λαμβάνονται όσο το δυνατόν πιο ανοιχτά και εγγύτερα στους πολίτες.
4. Τα πολιτικά κόμματα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμβάλλουν στην διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής συνείδησης και στην έκφραση της βούλησης των πολιτών της Ένωσης.
Άρθρο 8 Β
1. Τα θεσμικά όργανα δίδουν, με τα κατάλληλα μέσα, στους πολίτες και στις αντιπροσωπευτικές ενώσεις τη δυνατότητα να γνωστοποιούν και να ανταλλάσσουν δημόσια τις γνώμες τους σε όλους τους τομείς δράσης της Ένωσης.
2. Τα θεσμικά όργανα διατηρούν ανοιχτό, διαφανή και τακτικό διάλογο με τις αντιπροσωπευτικές ενώσεις και την κοινωνία των πολιτών.
3. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η συνοχή και η διαφάνεια των δράσεων της Ένωσης, η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή διεξάγει ευρείες διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη.
4. Πολίτες της Ένωσης, εφόσον συγκεντρωθεί αριθμός τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου,
υπήκοοι σημαντικού αριθμού κρατών μελών, μπορούν να λαμβάνουν την πρωτοβουλία να καλούν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, να υποβάλλει κατάλληλες προτάσεις επί θεμάτων στα οποία οι εν λόγω πολίτες θεωρούν ότι απαιτείται νομική πράξη της Ένωσης για την εφαρμογή των Συνθηκών.
Οι διαδικασίες και προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη διατύπωση της εν λόγω πρωτοβουλίας καθορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 21, πρώτο εδάφιο της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 8 Γ
Τα εθνικά κοινοβούλια συμβάλλουν ενεργά στην καλή λειτουργία της Ένωσης:
α) με το να ενημερώνονται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και να τους κοινοποιούνται τα σχέδια νομοθετικών πράξεων της Ένωσης σύμφωνα με το Πρωτόκολλο σχετικά με τον ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
β) μεριμνώντας ώστε να τηρείται η αρχή της επικουρικότητας σύμφωνα με τις διαδικασίες πουπροβλέπονται στο Πρωτόκολλο σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας.

Για τους 'διαβαστερούς', με τις τροποποιήσεις που συμφωνήθηκαν στη Λισσαβώνα, η 'ενοποιημένη' Συνθήκη (Ρώμη-Μάαστριχτ)

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2008:115:0047:0199:EL:PDF