ΟΧΙ

Είμαι από αυτούς που από τα μικράτα τους “γαλουχήθηκαν” ως υπάκουοι πολίτες προς τους Θεσμούς της κοινωνίας. Η πολύχρονη θητεία μου στα καράβια μου απέδειξε -πολύ πιό επιτακτικά από τη ζωή στη στεριά- τη χρησιμότητα και αναγκαιότητα της συνειδητής στήριξης και υπεράσπισης των Θεσμών που εγκαθίστανται και λειτουργούν με απόφαση της πλειονότητας των πολιτών. Η διαφωνούσα μειονότητα οφείλει να επιτρέπει τη λειτουργία των Θεσμών και να προσπαθεί να γίνει πλειονότητα για να επιβάλει τους δικούς της.
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου είναι ένας Θεσμός
- για να απονέμει τιμή σ’ αυτούς που πολέμησαν για να μπορούμε εμείς τώρα να ζούμε στον χώρο που ζούμε.
- για να θυμίζει τι είναι περηφάνια και τι ανυποταγή
- για να δείχνει, με την παρέλαση, το επίπεδο οργάνωσης και συνοχής της κοινωνίας
- για να δείχνει το επίπεδο της στρατιωτικής ετοιμότητας της χώρας και να επιδεικνύει τα οπλικά συστήματα που πληρώνουν με το αίμα τους οι φορολογούμενοι.
Και, βεβαίως, στη θεσμική αυτή γιορτή παρίστανται τιμώντες και τιμώμενοι οι θεσμικοί άρχοντες που έχουν την ευθύνη συνοχής και λειτουργίας της κοινωνίας. Σήμερα:
- με την αιώνια διαμάχη “ποιός είπε το ΟΧΙ”, με τη μετατροπή των εκδηλώσεων αυτών σε “κομματικοπολιτικό βήμα” και την παντελή έλλειψη ρεαλιστικής ιστορικής ενημέρωσης στα σχολειά, ολοένα και λιγότεροι πολίτες γνωρίζουν τι έγινε το 40.
- η περηφάνια και ανυποταγή δεν υφίστανται πλέον στο καθημερινό λεξικό του Νεοέλληνα με ευθύνη βεβαίως των θεσμικών αρχόντων τους.
- Η συνοχή της κοινωνίας έχει γίνει φτερό και πούπουλο από τη διαμάχη που ενέσπειραν οι θεσμικοί άρχοντες για το ποιός παίρνει τι και πώς. Η οργάνωση της κοινωνίας είναι πεμπτοκοσμική και προφανής στο ΙΚΑ, στις ΔΟΥ και σε κάθε Δημόσια Υπηρεσία.
- Οποιαδήποτε εντύπωση για στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας ακρωτηριάζεται καθημερινά από τους ίδιους τους θεσμικούς άρχοντες που ηθελημένα ή μη εξευτελίζουν τους ένστολους πολίτες με χαρακτηρισμούς “αυτιστικοί” “αντιπαραγωγικοί” κ.α. ενώ οι εξοπλισμοί, πάλι με ευθύνη των θεσμικών λειτουργών, βρωμούν και ζέχνουν από μίζες και διαπλοκές άσχετες με την αμυντική ετοιμότητα.
Σήμερα πάλι:
- Ο Πρωθυπουργός της χώρας προγραμμάτισε από καιρό να βρίσκεται στα …Μάλλια συζητώντας με κάποια επιτροπή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για την …Αραβική Άνοιξη.
- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκτός από τα ηρωικά νιάτα του, έχει και μια διαδρομή στην πολιτικη λειτουργία της χώρας που έχει και αρκετά σκοτεινά σημεία. Υποτίθεται ότι υπάρχει για να συμβολίζει την ενότητα του Έθνους. Αλλά παραμένει σιωπηλός παρατηρητής της διάλυσης του Έθνους από τις πολιτικές δυνάμεις. Δεν έχει καμμιά αρμοδιότητα, δεν μπορεί να πάρει καμμιά πρωτοβουλία, μπορεί και να μη θέλει… Ένας Τσολιάς στη θέση του το ίδιο θα απέδιδε ως σύμβολο ενότητας.
- Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ήρθε κι αυτός να τιμήσει και να τιμηθεί στη θεσμική γιορτή από τους πολίτες της Θεσσαλονίκης και την παρελαύνουσα κοινωνία. Μια μέρα πριν να στηθεί στην εξέδρα φρόντισε να “τιμήσει” τους κατοίκους της πόλης κατηγορώντας τους ότι εναγκαλίζονται ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ, ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ και ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ Οργανώσεις! Δεν γνωρίζει δηλαδή ότι και έτσι να ήταν, οι παραστρατιωτικές και παρακρατικές οργανώσεις είναι γεννήματα του εκάστοτε Κράτους… Δικές του δηλαδή.
Όταν οι θεσμικοί άρχοντες ευτελίζουν οι ίδιοι τη θεσμική αξία της γιορτής, ε, ας μη διαμαρτύρονται γι αυτά που έγιναν σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Και όσο προσπαθούν να δώσουν όνομα και αριθμό στους δίκαια ή άδικα αγανακτισμένους, τόσο θα χάνουν το παιχνίδι από τα χέρια τους. Αμήν