Ο πρώτος πληθυντικός χρησιμοποιείται συνειδητά και αφορά σε όλους της "γενιάς του Πολυτεχνείου" που αποδεικνύεται στην πράξη ως ο μεγαλύτερος μύθος της νεώτερης ελληνικής ιστορίας...
Μια γενιά που το παίζει "πονηρή αλεπού" τόσο στη μικρή αυλή της χώρας έχοντας κατασπαράξει κάθε τι ζωντανό, όσο και στη διεθνή ζούγκλα που δυναστεύουν οι ισχυροί ικανοποιημένη στις αρπαχτές από το κοτέτσι τους.
Τώρα όμως τελειώνουν όλα.
Τα παιδιά μας χλευάζουν τους Γείτονες, Καρχιμάκηδες, Μαρκόπουλους, Λυκουρέντζους, Καρατζαφέρηδες, Αλέκες, Τσίπρες, ΜπακοΜητσοτάκηδες, Σαμαράδες, Πάγκαλους, Βενιζέλους, Κατσελοκαϊλίδες, ΠαπουλοΛιάνηδες και λοιπούς πρωταγωνιστές στον σύγχρονο Καραγκιοζομπερντέ. Τους φτύνουν και αυτοί κάνουν πως ...ξεματιάζονται.
Η γενιά μου, από καιρό εθισμένη στην παραπολιτική νάρκωση, έχει χεστεί από το φόβο της και παρακολουθεί αμήχανη το απίστευτο κρεσέντο πολιτικής ανευθυνότητας με αποκορύφωμα τη "μπλόφα" του Δημοψηφίσματος που κατέληξε στο "πάσο" μόλις οι συμπαίκτες είπαν "τα βλέπω και επαυξάνω (τις απαιτήσεις μου)"...
Η γενιά μου περνάει στο ντούκου πλέον και "λεπτομέρειες" που αποκαλύπτουν την ανηθικότητα των αρχομανών όπως το γεγονός ότι, μόλις κλήθηκαν από τους Μεγάλους για ξυλιές, στην προσπάθειά τους να βρουν μια "πειστική δικαιολογία", αποστράτευσαν ΟΛΗ την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για να ψελίσουν ότι το Δημοψήφισμα ήταν αναγκαία κίνηση για την αποτροπή στρατιωτικού πραξικοπήματος...!
Η γενιά των παιδιών μας χάνει την υπομονή της και νομίζω σύντομα θα δούμε απαντήσεις στο "ως πότε;"
2 σχόλια:
Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το Πολυτεχνείο δεν ήτανε αυτό που καταβρόχθησε η μεταπολίτευση και το καπηλεύτηκε ξεσκίζοντας και οικοιοποιούμενοι το κάθε κόμμα και ο κάθε πολιτικάντης τα ιμάτια του.ΓΙΑΤΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΗΔΕΜΟΝΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΕΙΑ. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν η Δαμανάκη ο Λαλιώτης ο Ανδρουλάκης ο Τζουμάκας ο Ματζουράνης ο Παπουτσής κ.τ.λ. Ούτε οι γιορταστικές φανφάρες που τόσα χρόνια διαιωνίζονται για την προβολή αυτών και των κοινοβουλευτικών μας κομμάτων.
Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμετις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που οδήγησαν την φοιτητική νεολαία στην εξέγερση αλλά επίσης ότι η μεταπολίτευση δεν ήλθε από αυτή την εξέγερση αλλά από τραγικά εθνικά συμβάντα. Κύπρος.
Γι αυτό είναι άδικο για μια ολόκληρη γενιά να αμαυρώνονται και να καταδικάζονται οι αγώνες της εξ αιτίας αυτών που τις καπηλεύτικαν, κόβοντας και ράβοντας στα μέτρα τους και κατά τα συμφέροντα τους κάθε μεταπολιτευτική πολιτική δραστηριότητα (φοιτητικό κίνημα, συνδικαλισός κ.ο.κ) με δόγματα καθοδήγηση και προστατευτισμό από τα παραδοσιακά κόμματα τα οποία εκπροσωπούν ώς παρατάξεις.
Θα πρέπει η γενιά των παιδιών μας να βρεί τον δρόμο της όπως ακριβώς και ο συνδικαλισμός να βρεί τον δρόμο του απεγκλωβισμένοι από τις κομματικές παγίδες που δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να διαιωνίζουν μια κατ επόφαση σύγκρουση πολιτικών κομμάτων ενώ στην ουσία όλοι τους ανήκουν στην ίδια σαπίλα του πολιτικού συστήματος.
Προσυπογράφω...
Δημοσίευση σχολίου