Κι ενώ κάποιοι ...χτενίζονται

Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο διεθνής -παγκόσμιος- οικονομικός πόλεμος έχει άμεση σχέση με την εξασφάλιση ενεργειακών πόρων με το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τους ισχυρούς.

Με την έναρξη των «επιχειρήσεων» στη Λιβύη, υπαινίχθηκα στο σημείωμα http://www.pressinaction.gr/fakelos/libyi/item/1508-fakelos-libyi-skines-apo-ergo-prosexos ότι παρακολουθούμε «σκηνές από ένα έργο ΠΡΟΣΕΧΩΣ». Συνεκτιμώντας τα προ και μετά Λιβύης γεγονότα, έχω την αίσθηση ότι το κύριο έργο θα το δούμε σύντομα…

Τα «γυρίσματα» θα γίνουν στο Ιράν. Η Τυνησία, παραδοσιακό καταφύγιο τρομοκρατών και «τρομοκρατών» αποσταθεροποιήθηκε. Η Αίγυπτος, αν και επισήμως φιλοδυτική, εξασφαλίστηκε ακόμα περισσότερο με την διακυβέρνησή της από τον αποκλειστικά φιλοδυτικό στρατό της. Η Λιβύη διαλύεται στα «εξ ων συνετέθη» καθιστάμενη ανάπηρη οποιασδήποτε, δυνητικά πιθανής, υποστήριξης προς τους "αδελφούς" Ιρανούς. Το ίδιο και η Υεμένη, άλλο φιλόξενο κράτος για «τρομοκράτες» και τρομοκράτες. Δεν άργησε και η αποσταθεροποίηση του Λιβάνου, ακόμα και της Ιορδανίας και τέλος της Συρίας, τελευταίου και ισχυρού φιλοϊρανικού κράτους που πιστοποίησε τη φιλία του δεχόμενο και την επίσκεψη πολεμικών πλοίων του Ιράν στη Μεσόγειο, θάλασσα όπου είχαν να εμφανιστούν οι Ιρανοί από την εποχή του Ξέρξη. Στο ταμπλό είναι και η Τουρκία με την πάγια «πολυδιάστατη» πολιτική της που από τη στιγμή, όμως, που διέρρηξε τις σχέσεις της με το Ισραήλ, είδε να αυξάνονται οι κουρδικές επιχειρήσεις εναντίον της και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γαυγίζει απειλητικά με μακροπρόθεσμα προγράμματα ναυτικών εξοπλισμών που θα την καταστήσουν την πρώτη ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο... 

Το αποτέλεσμα; ΟΛΟΙ οι πιθανοί συμπαραστάτες του Ιράν (φανεροί και κρυφοί) αποδυναμώθηκαν και η στρατιωτική απειλή εναντίον του Ισραήλ απομειώθηκε δραστικά δίνοντας έτσι την «άνεση» στρατιωτικής πρωτοβουλίας εναντίον του Ιράν με τα νώτα καλυμμένα. Ποιος θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία; Πιθανότατα το Ισραήλ -με κατάλληλη επικοινωνιακή και με "θερμά" επεισόδια προετοιμασία της διεθνούς κοινής γνώμης, με την υποστήριξη βεβαίως των ΗΠΑ. Ίσως γι αυτό αυτές τις μέρες οι τελευταίες φρόντισαν να εξασφαλίσουν από την Ελλάδα την «επέκταση/αναβάθμιση» της βάσης της Σούδας για να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο έργο μεταφορών και ανεφοδιασμού (logistics) καυσίμων και πυρομαχικών… Το Ισραήλ από την πλευρά του ολοκλήρωσε τις προετοιμασίες του και o εσχάτως εκδηλωμένος έρωτας με την Ελλάδα του επέτρεψε να «προπονηθεί» (με την ελληνική αεροπορία και την απεικόνιση στόχων) για μαζική αιφνιδιαστική αεροπορική επίθεση και "δοκίμασε" τις αντιδράσεις της Αιγύπτου με τα τελευταία συνοριακά επεισόδια. 

Όλα αυτά δεν είναι ασύνδετα και με το «ράλι» των μεγάλων για τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου μετά την «αποκάλυψη» (λες και δεν ήξεραν μέχρι τώρα…) τεράστιων αποθεμάτων ενεργειακών πόρων στην περιοχή.

Σημαντική παράμετρος για τις εκτιμήσεις αυτές είναι και ο αιφνίδιος «πόνος» των ΗΠΑ και της ΕΕ για να μη πτωχεύσουμε. Πέρα από τις οικονομικές επιπτώσεις, μια πτώχευση της Ελλάδας αυτή την περίοδο, με τη συνεπακόλουθη απρόβλεπτη σε επιπτώσεις λαϊκή εξέγερση θα έθετε σε κίνδυνο τις γεωστρατηγικές υποδομές για τα σχεδιαζόμενα στην περιοχή. Εξαθλίωση ναι, πτώχευση όχι γιατί τον εξαθλιωμένο τον χειρίζεσαι με δάνεια και βοήθειες (έναντι αυτών που θέλεις να πάρεις) αλλά ο πτωχευμένος σε πετάει στη θάλασσα γιατί δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει…

Αλλά τα «σημεία των καιρών» επικεντρώνονται στο Ιράν. Όπου και δεύτερος πυρηνικός επιστήμονας δολοφονήθηκε πριν ενάμισυ μήνα και με τα δημοσιεύματα να αυξάνονται σε ό,τι αφορά τη συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος της χώρας (που πολύ θυμίζουν τα όπλα μαζικής καταστροφής που …δεν βρέθηκαν στο Ιράκ). Ένα δημοσίευμα, όμως, εκτιμώ ότι πρέπει να προσεχθεί περισσότερο. Αυτό της ανακοίνωσης του Ιράν εδώ και ένα μήνα ότι θα πουλάει το πετρέλαιό του σε ριάλ και ευρώ. Δολάριο τέρμα… Θυμηθείτε ότι το ίδιο αποπειράθηκε και ο Σαντάμ του Ιράκ δύο φορές. Θυμηθείτε ότι το ίδιο κάνει και ο Τσάβες στη Βενεζουέλα (για ένα μέρος της παραγωγής του).

Μακάρι το σενάριο αυτό να μείνει αγύριστο.