31.1.08

Επίκαιρα


Ανήμερα της κηδείας του Χριστόδουλου, ζαλισμένοι από τα φιλελευθεροσοσιαληστ(ρ)ικά εκατομμύρια που ...πετούν τριγύρω μας,
ας μην ξεχνάμε,
την ημέρα που παραδώσαμε τα νόμιμα δικαιώματά μας στο Αιγαίο που από γαλανό έγινε γκρίζο,
την ημέρα της μεγαλύτερης προδοσίας στη νεότερη Νεοελληνική Ιστορία,
την ημέρα που χάθηκαν άδικα τρία Ελληνόπουλα στα Ίμια υπέρ των αρχών που τους εμφύτεψαν αυτοί που δεν έχουν αρχές, μπέσα και φιλότιμο.
Χριστόδουλος (...) Καραθανάσης, στα 35 του χρόνια
Παναγιώτης Βλαχάκος, στα 32 του χρόνια
Έκτορας Γιαλοψός, στα 30 του χρόνια

82 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κωστη,οταν επεσε το agusta bell, καποιων το αυτι ουτε που ιδρωσε,καθως ο ενας ελεγε ''μακαρι να παρει ο αερας την σημαια'', και ο αλλος ευχαριστουσε απο την βουλη τους ''φιλους και συνεταιρους μας''. Οπως και στην αποστολη ΝΙΚΗ που επεσε το ΝΟΡΑΤΛΑΣ με τους λοκατζηδες και οι ηγετες μας οχι μονο δεν τους τιμησαν αλλα και δεν αναγνωρισαν καν την αποστολη.

diastimata είπε...

Πόσο εύκολα ξεχνάμε...

demetrat είπε...

..............
Εις τόν αιγιαλόν
Από τά ουράνια σύγνεφα
Αφόβως καταιβαίνουν
Κραυγάζοντες οι γλάροι
Καί τα γεράκια

Βαθυά εις τήν άμμον βλέπω
Χαραγμένα πατήματα
Ζώντων παιδιών καί ανθρώπων.
Όμως πού είναι οι άνθρωποι,
Πού τά παιδία;

Φρικτόν,θλιβερόν θέαμα
Τριγύρω μου εξανοίγω.
Ποίων είναι τά σώματα
Πού πλέουσ΄εις τό κύμα;
Ποίων τά κεφάλια;

Αυγεριναί τού ηλίου
Ακτίνες,τί προβαίνετε;
Τάχα αγαπάει ΄νά βλέπει
Έργα ληστών
Το μάτι τών ουρανίων;

................
Πώς;
Πώς τής ταλαιπώρου
Πατρίδοςδέν πασχίζετε
΄Νά σώσητε τόν στέφανον
Από τά χέρια ανόσια
Ληστών τοσούτων.

Είναι πολλά τα πλήθη
Καί φοβερά εις τήν όψιν,
Άλλ΄ένας Έλλην δύναται,
Ένας άνδρας γενναίος
Νά τά σκορπίσει.

Όποιος την δάφνην θέλει
Αθάνατον της δόξης
Όποιος δάκρυα διά τό έθνος του
Έχει,διά δέ τήν μάχην
Νού καί καρδίαν.

Άς έκβη αυτός.-Νά,βλέπω,
Ταχείαι,ως τ΄απλωμένα
Πτερά τών γερανών,
Έρχονται δύο κατάμαυροι
Τρομεραί πρώραι.

Παύει ως τόσον ο κρότος
Τών μουσικών οργάνων.
Τ΄αγαρηνά τραγούδια
Παύουν καί τά υπερήφανα
Βλάσφημα μέτρα.

......................
Έξω από τήν θαλάσσιον
Πυρκαιάν νικήτριαι
Ιδού πάλιν εκβαίνουν
Σωσμένοι ή δύο κατάμαυροι
Θαυμάσιαι πρώραι.

Πετάουν,
Απομακρύνονται.
ες τό διάστημα του αέρος
Διαβαίνουσαι επαιάνιζον,
Κ΄ήκουεν ο κόσμος.
....................

Ανδρέας Κάλβος
΄΄Ηφαίστεια΄΄
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

εξερευνητή, επειδή πετούσα κι εγώ για καμμιά εικοσαριά χρόνια με τα Ε/Π του Π.Ν., επειδή αυτοί που χάθηκαν ήταν 'παιδιά' των 'παιδιών' μου (επαγγελματικά αλλά και ψυχικά) και επειδή η άποψή μου είναι εύκολο να 'παρεξηγηθεί' από μερικούς που σε όλα βλέπουν 'ιδεολογική-κομματική-' σκοπιμότητα, δεν γράφω περισσότερα και διαβάζω και ξαναδιαβάζω από τον Κάλβο της demetrat

Πώς;
Πώς τής ταλαιπώρου
Πατρίδος δέν πασχίζετε
Νά σώσητε τόν στέφανον
Από τά χέρια ανόσια
Ληστών τοσούτων.

όπου 'στέφανος' γράψε και 'μέλλον των παιδιών μας'...

diatimata, μπας και το θέλουμε;

demetrat, δεν έχω λόγια...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Τζάμπα πήγαν οι άνθρωποι, ούτε 30άρηδες καλά-καλά.

Ανώνυμος είπε...

Κωστη, εσυ τον καιρο των ιμιων ησουνα στην μοιρα ελικοπτερων ή σε πλοιο και σε ποιο? Λογικα θα ησουν κυβερνητης ετσι δεν ειναι?

Σκυλε της βαλια καλντα, πρεπει να ηταν στα 35 με 40 ο κυβερνητης και λιγο μικροτερος ο συγκυβερνητης.

Ανώνυμος είπε...

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές το κανάλι του Καρατζαφέρη δείχνει φωτογραφίες των τριών νεκρών με πλάνα από τα Ίμια και μουσική υπόκρουση ...Σφακιανάκη. Ο αετός πεθαίνει στν αέρα. Αν αυτό δεν λέγεται καπηλεία και προσβολή μνήμης νεκρού, πώς λέγεται; Οι οικογένειές τους δεν το βλέπουν για να απαιτήσουν να σταματήσει αυτό το αίσχος; Ως πότε ο κάθε αλήτης που δηλώνει πατριώτης και χριστιανός θα μπορεί να λέει και να κάνει ό,τι του κατέβει ατιμώρητα;

Κωστής Γκορτζής είπε...

Εξερευνητή, τότε ήμουν Διευθυντής Διοικήσεως στον Ναύσταθμο Κρήτης, αφού παρέδωσα τα καθήκοντα του κυβερνήτη του Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ.

Σκύλε, κ Καραθαθανάσης ήταν 35 χρονών, ο Βλαχάκος 32 και ο Γιαλοψός 30.

Οργισμένε, το έχω ξαναγράψει. 'Τα ελλείματα της Δημοκρατίας επωάζουν τις δικτατορίες παντός τύπου και Τύπου...'

dzach είπε...

Κωστή, περνώντας απ' τη Λάγια, στη Μάνη, βλέπεις ότι οι Μανιάτες συντοπίτες του Βλαχάκου τον τιμούν όπως του πρέπει.

Και αυτών η τιμή και η μνήμη είναι πολύ πιο σημαντική από τους ξύλινους λόγους επαγγελματιών τιμητών σε διατεταγμένη υπηρεσία.

Τιμούν τον άνθρωπό τους επί τόπου, τον συνδέουν με τη γη τους και τη ζωή τους, και έτσι μένει στην ιστορία. Χωρίς γυαλισμένα λόγια, με μια μπρούντζινη προτομή και μια λακωνική αναφορά, "ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ".

Ακριβώς όπως πρέπει.

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Πρόσφατα είδα την ταινία του Σπίλμπεργκ "Μόναχο". Ένα ερώτημα τη διαπερνά: Αξίζουν τόσοι θάνατοι γι΄αυτό που ονομάζουμε πατρίδα και "κυριαρχικά δικαιώματα";

Ο πόλεμος είναι το χειρότερο πράγμα που υπάρχει στον κόσμο. Γιατί να τον επιζητούμε; Για το πετρέλαιο του Αιγαίου; Για τα πιθανά πλούτη των επόμενων γεννιών; Αφού η ελευθερία μας δεν απειλήθηκε στα Ίμια! Γιατί έπρεπε να γίνει πόλεμος;

Ζούμε χειρότερα μετά την "προδοσία" του 1996; Δεν νομίζω!

Ή μήπως έπρεπε να σκοτωθούν μερικές χιλιάδες νέοι, για να μπορούμε να λέμε ότι δεν παραδώσαμε την πατρίδα μας "μικρότερη" στις επόμενες γεννιές;

demetrat είπε...

Τι να πρωτοκάνουν κιαυτοί οι γονείς.
Άν αρχίσουν να παρακολουθούν και τον κάθε τυμβωρύχο, θάπρεπε να πάνε μιά ώρα αρχίτερα στον άλλο κόσμο.
Αυτά, είναι δουλειά του κράτους.
Μα τι να περιμένει κανείς από ένα κράτος, που μπερδεύει τις βούρτσες με τις π...ες, και επειδή πέθανε λέει ο ευλογήσας την δεξιάν του κυρίου,δεν περίσσεψε χρόνος για να κλάψει και για κάναν άλλον.
Ευτυχως που υπάρχουν κάτι ζουρλοί-προς το παρόν- αριστερά και δεξιά,που καμμιά φορά θυμούνται αυτή την έρημη την πατρίδα,-φτου είπα και κακιά λέξη- και κάνουνε μνημόσυνα μοναχοί τους.
Γιαυτό που λες αγαπητέ Γιώργο Μανουσάκη, Ο Σπήλμπεργκ καλά κάνει και αναρωτιέται, γιατί εκεί που ζει και εργάζεται, ο χρυσός μου ,πήρε αλλονών πατρίδα, δεν του την πήρανε.
Κιάν δεν αναρωτιότανε κιόλας πως θα τα ισοπέδωνε όλα.
δ

demetrat είπε...

Κωστή,
ούτε εγώ έχω λόγια, και δε θα μπορούσα ποτέ να βρώ γιά κάτι τέτοιους ανθρώπους.
Ευτυχώς όμως αυτή η χώρα , κάποτε έβγαλε και κάποιον Κάλβο.
Τωρα θα μου πεις εσύ,
που τον θυμήθηκες;
Και γω θα σου πω.
Είχαμε καλούς δασκάλους στα σχολεία παλιότερα.
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο Μανουσάκη, αν κατάλαβες ότι το κειμενάκι μου υπονοεί ότι το 1996 έπρεπε να γίνει πόλεμος, λάθος κατάλαβες. Η προδοσία συνίσταται στην ανικανότητα των πολιτικών να προβλέψουν και να διαχειριστούν μια κρίση για να αποτρέψουν την πολιτική διεκδίκησης άνομων ξένων συμφερόντων σε βάρος των δικών μας και, κυρίως, του μέλλοντός μας.
Οι περισσότεροι θάνατοι 'υπέρ Πατρίδος' μπορεί να είναι και αχρείαστοι. Παντού. Αποκτούν αξία μόνο αν τους θυμόμαστε και προσπαθούμε να μην γίνουν περισσότεροι για την ίδια αιτία. Θυμόμαστε, προβλέπουμε, χειρίζουμε έγκαιρα και αποτρεπτικά.

Οι τρείς στα Ίμια δεν σκοτώθηκαν από 'εχθρικό' βόλι. Σκοτώθηκαν από την αμάθεια αυτών που τους σήκωσαν για να πετάξουν σε απαγορευτικές καιρικές συνθήκες, με 'διαταγή πρωθυπουργού' γιατί γινόταν 'πόλεμος' ενώ ο όποιος 'πόλεμος' είχε ήδη τελειώσει. Σκοτώθηκαν, λοιπόν και χωρίς λόγο και η πράξη τους είναι ηρωική γιατί ήξεραν ότι θα πετούσαν εκτός ορίων. Σηκώθηκαν γιατί από μικροί γαλουχήθηκαν ότι 'υπεράνω όλων η Πατρίδα' από αυτούς που μάχονται μόνο περί 'Πάρτης'...

Πέρα από τα Ίμια, χίλιοι Βρετανοί νεκροί και μερικές χιλιάδες τραυματίες, ήταν το κόστος για κάτι 'κωλόβραχα' που τα λένε Φώκλαντς. Νεκροί μιας γενιάς που είχε τους ίδιους προβληματισμούς. Οι νεότερες, όμως, γενιές των Βρετανών θα απολαύσουν τα τεράστια ενεργειακά και αλιευτικά αποθέματα που ανακαλύφτηκαν 'πρόσφατα' εκεί.
Ακόμα, για ένα 'κωλόβραχο' μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Μαρόκο, εκστράτευσε όλος ο Ισπανικός Στόλος και με την προβολή ισχύος του έδιωξε τους Μαροκινούς που αμφισβήτησαν την Ισπανική κυριαρχία.
Έτσι, το ερώτημά σου αν μετά την 'προδοσία' του 96 ζούμε χειρότερα, θα απαντηθεί στο μέλλον. Από τις γενιές που θα αναρωτιούνται γιατί μοιραζόμαστε τα αποθέματα ενέργειας, αλιευμάτων, πρώτων υλών και άλλων ενώ ήταν δικαιωματικά δικά μας.
Πολύ φοβάμαι ότι τέτοιες ερωτήσεις, όμως, θα δούμε και στο μέλλον. Γιατί είναι σίγουρο ότι θα περνάς εξ ίσου καλά και χωρίς τη ...Θράκη. Ή και χωρίς τη Μακεδονία.
Χωρίς την Κρήτη;;;

Μην παρεξηγήσεις τα γραφόμενα. Σε εκτιμώ και σε παρακολουθώ 'στενά' γιατί οι αξίες μας και οι αρχές μας έχουν πολλά συναπαντήματα!

Κωστής Γκορτζής είπε...

dzach, να θυμόμαστε, να τιμούμε, να εργαζόμαστε για να μη ξανασυμβούν.
Έγραψα και παλιότερα ότι, στην επαγγελματική μου ζωή προτεραιότητα ήταν, εξ ορισμού της, το να είμαι ετοιμοπόλεμος. Με τεράστιο κόστος για την κοινωνία. Όχι, όμως, για να γίνει -σώνει και καλά- πόλεμος αλλά για να γνωρίζει ο οποιοσδήποτε ότι το κόστος της 'κλοπής' θα ήταν μεγάλο.
Μετά από 32 χρόνια στο 'κουρμπέτι' αναρωτιέμαι γιατί διατηρούμε τέτοιο στρατό αφού ΠΟΤΕ δεν τον χρησιμοποιήσαμε ως ΠΟΛΙΤΙΚΟ όπλο στη διαχείριση των κεκτημένων και των δικαιούμενων...

Κωστής Γκορτζής είπε...

demetrat, μπράβο στους δασκάλους σου!
Είχα κι εγώ τέτοια τύχη.

demetrat είπε...

http://miadomatadenferneitinanoixi.blogspot.com/
Το ξανασκέφτηκα, και είπα ,να μή περιμένω να το ανακαλύψεις.:)
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Ηπειρώτισσα, σύνδεσμος ετέθη πάραυτα :-)

Κωστής Γκορτζής είπε...

Φίλε Γιώργο Μανουσάκη,
να προσθέσω πριν κάποιος με εντάξει στους κατ' επάγγελμα 'συνωμοσιολόγους 'και 'κινδυνολόγους' ότι,
στην μεγάλη τουρκική άσκηση ΕΦΕΣ 07, τον Μάιο, το σενάριο που 'δοκιμάστηκε' ήταν:
"Οι ένοπλες Δυνάμεις της Κίτρινης Χώρας αναλαμβάνουν ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ διακλαδικές επιχειρήσεις για να σώσουν την Κίτρινη Εθνότητα που ζει στη γειτονική Γαλάζια Χώρα και έχει υποστεί πλήγματα από τρομοκρατικές επιθέσεις ... αποβιβάζονται στην περιοχή της Γαλάζιας Χώρας όπου ζεί η Κίτρινη Εθνότητα και τη θωρακίζουν ανατρέποντας την αντίσταση των Ε.Δ. της Γαλάζιας Χώρας..."

Σε όλη μου τη σταδιοδρομία (που περιλάμβανε και θέση σχεδίασης των Εθνικών Ασκήσεων), δεν υπήρξε -και καλώς δεν υπήρξε- ΠΟΤΕ αντίστοιχο σενάριο ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ επιχειρήσεων της Γαλάζιας Χώρας κατά οποιασδήποτε και οποιουδήποτε χρώματος γειτονικής Χώρας...

Ανώνυμος είπε...

Μετά από αυτό που διάβασα παραπάνω, εγώ όταν κάποτε (ελπίζω σε πολύ χρόνο) συναντήσω τον προπαππού μου που ξεριζώθηκε και έφυγε πρόσφυγας, θα τον ρωτήσω ένα πράγμα: "Γιατί ρε παππού σταμάτησες στα 300 χιλιόμετρα;"

Περαστικός είπε...

Ήταν λίγος καιρός που είχα απολυθεί τότε, έφεδρος ανθυπολοχαγός. Επιστρέφοντας στη μονάδα που είχα υπηρετήσει για κάποια χαρτιά, έμαθα ότι ένας αντισυνταγματάρχης είχε παραιτηθεί εξαιτίας των γεγονότων. Ήταν ο πιο σωστός, ο πιο χαμογελαστός, ο πιο δημοκρατικός (χωρίς να υπονοώ κάποια παράταξη ή κόμμα), ο άνθρωπος με τον οποίο είχα την καλύτερη συνεργασία και στη δουλειά του αποτελεσματικότατος. Θα είμαι ειλικρινής λέγοντας ότι γενικά ο στρατός και τα στελέχη του δεν μου άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις και η στάση μου δεν ήταν καθόλου αρνητική αρχικά, όπως φαίνεται και από το γεγονός ότι επέλεξα να υπηρετήσω ως έφεδρος αξιωματικός. Θυμάμαι ιδιαίτερα έντονα τα αλληλομαχαιρώματα μεταξύ του διευθυντή μου και των συμμαθητών του και τα τραπεζώματα σε υφυπουργούς τις ημέρες των κρίσεων, («...μα τον τάδε, το παιδί της χούντας θα προαγάγετε σε ταξίαρχο;» - αυτά τα έλεγαν ο ένας για τον άλλο, αδελφικοί φίλοι υποτίθεται - ήταν και εποχές ΠΑΣΟΚ τότε). Με αυτά τα κριτήρια και με τον αυτοματισμό που γίνονται οι προαγωγές και οι αποστρατείες, χωρίς αξιοκρατία, δεν βλέπω πολύ φως. Και άλλα χειρότερα είδα από κοντά, αλλά ας μην επεκταθώ. Για το αν το έφεδρο δυναμικό των ενόπλων δυνάμεων αντιμετωπίζεται όπως πρέπει και έχει τις κατάλληλες συνθήκες, δεν θέλω να το πιάσω αυτό το θέμα, αν και με την επιλογή μου, μετά τα καψόνια της σχολής είχα πολύ καλύτερη μοίρα αν και μεγαλύτερη θητεία.

Η σαπίλα είναι παντού. Κάπου πήραμε λάθος στροφή συνολικά ως κοινωνία. Όταν κάτι είναι δικό σου και κάποιος πάει να σου το πάρει δια της βίας, ναι, προχωρείς και σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, όταν όλα τα άλλα μέσα έχουν αποτύχει και έχεις εμπιστοσύνη στα μέσα και στην ικανότητά σου, αλλά όταν έχεις αποτύχει τόσο παταγωδώς στα προκαταρκτικά τι να πας να κάνεις... Το μεγάλο ερώτημα πάντως είναι τι νοιώθουμε «δικό μας» σήμερα σε αυτό τον τόπο; Τα Ίμια, τα Ζωνιανά, αυτό το κράτος, αυτή τη δικαιοσύνη, τους άλλους θεσμούς, τα ολυμπιακά χρέη, τις υποκλοπές στη βόνταφον που κατάπιαμε, τις περιοχές στις οποίες αναγνωρίζουμε δικαιώματα παρέμβασης σε άλλα κράτη; Ποιος θα πάει να σκοτωθεί ή χειρότερα να ακρωτηριαστεί σήμερα για αυτή την κοινωνία; Για ποια κοινωνία; Έχει μείνει κάτι από δαύτη; Για ποιες προοπτικές; Πολλές φορές νοιώθω ότι τα όρια της επικράτειάς μου είναι οι τοίχοι του σπιτιού μου και ούτε καν αυτοί. Τώρα πια, την ώρα της αλήθειας η απόφαση θα είναι καθαρά ατομική, ή το έχεις μέσα σου ή όχι και κανέναν δεν θα κατηγορούσα για την απόφασή του. Αλλιώς ξεκίνησα να βλέπω τα πράγματα και αλλιώς τα βλέπω τώρα, ίσως γιατί η αγανάκτηση έχει μεγαλώσει υπερβολικά. Θα τολμούσα να πω ότι μια διαμαρτυρία με έντονο συμβολισμό, σαν το Βέλος, χρειάζεται πάλι σήμερα, με την έννοια του ακτιβισμού, από σοβαρούς ανθρώπους, δημοκρατικούς πολίτες και όχι εν ενεργεία στρατιωτικούς (θα δημιουργούσε άλλους συνειρμούς), αλλά πάλι, αυτούς δεν ψήφισε η κοινωνία; αυτά δεν θέλει; Έχω εγώ κάποια θέση σε αυτήν;

Κωστής Γκορτζής είπε...

Οργισμένε, δεν θα ήθελα να παρεξηγηθούν τα λόγια του Γιώργου Μανουσάκη που εγώ -διαβάζοντάς τον συχνά- εκτιμώ ότι δεν οφείλονται σε υποχωρητικότητα ή ωχαδερφισμό αλλά, εκφράζουν με το δικό τους τρόπο την αγωνία του για μια καλύτερη και ανθρωπινότερη κοινωνία. Ποιός θα μπορούσε να βρεί 'στραβά' τα επιχειρήματά του. Αλλά, όταν οι φανφαρόνοι πολιτικάντηδες από τη μιά παίζουν το παραμύθι του βοσκού φωνάζοντας 'λύκος' για να σκεπάσουν τις βρωμιές τους και, από την άλλη δεν ενημερώνουν τον κόσμο για τα πραγματικά δεδομένα, τότε ο Γιώργος έχει δικαίωμα να αμφισβητεί. Εγώ αισθάνομαι υποχρεωμένος να καταθέτω πραγματικά στοιχεία και ξέρω ότι οι σαν κι αυτόν τα 'επεξεργάζονται' σωστά...

Περαστικέ, συμφωνώ απολύτως με τα γραφόμενά σου (εκτός από το 'τραβηγμένο' ακτιβιστικό σενάριο!). Τα έβλεπα, τα κατέκρινα και τα απέφευγα μια ζωή.
Το αισιόδοξο είναι ότι πολυπληθαίνουμε όσοι αναρωτιόμαστε αν έχουμε θέση σ' αυτή την κοινωνία. Πού ξέρεις, αν γίνουμε περισσότεροι, ίσως δεν θα έχουν θέη οι 'άλλοι'. Γι αυτό, μιλάτε στους νεότερους, παιδιά, εγγόνια ανήψια...

Γιωργος Μανουσακης είπε...

κύριε Κώστα, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και οφείλω να διευκρινήσω ότι παρανόησα τα γραφόμενα σας. Είχα και έχω και εγώ την αποψη ότι αυτοί οι τρεις άνδρες χάθηκαν εκείνο το βράδυ λόγω της ανικανότητας κάποιων να χειριστούν την κρίση. Το γεγονός ότι και εσείς-ένας άνθρωπος που γνωρίζει τα στρατιωτικά θέματα πολύ καλύτερα από όλους μας- έχει αυτήν την άποψη και την κΑταθέτει δημόσια το θεωρώ πολύ σημαντικό.

Θα ΄θελα όμως να ξεκαθαρίσω κάτι σχετικά με τις απόψεις μου. Αγαπώ τον τόπο μου πάρα πολύ και θα ΄δινα τα πάντα για να υπερασιστώ το δικαίωμα μου να ζω σε αυτόν. Το ίδιο ισχύσει και για το δικαίωμα των μακεδόνων, των Θρακών κ.λ.π.

Όμως είναι διαφορετικό να υπερασπίζεσαι τόπους κατοικίας και δημιουργίας, από το να υπερασπίζεσαι (πιθανές) πλουτοπαραγωγικές πηγές. Κατά τη γνώμη μου η ειρήνη είναι πιο ακριβή από οποιαδήποτε πετρέλαια και αλιεύματα. Οι ζωές των 1000 άγγλων είναι πιο ακριβές από τα πετρέλαια και τα ψάρια των Φώκλαντς. Με τα ψάρια και τα πετρέλαια των φώκλαντς κάποιοι ζουν πλουσιότερα, κάποιοι άλλοι όμως δεν ζουν καθόλου. Και συνήθως αυτοί που ζουν πλουσιότερα δεν έχουν καμιά σχέση με αυτούς που σκοτώνονται, ούτε με τις οικογένειες τους,ούτε με τα παιδιά τους.

Και για να κάνω ένα λογικό άλμα επεκτείνοντας την σκέψη σας, ο πόλεμος του Ιράκ είναι δίκαιος και αξίζει τον κόπο, αφού γίνεται για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, δλδ για τον πετρέλαιο;

Αποτελεί ισχυρή μου άποψη (εμένα και υποθέτω πολλών άλλων)ότι κανένας πόλεμος δεν γίνεται για το καλό και τον πλούτο των λαών, αλλά για το καλό και τον πλούτο των λίγων ("να σκοτώνονται οι λαοί, για τ΄ αφέντη το φαί").

Βεβαίως, από τη στιγμή που η ελευθερία της πατρίδας κινδυνεύει από ένα επιθετικό πόλεμο (ελληνοϊταλικός π.χ.), η συστράτευση όλων είναι φυσικά απαραίτητα.

Όχι όμως ρε γαμώτο για τα ψάρια, ούτε για τα πετρέλαια. Όχι άλλοι θάνατοι για τα πετρέλαια, ειδικά στη χώρα μας...

koulpa είπε...

Τι ειν'η πατρίδα μας..
Μα γιατί γίνονται οι συγχρονοι πόλεμοι.. για εμπορική εκμετάλευση δε γίνονται;
Ας μαθαίναμε κάτι.. να μην είναι άδικη η θυσία.. αλλά δυστυχώς..
Καλό μήνα:):)

Ανώνυμος είπε...

Κωστή, δεν αναφερόμουν στον Μανουσάκη. Αναφερόμουν σε αυτό που έγραψες εσύ για το σενάριο της τουρκικής άσκησης. Και έκανα χιούμορ πιο μαύρο και από τον Αράπη του προηγούμενου post.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, στο 'λογικό άλμα' που αναφέρεις εκτιμώ ότι, το Ιράκ είναι ένα καλό παράδειγμα για να δείξει το αντίθετο από αυτό που αναφέρεις. Κι αυτό γιατί εκεί γίνεται πόλεμος για να πάρουν 'άλλοι' τα πετρέλαια του Ιράκ... Δηλαδή, αν οι Ιρακινοί σκέφτονταν κάπως έτσι, ειρηνιστικά, κακώς αντιστέκονται στους ειβολείς;
Για να μη γίνονται σκοτωμοί θα πρέπει να πούν 'περάστε;'
Επομένως, η απάντησή μου είναι 'όχι αυτός ο πόλεμος είναι άδικος και κτηνώδης από πλευράς επιτιθέμενου. Από πλευράς αμυνόμενου, όμως;
Στο θεωρητικό επίπεδο, συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Αλλά αν θα μπεί κλέφτης στο σπίτι μου, θα του δαγκώσω το λαρύγγι, είτε μου κλέψει ένα πακέτο τσιγάρα είτε τα οικογενειακά μου κειμίλια. Για να μη μπεί και να μη χρειαστεί να του κάνω κακό, παίρνω τα μέτρα μου. Αλλά και έναν σκύλο για να με φυλάει. Τον ταΐζω, τον ποτίζω και τον εκπαιδεύω να δείχνει τουλάχιστον τα δόντια του στον 'απρόσκλητο'. Κι αν αυτός επιμένει, να μπορεί και να 'δαγκώσει'... :-)


koulpa, ελπίζω η απάντησή μου στον Γιώργο να καλύπτει και το δικό σου σχόλιο.

Οργισμένε, δεκτό το χιούμορ έστω και κατράμι :-)))
Αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα που φοβάμαι ότι θα μας ταλαιπωρούν για καιρό.

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Στην περίπτωση του Ιράκ, υπάρχει αντίλογος τον οποίο έχω ακούσει από αμερικανόφιλους. Δεν είναι δυνατόν επειδή τα πετρέλαια είναι στον Περσικό, οι άραβες να ελέγχουν τα ενεργειακά αποθέματα όλου του κόσμου, και ουσιαστικά να ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με το επιχείρημα αυτό, οι ενεργειακές πηγές ανήκουν σε όλο τον κόσμο, κάποιοι πρέπει να φροντίσουν για την ορθή διαχείρηση τους, και αυτοί πρέπει να είναι οι πιο ισχυροί, δηλαδή οι αμερικάνοι.

Επαναλαμβάνω ότι και εγώ δίκαιους θεωρώ τους αγώνες και τους πολέμους για την υπεράσπιση της ελευθερίας, τους "αμυντικούς". Στα ίμια όμως δεν έμπαινε ζήτημα υπεράσπισης ελευθερίας, και το "αμυντικός" ή "επιθετικός" είναι πολύ δυσδιάκριτο. Θεωρητικά, μου φαίνεται ότι η κρίση στα Ίμια ήταν ένα στρατηγικό τέχνασμα των αμερικάνων για να "δέσουν" τον νεοεκλεγέντα ευρωπαϊστή Σημίτη.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Ωραία συζήτηση, ειλικρινά, ανοίξαμε.
Σαφώς τα Ίμια εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο ακύρωσης των νόμιμων Ελληνικών δικαιωμάτων στην εκμετάλλευση του θαλάσσιου και ενεργειακού δυναμικού του Αιγαίου. Τα Ίμια μπορεί να είναι ένας έρμος βράχος με κατσίκια και αγριοκούνελα αλλά, αποτέλεσαν την αφορμή να 'αποκλειστούν τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των νησιών, κατοικημένων και μη, στο Αιγαίο και όχι μόνο (υπενθυμίζω το 'λάθος' με τη Γαύδο)... Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα δημιουργήθηκε λίγους μήνες μετά την κύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων της Συνθήκης του νέου Ναυτικού Δίκαιου (με δεκατρία χρόνια καθυστέρηση...) οπότε ο 'κίνδυνος' (για όποιους άλλους) για την ανακήρυξη 12 ναυτικών μιλλίων χωρικής θάλασσας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, που θα κατοχύρωνε τα Ελληνικά Οικονομικά κυριαρχικά δικαιώματα, ήταν άμεσος.
Επαναλαμβάνω ότι αυτό δεν σημαίνει ότι έπρεπε να γίνει πόλεμος. Έπρεπε, όμως, η Ελλάδα να είχε προβλέψει, να είχε οργανώσει και να είχε προβάλλει την Εθνική ισχύ της, Πολιτικά, Οικονομικά και Στρατιωτικά εγκαίρως για να ΜΗ ΓΙΝΟΥΝ τα Ίμια.
Αποθέματα πετρελαίου υπάρχουν παντού. Αυτά της Μέσης Ανατολής είναι τα 'ευκόλως προσβάσιμα -με χαμηλό κόστος-' που επιτρέπει στον ισχυρό Αμερικανό να το εκμεταλλεύεται και να το διαθέτει στον πολίτη του με 1 δολλάριο το γαλλόνι και όχι 1,5 δολλάριο το λίτρο... Αυτού του είδους τη διαχείριση προτιμούμε; Αν δεχτούμε θεωρητικά την άποψη ότι το πετρέλαιο ανήκει σε όλον τον κόσμο, θα πρέπει να διατίθεται με ίσους όρους σε όλον τον κόσμο.
Πέρα από αυτό, αν το χωράφι σου είναι εύφορο και παράγεις τριφύλλι σε μεγάλες ποσότητες και χαμηλό κόστος, δεν νομίζω ότι μπορείς να δεχτείς τον οποιονδήποτε 'Αμερικανό' που δεν έχει αντίστοιχο να σου το καταλάβει για να μοιράζει το τριφύλλι με φτηνή τιμή στα ζώα του.
Μ' αρέσει ο ρομαντισμός μιας παγκόσμιας κοινωνίας που θα μοιράζεται τα αγαθά του πλανήτη αλλά, νομίζω ότι, η ανθρωπότητα θα καταστραφεί μερικές φορές πριν προσεγγίσει κάτι τέτοιο. Γιατί το αίσθημα της ιδιοκτησίας και του ατομικού συμφέροντος κυριαρχεί εξ ενστίκτου.

Και επειδή ίσως να μη διάβασες κάποια στοιχεία που είχα γράψει παλιότερα, τα παραθέτω σε περίληψη.
- Με την 'τούμπα' των Ιταλών στο τέλος του Β'Παγκ.Πολ., που τους επέτρεψε να είναι με το μέρος των νικητών, τους 'δόθηκε' η επικυριαρχία της Αλβανίας -της Βόρειας Ηπείρου (καθαρά Ελληνικής περιοχής) περιλαμβανομένης. Μετά από σαραντατόσα χρόνια, ω του θαύματος, στις 18-8-1993, 6ν.μ. από τον Αυλώνα, βρήκε η Ιταλική AGIP το πλέον πρόσφορο κοίτασμα υδρογονανθράκων στην Αδριατική (το 35% της διυλιστικής παραγωγής της Ιταλίας για 35 χρόνια!
- Το Κυπριακό 'σέρνεται' στην Ιστορία, με νεκρούς κι από τις δύο πλευρές και σχέδια λύσεων που διαδέχονται ατέρμονα το ένα το άλλο. Ένα πράγμα παραμένει αδιαπραγμάτευτο. Η 'ΚΡΑΤΙΚΗ οντότητα' των Βρετανικών Βάσεων που είναι οι μόνες -μαζί με το Γιβραλτάρ και τα Φώκλαντς- που έχουν παραμείνει από την Βρετανική Αποικιακή Αυτοκρατορία. Πέρσυ, ω του θαύματος, ανακαλύφτηκαν σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου Νοτιοδυτικά της Κύπρου, στην περιοχή όπου και οι Βρετανικές Βάσεις ως ΄κράτος' δικαιούνται Υφαλοκρηπίδα...

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Αυτό που εσυ ονομάζεις "κυριαρχικά δικαιώματα", εγώ το ονομάζω επιπλέον πιθανό πλούτο. Συμφωνώ ότι οι κυβερνήσεις οφείλουν με διπλωματικούς και νομικούς τρόπους να διασφαλίζουν και να υπερσπίζονται αυτα τα δικαιώματα. Όμως ως εδώ. Χωρίς στρατιωτική βία , χωρίς θανάτους στρατιωτών.

Δε νομίζω ότι η διαφορά βιοτικού επιπέδου ανάμεσα σε Ιταλία και Ελλά τα τελευταία χρόνια οφείλεται στοο ποιος έχει την επικυριαρχία της Β. Ηπείρου (ή Νοτίου Αλβανίας). Οφείλεται σε πολλούς άλλους παράγοντες, που κατά τη γνώμη μου καμιά σχέση δεν έχουν με τους πρόσφατους πολέμους (α΄και Β΄Παγκόσμιο). Σε τελική ανάλυση, μην ξεχνάμε ότι η Ελλαδα ανήκει στις 30 χώρες με το πιο υψηλό βιοτικό επίπεδο στον κόσμο. Το να χάνονται ζωές για να ανέβει και άλλο αυτό το επίπεδο (που ούτως ή άλλως ποτές δεν ανεβαίνει με τη στρατιωτική βία) το θεωρώ αλλαζονία. Γενικά -όπως καταλαβαίνεις- επιμένω στην άποψη ότι ο στρατός χρειάζεται για να υπερσπίζεται την ελευθερία μας, αλλά ως εκί. Όταν ακούω για κυριαρχικά δικαιώματα, υφαλοκρυπίδες κ.λ.π. το μυαλό μου (όπως και πολλών άλλων ελλήνων) πάει σε μίζες από στρατιωτικούς εξοπλισμούς (δικαιολογημένα, δε νομίζεις;).

σχολιαστής είπε...

Κωστή, ενδιαφέρουσα συζήτηση άνοιξες. Επειδή και παλαιότερα έχουμε ανταλάξει σχόλια για τα Ιμια, θα ψάξω να τα βρώ, γιατί έλεγες πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, δεν υπαινίσσομαι ότι πρέπει να 'καταλάβουμε' τη Βόρεια Ήπειρο ή να ασκήσουμε οποιαδήποτε στρατιωτική βία. Θα πρέπει, βεβαίως, να ορίσουμε και το τι εννοείς με τον όρο 'ελευθερία' για τον οποίον αποδέχεσαι να πολεμήσεις και, πιθανόν, να σκοτωθείς.
Ελευθερία θα μπορούσε να οριστεί και η διαχείριση του εαυτού σου και των δικών σου πραγμάτων κατά πώς εσύ βούλεσαι. Στον χώρο σου, στο σπίτι σου, στην κοινωνία σου, σύμφωνα, βεβαίως, με τους κανόνες συμβίωσης που την διέπουν.
Δεν έχει σημασία αν οι Ιταλοί περνούν καλύτερα ή χειρότερα από εμάς. Σίγουρα 'βόλεψε' την οικονομική τους καλυτέρευση η εκμετάλλευση της περιουσίας του διπλανού τους (Έλληνα, Αλβανού ή ο,τι άλλο). Το ίδιο και τους Εγγλέζους που 'υπερασπιζόμενοι' την ...πάτρια γη των Φώκλαντς ή της Κύπρου, καλυτερεύουν τη δική τους οικονομία με 'ξένα κόλυβα' και σκοτώνοντας αδιακρίτως δικούς τους και Αργεντίνους.
Αλλά, τελικά, οι Αργεντινοί, ας πούμε, καλά έκαναν και πολέμησαν και έχασαν νέους ανθρώπους για τα νησιά ΤΟΥΣ ή όχι; Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν;
Καταδικαστέα, επομένως, είναι κατά τη γνώμη μου η στρατιωτική βία του επιτιθέμενου για να αρπάξει ή να διατηρήσει την περιουσία του άλλου. Γι αυτό 'επιτίθενται' Όχι γιατί δεν τους αρέσουν οι ...Αργεντίνες ή οι Ιρακινές.
Του αμυνόμενου, όμως; Οφείλει να αμυνθεί ή ,για να μη χαθούν ζωές, θα πρέπει να τους πεί 'περάστε'; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα.

Και για τους εξοπλισμούς, έχω ξαναγράψει τη γνώμη μου. Αποκλειστικά τεχνοκρατικά, και εν γνώσει των ...συνεπειών, καταθέτω ότι, για τους λόγους που αναφέρεις, είναι υπερβολικοί και δυσανάλογοι της ποιότητας και ποσότητας της γνωστής εν δυνάμει απειλής για τις απαιτούμενες επιχειρήσεις στο συγκεκριμμένο πεδίο αντιπαράθεσης. Αν οι πολιτικοί, στον ρόλο του 'βοσκού' χρησιμοποιούν τις έννοιες των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της υφαλοκρηπίδας για να αβγαταίνουν τα κομματικά και προσωπικά πορτοφόλια τους, αυτό δεν σημαίνει ότι οι έννοιες αυτές δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα ως περιουσιακό στοιχείο όλων μας που επιβουλεύεται -με αποδείξεις- ο γείτονας.
Δεν είναι επομένως θέμα παραπάνω πλουτισμού ή όχι, είναι θέμα εξασφάλισης του μέλλοντος των επερχόμενων που εύχομαι να είναι καλύτερο από το δικό μας παρόν, όχι μόνο υλικά.

Captain Harbour είπε...

Δόξα και τιμή στους πεσόντες

Δυστυχώς όμως η απώλειά τους δεν συγκινεί. Χρησιμοποιείται από τους πατριδοκάπηλους μόνο ενώ θα έπρεπε να έχει συνταράξει τον κοινωνικό ιστό.

"Δάγκωσα την μέρα και δεν έσταξε ούτε σταγόνα πράσινο αίμα".

Χαιρετισμούς

Κωστής Γκορτζής είπε...

κάπτεν μου, εδώ δεν συντάραξε τα παχύδερμα της εξουσίας που την ανικανότητά τους την αναβαπτίζουν σε ανευθυνότητη ρίχνοντας τις ευθύνες στην εκάστοτε στρατιωτική ηγεσία που επιλέγουν οι ίδιοι κατ΄εικόμα και καθ΄ ομοίωση (και ακριβώς γι αυτόν τον λόγο). Βάλε και την ...Τηλετύφλωση, πώς να συνταραχθεί ο κοινωνικός ιστός;
Κι επειδή πολύ τον πάω τον Μανουσάκη για τις ευαισθησίες του, πώς να βρω τρόπο να του εξηγήσω ότι "πέρασε" στην κοινή γνώμη το θετικό της δήθεν εσκεμμένης αποφυγής του πολέμου ώστε να μην αναδειχθούν οι τραγικές μακροχρόνιες συνέπειες του γεγονότος;
Οι στρατιωτικοί της Τουρκίας, από τα επίσημα πρακτικά των Συμβουλίων της εποχής εκείνης, ΔΕΝ ήθελαν πολεμική εμπλοκή γιατί ΗΞΕΡΑΝ τις επιπτώσεις. Και πέτυχαν, χωρίς απώλειες, να γκριζάρουν το Αιγαίο δείχνοντας ότι είναι έτοιμη να πολεμήσουν. Προβάλλοντας μόνο την υποδεέστερη -τότε- στρατιωτική τους ισχύ. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι οι ΕΔ είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ όπλο που δεν χρειάζεται να εκπυρσοκροτήσει, ιδίως όταν αυτός που το αντικρύζει είναι άσχετος και χέστης.

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...

Θλίψη...

Πρόσφατα σ ένα μπλογκ είπα ότι δεν έπρεπε ο Κωστάκης να καταθέσει στεφάνι στον Ατατούρκ, όχι γιατί οι Τούρκοι μας πήραν την Πόλη το 1453 ή γιατί έσφαξαν τον Π Π Γερμανό το 1821 ή γιατί έσφαξαν τόσους στη Μικρασία το 1919-22, αλλά γιατί ΣΗΜΕΡΑ μας απειλούν με ΠΟΛΕΜΟ αν εξασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά αμς στο Αιγαίο, γιατί ΣΗΜΕΡΑ κατέχουν παράνομα και ανήθικα τη μισή Κύπρο, ΣΗΜΕΡΑ έχουν εκμηδενίσει τον ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης και των δύο νησιών.

Φυσικά, εισέπραξα και πάλι τη ρετσινιά του εθνικιστή, από τους γνωστούς ανθρώπους...

Γιωργος Μανουσακης είπε...

κύριε Κώστα, ο καθένας από εμάς κουβαλάει τα προσωπικά του βιώματα, που έχουν και μεγάλη σχέση βέβαια με το επάγγελμα του. Ως νοσηλευτής, και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο του χειρουργείου, αξιολογώ την ανθρώπινη ζωή ως το πιο σημαντικό αγαθό, πέρα και πάνω από ατομικά ή συλλογικά πλούτη, πλούτη που κάποιοι ονομάζουν "κυριαρχικά δικαιώματα".

Η χώρα μας, σε αντίθεση με πολλές άλλες χώρες και λαούς,χαίρεται μια μακροχρόνια περίοδο ειρήνης, που δίνει σε όλους μας -έλληνες και μη- την δυνατότητα δημιουργίας και ευημερίας.Την προάσπιση αυτής της ειρήνης νομίζω ότι θα έπρεπε να εξυπηρετεί η ύπαρξη και η δύναμη των ενόπλων δυνάμεων. Η ειρήνη αυτή "κοστίζει" πιο ακριβά από όλα τα πετρέλαια του Αιγαίου, από όλες τις υφαλοκρηπίδες και τους εναέριους χώρους.

Θα ΄θελα -χάριν της συζήτησης- να επανδιατυπώσω ένα ερώτημα που είχα θέση πιο πριν. Μετά το 1996 κινδυνεύει πιο πολύ η ελευθερία των κατοίκων της Καλύμνου, ή της Ρόδου και του Καστελόριζου;

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, ίδια εκτίμηση της αξίας της ζωής έχουμε. Τα προσωπικά μου βιώματα δεν μου εξασθένησαν τις ευαισθησίες μου. Ούτε στη Λεγεώνα των ξένων σταδιοδρόμησα... Στο πολεμικό Ναυτικό υπηρέτησα και το επάγγελμά μου μου επέβαλε να είμαι ετοιμοπόλεμος για να ΜΗ ΓΙΝΕΙ πόλεμος.
Στο επαναδιατυπωμένο ερώτημά σου σε παραπέμπω στο προηγούμενο σχόλιο για το σενάριο της άσκησης της ...Κίτρινης Χώρας και στις τελευταίες ανακαλύψεις της για την εθνική τους μειονότητα και στη Ρόδο. Δεδομένου ότι η αντίδραση του πολιτικοστρατιωτικού μας κατεστημένου στον διεθνή ΠΟΛΙΤΙΚΟ στίβο είναι 'καθοδηγούμενη' και όχι αυτόνομη, πολύ φοβάμαι ότι αν δεν 'κινδυνεύει' η ελευθερία, σίγουρα θα εξακολουθεί να απειλείται. Μια συζήτηση με κάποιον μόνιμο κάτοικο από εκεί που αναφέρεις (γιατί εκεί 'περιπολούσα' για χρόνια) θα σε έπειθε πιό εύκολα.
(διευκρινίζω ότι, στα περισσότερα νησιά, οι σχέσεις των πολιτών κι από τις δύο μπάντες είναι καλές. Αυτό δεν εξαλείφει το αίσθημα του κινδύνου από την προβαλλόμενη συνεχώς απειλή εκ μέρους του επίσημου γειτονικού κράτους)

Υ.Γ. Δεν ξέρω αν και από πού υπάρχει ένα στερεότυπο για όλους τους στρατιωτικούς ότι 'εθίζονται' στην όποια απώλεια ζωής. Προσωπικά δεν έχω πυροβολήσει ούτε σπουργίτι. Αλλά θα πυροβολούσα, όπως κι εσύ, όποιον επιβουλευόταν την ελευθερία μου και αυτήν των παιδιών μου.
Υ.Γ 2 Όλο ερωτήματα, όμως, μου διατυπώνεις. Να σου κάνω κι εγώ ακόμα ένα ελπίζοντας ότι σ' αυτό θα απαντήσεις :-)):
Δέχεσαι να δοθεί η Γαύδος σε κάποιον ...κληρονόμο του τέως Αρχιπασά της Κρήτης, για να μη χυθεί αίμα;

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Η γαύδος έχει κατοίκους, αν δεν κάνω λάθος.

Τα ίμια;

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Υ.Γ. πάλι ερώτημα διατύπωσα ρε γαμώτο!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Α, ναι, ξέχασα ότι εκεί έμενε ο Κουφοντίνας... :-)
Γιώργαρε -που πολύ 'ευέλικτο' για νοσηλευτή σε βρίσκω :-) - θα μπορούσα να σου πω ότι η Γαυδοπούλα ΔΕΝ έχει και οι 'ιδιοκτήτες' γης στη Γαύδο ζουν στην Παλιοχώρα...
Την επισκέφτηκα αρκετές φορές μέχρι το 96, μια και την έχει υιοθετήσει το Ναυτικό επισήμως, τόσο με το Ε/Π, όσο και με το Α/Τ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ που κυβέρνησα. Έψαχνα να βρω άνθρωπο να του δώσω τα φάρμακα, τα εφόδια και τις γεννήτριες ...
Λοιπόν, (έστω για την Γαυδοπούλα) ΘΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ;;;; :-)))

Υ.Γ. Ειλικρινά, τώρα, οι απόψεις μας για την πορεία προς έναν καλύτερο κόσμο ταυτίζονται. Και η εμμονή σου στο παράλογο κάθε πολέμου με κάνει να νοιώθω αισιόδοξος. Γιατί δείχνει ποιότητα ανθρώπου που πρέπει πάση θυσία να μπολιαστεί σε πολλούς για να πάμε μπροστά. Αλλά δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σκληρή πραγματικότητα παραμερίζοντας όσο χρειάζεται το συναίσθημα που μας 'θολώνει'. Γι αυτό, παρά την ταύτιση στα ιδανικά, επιμένω να σε φορτώνω με ...'οδηγίες προς τους ναυτιλομένους' για τις φουρτούνες που κρύβει η θάλασσα της ειρήνης.
Πες το και ηλικιακώ δικαιώματι... :-)

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ευτυχώς, κάποιοι θυμούνται.
Δυστυχώς, είναι λίγοι - και συνήθως οι ίδιοι πάντα...

Ούτε θέλω να σκέφτομαι πώς θα κολλήσει σ'αυτή τη μακράς πνοής επιχείρηση γκριζοβαφής, η αναγνώριση του ανεξάρτητου Κόσσοβου στην οποία προτίθεται να προχωρήσει χαρωπά η κυβέρνηση (δεν παν να λένε οι κύπριοι;)

σχολιαστής είπε...

Μα αν δίναμε τη Γαύδο για να μη χυθεί αίμα, θα τους άνοιγε τόσο πολύ η όρεξη που θα ήθελαν και την ...Κρήτη

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Από την αρχή της συζήτησης είχα ξεκαθαρίσει ότι δέχομαι τους αμυντικούς πολέμους, για την προάσπιση της ελευθερίας. Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει το δίκαιο του αγώνα των ιρακινών ή των παλαιστηνίων;

όμως, επειδή ζούμε σε ένα "δύσκολο" κόσμο, οι πόλεμοι γίνονται για να κερδίζουν κάποιοι χρήματα. Από τον πόλεμο στο Ιράκ κάποιοι αμερικάνοι έχουν θυσαυρίσει. Κάποιοι άλλοι αμερικάνοι όμως, περισσότεροι από 10.000 έχουν πεθάνει.

Αυτό που με τρομάζει είναι μήπως με το πρόσχημα προάσπισης "κυριαρχικών δικαιωμάτων", κάποιοι εμπλέξουν την χώρα μας σε ένα πολυδάπανο σε ζωές πόλεμο, ένα πόλεμο που πολλοί από εμάς θα θεωρούν αμυντικό και δίκαιο, στην πράξη όμως θα είναι αποτέλεσμα στρατηγικών τεχνασμάτων άλλων δυνάμεων που έχουν να κερδίσουν πολλά από μια τέτοια αναμέτρηση. Για παράδειγμα, τέτοιοι πόλεμοι γίνονται συνεχώς στην Αφρική, εκατομμύρια σκοτώνονται και αυτό βέβαια βολεύει αφάνταστα τους εμπόρους όπλους, τους εμπόρους διαμαντιών, τους εμπόρους καφέ κλπ. Οι αφρικανικές φυλές είναι σίγουρες για το δίκαιο των πολέμων τους και νομίζουν ότι προασπίζονται τα "κυριαρχικά του δικαιώματα", δικαιώματα που στο τέλος τα απολαμβάνουν οι ξένοι και όχι οι εχθροί τους.

Σχετικά με το θέμα του επαγγέλματος , η αναφορά δεν έγινε για να θίξει τους στρατιωτικούς. Άλλωστε δεν είναι όλοι οι στρατιωτικοί ίδιοι, όπως δεν είναι και όλοι οι νοσηλευτές ίδιοι. Όμως προσωπικά, οι απόψεις μου έχουν αλλάξει πάρα πολύ από τη στιγμή που ήρθα σε καθημερινή επαφή με το παιχνίδι ζωής - θανάτου, με τη "λεπτή κόκκινη γραμμή" του χειρουργείου.

Απέναντι από το χωριό μου, στα ανοικτά, σε απόσταση περίπου 10 ν.μ. υπάρχει μια βραχοσηνίδα, επίσημα "αυγό" για εμάς "γέρακας", ορατή από την παραλία μας. Είναι λίγο μεγαλωπή, αλλά δεν έχει επάνω τίποτα πλην αγριοπούλια. Δεν θα μ΄άρεσε να ξυπνήσω μια μέρα κα να ξέρω ότι είναι τουρκική. Θέλω η χώρα μου να την υπερασπιστεί με κάθε διπλωματικό και νομικό μέτρο. Δεν θα ΄θλεα όμως να γίνει πόλεμος, να σκοτωθούν χιλιάδες νέοι για τον "γέρακα". Το θεωρώ πολύ ματαιόδοξο. Πόσο πιο πολύ, για ένα "γέρακα" που απέχει λιγότερο από τις ακτές της Τουρκίας, απ΄ οτι απέχει από τις ακτές της Ελλάδας.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γιώργο, παραέγινες κατανοητός και επαναλαμβάνω ότι ΔΕΝ έχω διαφορετική άποψη.. Ιδίως ως προς τους 'χειρισμούς' που αναφέρεις και οι οποίοι όχι μόνο δεν έγιναν στα Ίμια αλλά, με την προχειρότητα και την ασχετοσύνη του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, οδηγηθήκαμε:
- στον άσκοπο, αχρείαστο και μάταιο θάνατο τριών νέων ανθρώπων.
- Στην άσκοπη, επικίνδυνη και εκφυλιστική ταπείνωση ενός λαού που έχει την εντύπωση ότι κανείς δεν τον φυλάει πια. Το Ηθικό, στην επιστήμη της Πολιτικής, είναι ένας από τους παράγοντες της Εθνικής Ισχύος κάθε Κράτους. Οι άλλοι δύο είναι η Οικονομική Ισχύς και η Στρατιωτική. Οι παράγοντες αυτοί δεν είναι αλληλοπροσθετικοί αλλά, αλληλοπολλαπλασιαστικοί. Π.χ. Όσο μεγάλη και να είναι η Οικονομική, όσο μεγαλύτερη να γίνεται πολλαπλασιαζόμενη από μια μεγάλη Στρατιωτική, όταν πολλαπλασιαστούν επί το 0 του ηθικού, το γινόμενο είναι ΜΗΔΕΝ...
Τα Ίμια, το Αυγό, η Γαυδοπούλα ή όποιος άλλος 'κωλόβραχος' είναι το άχρηστο παράθυράκι στον φωταγωγό από το οποίο μπήκαν ήδη οι κλέφτες. Μην απομονώνεις, λοιπόν, το επεισόδιο ως να αφορά μόνο σε μια έρμη και έρημη βραχονησίδα.
(και το πόσο κοντά ή μακρυά, από τις όποιες ακτές, είναι, δεν παίζει ρόλο. Γιατί, έτσι, αν τα Ίμια είναι Τουρκικά, τότε και η Κάλυμνος πάει 'κοντύτερα', άσε που όλα τα νησιά, μεγάλα ή μικρά, κατοικημένα ή έρημα, του Αιγαίου είναι 'πιό κοντά' στις Τουρκικές ακτές. Εξ άλλου, αυτό το επιχείρημα (που δεν προβλέπεται και σε κανένα Δίκαιο) χρησιμοποιούν στα διεθνή Φόρα οι γείτονες για να εξασφαλίσουν τον -οικονομικό κυρίως- έλεγχο του μισού Αιγαίου). Αυτά προς ενημέρωση και μόνο. Όχι ως 'φιλοπολεμικά επιχειρήματα'.

Το 'παράπονό' μου, τελικά, δεν είναι 'γιατί δεν πολεμήσαμε στα Ίμια'. Είναι γιατί δεν χειριστήκαμε πολιτικά και διπλωματικά εγκαίρως και σωστά τη διαδικασία εξασφάλισης του ευρύτερου χώρου που νόμιμα μας ανήκει κατά το Διεθνές ...Υποθηκοφυλακείο (Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο), σε μια εποχή που η Εθνική Ισχύς μας το επέτρεπε. Αυτές οι αστοχίες φέρνουν και τους άδικους και μάταιους θανάτους. Γι αυτό πρέπει να τους θυμόμαστε. Πολύ φοβάμαι ότι, στη σημερινή συγκυρία της εύθραυστης πολιτικής συγκυρίας, της οικονομικής κατάστασης και της ύπνωσης που προκαλούν τα τσιμπούκια και τα φιλελευθεροσοσιαλΗστ(ρ)ικά εκατομμύρια που 'ίπτανται' των κεφαλών και του ενδιαφέροντός μας, είναι πολύ ευκολότερο για τους γείτονες να μπούν από το παραθυράκι του φωταγωγού παραμέσα. Ευτυχώς... που στην παρούσα συγκυρία ψάχνουν σε άλλη γειτονιά (όρα Ιράκ) να μπουκάρουν για να 'κλέψουν'...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Μίλτο, από περιέργεια, πήγα χθες σε μια εκδήλωση για τα Ίμια για να ακούσω τι άποψη έχουν οι 'εθνικιστές' και το βαθμό ενημέρωσης στα πραγματικά γεγονότα. 'Εφριξα' από την μεγαλόστομη μπουρδολογία και ανατρίχιασα από τον φανατισμένο 'διχασμό' (μερικοί χαμογελούσαν γιατί στα επεισόδια στην Αθήνα μαχαιρώθηκαν τρείς, 'ευτυχώς', όπως έλεγαν 'του Συνασπισμού, άρα καλά έπαθαν'...)
Με τέτοια μυαλά και αβγά του φιδιού που η έλλειψη πραγματικής Δημοκρατίας και σωστής Παιδείας επωάζει, δεν μπορώ να πω ότι κοιμάμαι ήσυχος.

Ο ...στέφανος στον Κεμάλ είναι παρονυχίδα στο ...δάχτυλο που ευχαρίστως δεχόμαστε στα οπίσθιά μας από την αναποτελεσματική διπλωματία και εξωτερική πολιτική μας. Μακάρι να βγω ψεύτης.
Και μακάρι να πολλαπλασιαστούν οι Μανουσάκηδες και στη διπλανή γειτονιά μπας και καταλάβουν κάποτε ότι ο πόλεμος, με τον οποίον συνέχεια απειλούν, δεν είναι ο μόνος δρόμος...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Μαυροσύντροφε, ακριβώς επισημαίνω στον Γιώργο Μανουσάκη στη συζήτησή μας. Πάμε να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας 'δικαιώνοντας' την αυτονόμηση του Κοσσόβου. Δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως οι γείτονες ανακάλυψαν και άλλη μεγάλη εθνική τους οντότητα στη Ρόδο. Τη Θράκη την έχουν ήδη 'στοχοποιημένη' και δοκιμάζουν και τα στρατιωτικά σχέδια 'υποστήριξης' της μελλοντικής της 'απόσχισης'... Το 'παραθυράκι στον φωταγωγό' που ανέφερα στον Γιώργο, το κάνουμε μόνοι μας μπαλκονόπορτα και αφήνουμε και το κλειδί στη γλάστρα...

Γιωργος Μανουσακης είπε...

δες κι εδώ:

http://clubs.pathfinder.gr/milatos/362218

Κωστής Γκορτζής είπε...

Το είδα και το χάρηκα. Παράλληλα, όμως, άλλοι άλλα απεργάζονται. Έχεις mail!
Μακάρι οι δυό λαοί να αναπτύξουν ακόμα περισσότερο τις σχέσεις τους.
Σε προσωπικό επίπεδο, σου λέω ότι κι εγώ έχω φίλους Τούρκους και δη 'ένστολους'! :-)

σχολιαστής είπε...

"Ο ερχομός μας στην Κρήτη δυνάμωσε το αίσθημα της φιλίας. Χιλιάδες χρόνια οι δύο λαοί έζησαν μαζί. Εχουν πολλά κοινά σημεία. Οι πρόγονοί μας μαζί έκλαψαν, μαζί γέλασαν. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ειρήνη".

Δε βλέπω πότε γέλασαν οι δικοί μας πρόγονοι. Συμπαθής ο δήμαρχος, αλλά καλύτερα να θυμόμαστε και λίγη ιστορία.

Τσούχτρα... είπε...

Το σχόλιο αφορά στο σχόλιο του Βαλκάνιου:
1ον Εκτός από το κανάλι του Καρατζαφέρη (δεν αποδίδω ωδή στο άτομο), κανένα άλλο δεν έκανε εκτενή αναφορά στη μνήμη των παιδιών
2ον: "Ο αετός πεθαίνει στον αέρα" ήταν το αγαπημένο τραγούδι(πίστεψέ με το ξέρω καλά) του Παναγιώτη

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σχολιαστή, οι μεγάλες διώξεις και καταστροφές που υπέστησαν οι Έλληνες έγιναν, κυρίως, από 'αλλοφερμένους' (Κούρδους και Ανατολίτες). Αυτοί που συμβίωναν ειρηνικά, έκαλιγαν και χαίρονταν για πολλά πράγματα μαζί. Οι απλοί Τουρκοκρητικοί που ξεριζώθηκαν, κλαίνε ακόμα. Αυτά από προσωπικές εμπειρίες. Η 'μαγιά' για τη φιλία υπάρχει. Οι ...ψήστες είναι αυτοί που πρέπει να λλάξουν επάγγελμα...

Τσούχτρα,ΑΥΤΟ είναι το δυστύχημα. Η εκμετάλλευση του θανάτου των τριών για κομματικές σκοπιμότητες. Γιατί, δεν πιστεύω να πιστεύεις ότι κάτι τέτοιοι έχουν αγνά ιδανικά και είναι έτοιμοι να 'πέσουν' σαν τους τρείς...
Επειδή, δε, ήταν τόσο 'παιδιά' σου όσο ήσουν και εσύ 'παιδί' μου, πολύ θα ήθελα να είχε άλλο αποτέλεσμα ο θάνατος των αετόπουλων στη λειτουργία μας ως κοινωνία...

σχολιαστής είπε...

Φίλε Κωστή, με το ποστ τιμάς-τιμάμε τους τρεις νέους αξιωματικούς που έπεσαν στο καθήκον.

Φυσικά οι τουρκοκρητικοί έχουν τις μνήμες τους απο τον ευλογημένο τόπο που άφησαν. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι πάντα οι σχέσεις Ελλήνων και Τούρκων στις κατεχόμενες περιοχές ήταν ανισότιμες. Οι Τούρκοι αντλούσαν εξουσία απο τον κατακτητή, και οι Ελληνες ήταν ραγιάδες. Θα μου πεις έτσι γίνεται σ' αυτές τις περιπτώσεις, αλλά η ωραιοποίηση της ιστορίας απο το δήμαρχο δεν βλέπω σε τι βοηθάει. Ας φύγουν τα τούρκικα στρατεύματα απο την Κύπρο και θα δεις πως θ' αλλάξει το κλίμα. Αλλά δε θα φύγουν, εμεις θα έχουμε αναχωρήσει και αυτοι θα είναι ακόμα εκεί για να θυμίζουν τους λόγους που έχουμε να μη μοιραζόμαστε τις απόψεις των γειτόνων ότι είμαστε αδέρφια. Αδέρφια και ατίλας μαζί δε γίνεται. Προσπάθειες να κάνουν παιχνίδι με τη Θράκη και τα Δωδεκάνησα, οι γκρίζες ζώνες, θα μας έχουν για χρόνια σε εγρήγορση και οικονομική αφαίμαξη.

Οι Τούρκοι των Μικρασιατικών ακτών, που θέλουν σαν τρελοί την ειρήνη, γιατί εκτός των άλλων ο τουρισμός είναι κύριο εισόδημά τους, ας πιέσουν το βαθύ κράτος να σταματήσει να συμπεριφέρεται ως βάρβαρος εν έτι 2008. Για να μπουν στην άκρη τα παλιά, πρέπει να επέλθει λύση στα πρόσφατα. Οταν ο δήμαρχος μπορέσει να κάνει πρόταση αδελφοποίησης με την Κερύνεια, τότε τα χαμόγελα θα είναι αληθινά.

Μπορεί να κάνω και λάθος.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σχολιαστή μου, δεν υπάρχει 'διάσταση απόψεων', και τις ίδιες ευχές κάνουμε. Τα ίδια λέω κι εγώ στους φίλους μου τους 'ένστολους' από δίπλα.
Εκτός, όμως, από αυτούς, υπάρχουν και οι 'Μπουγιουκανήδες' (είχα την ...τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά) που εκφράζουν το τουρκικό κατεστημένο-μπουκαδόρο για το οποίο συζητούσα με τον Γιώργο Μανουσάκη.
Δεν είναι, όμως, έτσι ακριβώς όπως περιγράφεις τη ζωή των Ελλήνων με τους Τούρκους στην τότε Κρήτη και στην τότε Τουρκιά. Ούτε μπορεί να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι στην κρήτη γεννήθηκαν και μεγάλωσαν χιλιάδες Τούρκοι πολλών γενιών ώστε να την αισθάνονται ως πατρίδα τους. Και οι Έλληνες 'ραγιάδες' ήταν στην αρχουσα οικονομική τάξη της Μικρασίας και της Πόλης και δεν περνούσαν καθόλου χειρότερα από τους Τούρκους γηγενείς με τους οποίους είχαν καλές σχέσεις (πολλούς, δε, και ...υποτακτικούς τους) Γι αυτό και ανέφερα πριν ότι, για να καταστρέψει Ό,τι Ελληνικό, το Τούρκικο Κατεστημένο του Κεμάλ, επιστράτευσε 'αλλοφερμένους' (Κούρδους και Ανατολίτες).
Το ίδιο έγινε άλλωστε και στην Κύπρο. ...Μογγόλους έφεραν για εποίκους. Και στρατό από την Ανατολική Τουρκία...
Συμφωνώ ότι όσο το Κράτος τους συμπεριφέρεται έτσι, το Κράτος μας πρέπει να συμπεριφέρεται με μεγάλη προσοχή και να σκέφτεται τα ανοίγματα που κάνει.
Η προσέγγιση, όμως, των πολιτών νομίζω ότι πρέπει να συνεχισθεί και να αυξηθεί. 'Χαράζει' δρόμους και βοηθάει στην αλληλοκατανόηση των πραγματικών βουλήσεων των λαών.

σχολιαστής είπε...

Oπως θα διάβασες αγαπητέ Κωστή, πιέζεται το κατοχικό καθεστώς να δώσει "τουρκοκυπριακά χαρτιά" σε χιλιάδες εποίκους, πρακτικά σε όλους.

Η διάγνωση μου είναι ότι όσο υποχωρούμε στην Κύπρο τόσο θα ανοίγουν τα άλλα θέματα. Οσο υπάρχουν Ελληνές πολιτικοί που θεωρούν κελεπούρι το σχέδιο ΑΝΑΝ, τόσο η βεντάλια των διεκδικήσεων θ' ανοίγει. Και όταν σε μερικά χρόνια, με τη βοήθεια καλοθελητών, οι Τούρκοι αποκτήσουν και πυρηνικά όπλα, θα χορεύουμε σαν κάβουρες στη θράκα.

Θα μπορούσε να μην είναι έτσι, αλλά αν δεις το "πολιτικό προσωπικό" που θα κυβερνήσει την Ελλάδα τα επόμενα χρόνια τότε σου' ρχεται να αναφωνήσεις "λάβρα μας και καίλα μας και ρίγανη στ' αυτιά μας".

Οσο για την φιλία μεταξύ των λαών, το μόνο που με ανησυχεί, είναι μην καλλιεργεί κλίμα εφησυχασμού, ενώ ο γκρίζος λύκος, παραμένει γκρίζος και βαθύτατα επικίνδυνος.

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Στο βιβλίο "ματωμένα χώματα" η Δ. Σωτηρίου περιγράφει πολύ γλαφηρά πόσο αρμονικές ήταν οι σχέσεις των ελλήνων με τους τούρκους κατοίκους στην Μικρά Ασία, πριν την έλευση των νεότουρκων. Περιγράφει επίσης με ποιο τρόπο οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής (άγγλοι, γάλλοι, γερμανοί, ιταλοί) παρακίνησαν και φανάτισαν τους τούρκους να διώξουν τους "έλληνες εκμεταλευτές".

Ο εθνικός φανατισμός ήταν και είναι όπλο στα χέρια των ισχυρών, όπλο το οποίο χρησιμοποιούν όπως και όποτε τους βολεύει.

FrapDigo είπε...

Καλησπέρα! Συγγνώμη που πετάγομαι έτσι μέσα στη συζήτηση. Τα κύματα της μπλογκόσφαιρας με έφεραν "τυχαία" εδώ, και μόλις έβαλα το blog "σημαδούρα" στους σελιδοκείκτες (firefox :)

κ. Γκορτζή, η γνώμη μου για τους στρατιωτικούς, και γενικά για τον στρατό, δεν είναι η καλύτερη. Δεν φαντάστηκα ποτέ όμως ότι θα μπορούσε ένας στρατιωτικός να έχει τέτοιες απόψεις σαν τις δικές σας, και τούμπαλιν. Εν ολίγοις: Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι (όλοι, κατά προτίμηση) σαν εσάς. Γράφετε και στος ΚΑΦΕΛΛΟΥΣ! Χμ! Εύχομαι να ανοίξετε το ψυγείο σας και να βρείτε μέσα 4 cheesecakes.

Πολύ (μα πολύ όμως!)ενδιαφέρουσα η συζήτηση, θα σας ζαλίσω κι εγώ κάποια στιγμή, με τις μουρμούρες μου. Καλό βράδυ!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σχολιαστή, δεν επιδέχεται ...σχολιασμού το σχόλιο :-) Συμφωνούμε απολύτως.

Γιώργο, ούτε το δικό σου. Για τον ίδιο Λόγο :-)

frapdigo, καλωσόρισες. Το μπλογκ είναι ανοικτό και η κάθε άποψη είναι σεβαστή. Δεν 'παρεμβαίνεις', λοιπόν, και είσαι πάντα ευπρόσδεκτος να μας ...ζαλίζεις με βραδυνές μουρμούρες.
Λογικό να βρίσκεις τις απόψεις μου παράταιρες του 'στρατιωτικού' στερεότυπου αλλά εγώ γνωρίζω και είχα την τύχη να συνυπηρετήσω με από πάνω και από κάτω μου ανθρώπους, πολλούς μόνιμους και στρατευμένους που δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτά τα στερεότυπα.
Οι στρατιωτικοί δεν εκπαιδεύονται για 'Ράμπο' και λοιπούς επαγγελματίες φονιάδες, ούτε αντικατοπτρίζουν την εικόνα που έντεχνα έχει δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη με βάση τη χούντα του 67.
Κάτι μη στρατιωτικά παλληκάρια, στα απανταχού της Ελλάδας ...Ζωνιανά, εκτιμούν την αξία της ζωής πολύ πιό αμελητέα...
Σε κάθε περίπτωση, με τα δεδομένα της θητείας (στρατολογικοί Νόμοι, συνθήκες, προετοιμασία, ενημέρωση κλπ) για τα οποία συζητήσαμε και παλιότερα, δεν μπορώ να πω ότι έχεις κι άδικο γι αυτή σου την εντύπωση για τους στρατιωτικούς... :-)

o kairos είπε...

Ειχα την ευτυχια να ειμαι στη Βουλη,εξω απο την αιθουσα,οπου γινοταν η συνεδριαση του στενου υπουργικου συμβουλιου υπο τον πρωθυπουργο με τον αρχηγο ΓΕΕΘΑ και τους επιτελεις εκεινη τη νυχτα.Πηγα απο την εφημεριδα,μαζυ με δυο αλλα στελεχη για να δουμε απο κοντα τι πραγματικα γινεται.Ο πρωθυπουργος δεν ειχε ιδεα για το θεμα ουτε για το πως διαχεριζεται κανεις μια κριση.Δεν ηξερε ποιες ειναι οι αρμοδιοτητες οι δικες του και ποιες των στρατιωτικων.Δεν ειχε καν εναν κρατικο αξιωματουχο συμβουλο επι αυτων των θεματων για να τον συμβουλευτει.Οι υπουργοι Αμυνας και Εξωτερικων που ηταν παροντες δεν ειχαν ιδεα,ουτε και αρμοδιους συμβουλους για να τους διαφωτισουν για τα στρατιωτικα και διπλωματικα ζητηματα που εγειρονταν εκεινη τη στιγμη.Ο ενας απο τους δυο ηταν στην τηλεοραση και αγορευε σε τηλεοπτικη εκπομπη,ενω ειχε ειδοποιηθει για τα τρεχοντα στα Ιμια.Με γαμοσταυριδι ηρθε στη Βουλη!!Δεν ειχαν ιδεα οι δυο υπουργοι,ουτε για το status των νησιων ουτε για την τουρκικη πολιτικη στο θεμα,που ηταν μεθοδευμενο απο ενα μηνα πριν και δημοσιευμενο στον Τυπο.Αυτοσχεδιαζαν σε επιπεδο συζητησης καφενειου,ακριβως οπως μιλαμε εμεις εδω μεσα.Χειροτερα απο μας.Ο αρχηγος ΓΕΕΘΑ ηταν απολυτως ανεπαρκης στις προτασεις του,αλλα ειχε εν αλλοθι:ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ πΕΝΤΑΓΩΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ,ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΥΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΣΗΝΘΗΚΕΣ,ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ Ο ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΦΟΒΙΚΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ!!Σε καποια στιγμη ο μονιμως επαναστατης τοτε και μεχρι σημερα πολιτικος,που ηταν υπουργος των εξωτερικων πηρε στο τηλεφωνο την αμερικανικη πλευρα για να μεσολαβησει ωστε να εκτονωθει η κριση!!! Και ο φοβικος πρωθυπουργος αποφασισε για τις στρατιωτικες κινησεις γραφοντας στα τετοια του τις παρατηρησεις των στρατιωτικων,που δεν ηταν και οι πιο εξυπνες,που μπορουσαν να γινουν.Ο συνδυασμος της ασχετοσυνης και των δυο ηταν για βλακεια στο γκινες.Για τον υπουργο Αμυνας ειναι περιττο να μιλησω.Βγηκε εξω καποια στιγμη και μας ρωτουσε τι ξερουμε για την κατασταση!!Αν ηξερε ο λαος σε ποιανων τα μυαλα αφηνει την ασφαλεια του και το μελλον του,θα ειχε φυγει τρεχοντας απο τη χωρα για να σωθει.Αλλα, πολιτικους εκπροσωπους δεν θα αλλαζε...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Καπετάνιε, ευχαριστώ! Η εγκυρότητά σου διευκρινίζει απολύτως αυτά που προσπαθώ να αναδείξω.
Να συμπληρώσω ότι το 'άλλοθι' του Α/ΓΕΕΘΑ δεν αναιρεί τις ευθύνες του όχι μόνο για τον χειρισμό του επεισοδίου αλλά, κυρίως, και τη μη έγκαιρη πρόληψή του. Επικυρώνοντας το Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο (του 1982 το...1993!) ως Νόμο του Ελληνικού Κράτους, θα έπρεπε να είχαν ληφθεί όλα τα πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά μέτρα για να τον στηρίξουν και να τον εφαρμόσουν. Όταν επί 16 χρόνια όλες οι πολιτικοστρατιωτικές ηγεσίες ασχολούνται με τις μεταθέσεις των ημέτερων και τις διώξεις των 'άλλων', τότε ο κωμικοτραγικός χειρισμός της κρίσης είναι το φυσικό φινάλε μιας φάρσας τόσο κακοπαιγμένης που ΟΛΟΙ οι ...θεατές έχουν προπολλού κοιμηθεί βαθειά.
Θα ξυπνήσουμε άραγε;...

(να δεις που στο τέλος θα ...αγαπήσουμε όλοι τον Ζαχόπουλο. Αυτός τουλάχιστον το προσπάθησε...)

demetrat είπε...

Αγαπητέ Γιώργο Μανουσάκη.
Βλέπω με μεγάλη μου χαρά, πως αναγνωρίζεις το δικαίωμα στην κάθε πατρίδα,- χώρα το λές εσύ,αλλά γιαυτους που την κατοικούν είναι γεννέθλιος τόπος και πατρική αγκαλιά-,το δικαίωμα της υπεράσπισής της.
Γιατί φαντάζομαι πως εδώ γύρα στη Μεσόγειο, δε βλέπουμε μόνο το Ιρακ, και την Παλαιστίνη.
Τη Σερβία ή το Κόσσοβο;
Που αν θες να το αναλύσουμε κιαυτό πολύ ευχαρίστως αλλά ,
θα ψιλοβρωμίσουμε οι αγωνιστές από τη μπόχα.
Εδω είμαστε και μεις ως ελλάδα ,που έχουμε πληρώσει απο τη μαλακία μας πολλά σπασμένα.
Και επειδή τα τελευταία χρόνια έχουμε το προνόμιο όπως λες να έχουμε ειρήνη,υποθέτω πως θα το ξέρεις πως πληρώσαμε για πολλά χρόνια με αίμα γιαυτό.
Και με χαμένες ζωές και χρόνια.
Αυτό που προσπαθώ να σου πω, αλλά δεν ξέρω άν θα το καταλάβεις, είναι ,πως ,Το Αιγαίο, δεν το θέλουμε για τουριστικούς λόγους , ούτε για τα πιθανά πετρέλαιά του.
Το θέλουμε γιατί έχουμε γονιδιακή μνήμη .
Όσοι την έχουμε τελος πάντων.
δ

demetrat είπε...

@Γιώργο Μανουσάκη επίσης.
Τουλάχιστο, άμα σκεφτούμε λίγο τις χρονολογίες που περιγράφει η Διδώ ,ανακαλύπτουμε πως,
οι διωγμοί, οι εξορίες , τα τάγματα εργασίας -amele tambulu-
και η γεννοκτονία των ελληνων στην τουρκία δεν ξεκίνησε μετά την απόβαση στη Σμύρνη σαν αντίποινα ,οπως αρέσκονται να λένε οι δήθεν ιστορικοί,αλλά με την έλευση του Κεμάλ και των Νεότουρκων στην εξουσία,ήτοι, καμμιά 10ριά χρόνια πιό πριν.
δ

demetrat είπε...

Προς Κωστη
Στην διπλανή μας γειτονιά, δεν υπάρχουν Μανουσάκηδες, κιάν υπάρχουν είναι σε καμμιά φυλακή.
Επειδή έχω φίλους εκεί παραδίπλα,είμαστε αδέρφια μέχρι ενος ορισμένου σημείου.
Άν υπήρξαν πόντιοι, άν υπήρξαν έλληνες πριν το 22 δεν ξέρουν τίποτα.
Το μόνο που ξέρουν είναι να κλαίνει γενικώς οτι "χάθηκαν!!!!!!!!!"
οι Ρωμιοί της Πόλης.
Άν τους ρωτήσεις πώς, ούτε αυτό το ξέρουν.
Και είναι αριστεροί υπόψιν.
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Δήμητρα, πόσο δίκιο έχεις για το υπόβαθρο της ειρήνης που απολαμβάνουμε τώρα...
Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα ελεύθερος και ειρηνικά στη Μακεδονία χάρις στο αίμα που έχυσαν και πάρα πολλοί Κρητικοί...
Αυτά τα ξέρει (μην κάνω και τον συνήγορο) και ο Γιώργος και είναι αυτός νομίζω ο λόγος που βαδίζει με τον τρόπο του (απ' όσο φαίνεται και στο μπλογκ του) σ' έναν δρόμο αλληλεγγύης και αλληλοκατανόησης.
Για μένα είναι ένα παράδειγμα 'βελτιωμένης ανθρώπινης ράτσας. Ελπίζω και εύχομαι να μη κουραστεί. Γιατί πρέπει να κρατήσουμε τους δρόμους αυτούς ανοιχτούς. Κι αν κάποιοι τους κλείσουν με τη βία, είμαι σίγουρος ότι όλοι εμείς οι αλληλοσχολιαζόμενοι θα είμαστε μια γροθιά εκεί μπροστά.
(και κάτι 'εθνικοπατριώτες' θα βρίσκονται στο ...περιβόλι της Παναγίας, όπως πάντα στην Ελληνική Ιστορία)
Δεν περίμενα ότι το ποστάκι στη μνήμη των επαγγελματικών 'εγγονών' μου θα ξετύλιγε τέτοια -εποικοδομητική και ενημερωτική νομίζω- συζήτηση.

Ανώνυμος είπε...

@ ...Η προδοσία συνίσταται στην ανικανότητα των πολιτικών να προβλέψουν και να διαχειριστούν μια κρίση για να αποτρέψουν την πολιτική διεκδίκησης άνομων ξένων συμφερόντων σε βάρος των δικών μας και, κυρίως, του μέλλοντός μας."

Θα μου επιτρέψεις φίλτατε Κωστή, να υποστηρίξω ότι αυτό δεν συνθέτει "Προδοσία". Ηλιθιότητα, πολιτική ανικανότητα, τσαρλατανισμός ... ότι θες. Δεν είναι"Προδοσία" όμως.

Όταν ξεστομίζουμε αυτή τη λέξη Κωστή πρέπει 10 φορές να το ξανασκεφτόμαστε... συχώραμε για τη νουθεσία.
bioannis

demetrat είπε...

Όποιον ρόλο κιάν υποδυόμαστε Κωστή,
είναι ένα θέμα που πονάει,γιαυτό και η ανταπόκριση.
Αυτά τα εθνονούμερα είναι κάνουνε τον κόσμο να πιστεύει πως η λέξη πατρίδα είναι συνώνυμο του φασισμού.
Αλλά υπάρχουμε πολλοί που δε μασάμε.
δ :))
υ.γ Είμαι και γώ βέβαιη γιαυτό που λες.Με το Μανουσάκη πρώτο πρώτο.

Κωστής Γκορτζής είπε...

Bioannis, Γιάννη μου, ως προς τη διατύπωσή μου, έχεις δίκιο. Παρέλειψα να τη συμπληρώσω με το
"διαχειριζόμενοι ενσυνείδητα κατά προτεραιότητα τα πράγματα κατά τις βουλές και εντολές των ξένων πατρώνων τους"...
Όσο ενσυνείδητα θεωρώ την υπόθεση των Ιμίων "προδοσία" γνωρίζοντας τη βαρύτητα της λέξης.

Δήμητρα, το 'πιασες. :-) (από πολύ πριν)

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Για το φίλο, παραπάνω, που σκανδαλίζεται για το συσχετισμό του Σφακιανάκη με τους νεκρούς, τον ενημερώνω ότι ο συσχετισμός είναι πολύ πιο βαθύς...
http://valiacaldadog.blogspot.com/2007/06/notis.html

σχολιαστής είπε...

Τι ψάχνουμε να βρούμε. Εδώ ο γίγαντας Σημίτης που κυβέρνησε 8 χρόνια και τάκανε μπάχαλο στο θέμα των Ιμίων, ενώ είχε το "θάρρος" να ευχαριστήσει τους Αμερικάνους, τώρα που το σκάνδαλο Ζήμενς κάνει στριπτίζ στη θητεία του, βγάζει το σκασμό. Δεν πάνε στο διάολο!!!

Κωστής Γκορτζής είπε...

Μαντρόσκυλε, υποπίπτεις σε ...σκληρό τάκλινγκ!
Στα διευκρινιστικά σου σχόλια της παραπομπής γράφεις:
"στη στρατιωτική διάλεκτο Κ/Σ σημαίνει κομμουνιστοσυμμορίτης".
Ο Γεώργιος Παπανδρέου, οι 'δημοκρατικοί' εκδότες της εποχής εκείνης και, τέλος πάντων, αυτοί που έφτιαξαν και έστησαν τις προτομές στα χωριά ήταν όλοι στρατιωτικοί;
Αν και οι σκεπτόμενοι και ευαίσθητοι άνθρωποι του σήμερα, σαν και σένα, εξακολουθούν να προβάλλουν στο διηνεκές τέτοια στερεότυπα, χωρίς να διευκρινίζουν καν τις χρονολογίες, το μέλλον γκριζάρει...
Επί της ουσίας:
Ο 'τσούχτρα', εκπαιδευτής πιλότος των δύο παιδιών και του τρίτου (χειριστή ραντάρ) έδωσε την εξήγησή του στον 'οργισμένο'. Το τραγούδι αυτό άρεσε στον Παναγιώτη Βλαχάκο. Οι γονείς του θεώρησαν καλό και έκριναν ότι έπρεπε να το γράψουν στην προτομή του (αν το έγραψαν αυτοί και όχι κάποιοι φίλοι του).
Δεν βλέπω κανέναν πολιτισμικό εκφυλισμό ή 'πιό βαθύ συσχετισμό' στην ενέργεια αυτή (που τα βλέπω στα άλλα μνημεία που αναφέρεις με τους Κάλβους και τους Σολωμούς και τους Κ/Σ...). Το ότι θέλουν να τον θυμούνται σαν αετό, το βρίσκω λογικό και απαλυντικό του πόνου τους. Δεν μπορώ να το κρίνω παραπάνω. Όπως δεν μπορώ να κρίνω ό,τι κι αν λένε στον πόνο τους.
Τώρα, αν βαράνε συνέχεια τα βιολιά του Καρατζαφέρη τραγούδια του Σφακιανάκη που είναι τίγκα στα τσιτάτα και στη βαριά φιλοσοφία της ελληνικής ...καθαρότητας, αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τον νεαρό Παναγιώτη που πέθανε πετώντας σαν αετός. Ούτε συσχετίζεται 'Βλαχ-άκος, Μάνη, Άκρα Δεξιά, Προτομές 'Φονευθέντων υπό των Κ/Σ',Καρατζαφέρης, Σφακιανάκης, άρα ΛΑ.Ο.Σ. και ψωμί κι ελιά και Κώτσο Βασιλιά...)
Σκοτώθηκε άδικα, χωρίς λόγο, χωρίς αποτέλεσμα. Μόνο που αυτός, αυτά δεν τα ήξερε όταν μαζί με τους άλλους μπήκε στο Ε/Π και απογειώθηκε γνωρίζοντας ότι θα πετούσε εκτός κάθε ορίου πτήσης...
Μακάρι να τους γνώριζες και τους τρείς. Είμαι σίγουρος ότι οι διευκρινιστικές σου αναφορές για τους στρατιωτικούς θα ήταν διαφορετικές.

Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μιλτιάδης Θαλασσινός (Μαύρος Γάτος) είπε...

Ανατρίχιασα με το σχόλιο του Καιρού. Ανατρίχιασα επειδή γνωρίζω ποιός είναι ο Καιρός και πως ό,τι λέει είναι 100% αξιόπιστο. Τον κακό μας τον Καιρό... Ανάξιοι, άβουλοι, αναξιοπρεπείς. Και οι πολιτικοί μας και ο λαός μας, που τους ψηφίζει.

Κρίμα στα τρία ΠΑΛΙΚΆΡΙΑ των Ιμίων και σε όλα τα άλλα που έπεσαν "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι'...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Γάτε, για ακόμη μια έγκυρη περιγραφή, διάβασε το κείμενο ΙΜΙΑ, στη στήλη "παλιότερα" δεξιά στο μπλογκ αυτό.

Γιωργος Μανουσακης είπε...

Συμφωνώ με το σχόλιο του μαύρου γατου, για όσα αναφέρει ο καιρός. Είμαι σίγουρος και εγώ ότι ανταποκρίνονται 100% στην πραγματικότητα. Απλά πιστεύω ότι η όλη υπόθεση στήθηκε με τέτοιο τρόπο απ΄ τους αμερικάνους για να καταλάβει ο νέος πρωθυπουργός ότι εδώ είναι βαλκάνια, δεν είναι αλσατία.

Στη δήμητρα θέλω να απαντήσω ότι πράγματι στα Ματωμένα χώματα αποδεικνύεται ότι τα πάθη των ελλήνων επιδεινώθηξκαν με την έλευση των νεότουρκων στην εξουσία. Όμως μην ξεχνάμε ότι οι νεότουρκοι υποστηρίχθηκαν από τους Γάλλους και τους Βρετανούς αρχικά, ως η δύναμη που θα ανατρέψει τον μη ελεγχόμενο Σουλτάνο και θα τους επιτρέψει τις προνομιακές εμπορικές σχέσεις στην περιοχή. Κάτι που έγινε βέβαια, με αντάλλαγμα την αμέριστη στρατιωτική συμπαράσταση των "συμμάχων". Από τη στιγμή που από τη μεριά της Ελλάδας ο μόνος σοβαρός παίχτης σε αυτό το διπλωματικό παιχνίδι, ο Βενιζέλος, βρέθηκε εκτός, την κατάσταση χειρίστηκαν ανίκανοι τύποι σαν τον Γούναρη, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Υποθέτω δήμητρα, ότι οι Κρητικοί που πολέμησαν στους μακεδονικούς αγώνες, το έκαναν κυρίως για να βοηθήσουν τους συμπατριώτες τους και για να ανταποδώσουν την υπτήριξη τους στον κρητικό αγώνα, και όχι για λόγους "γονιδιακούς". Προσωπικά, το ιστορικό και γονιδιακό σκέλος δεν με αφορά καθόλου, το θεωρώ θέμα τύχης. Έτυχε να γεννηθώ στην Κρήτη και στην Ελλάδα, την αγαπώ ως πατρίδα και θα την υπερασπιστώ αν χρειαστεί. Θα μπορούσε να έχει τύχει να γεννηθώ στην Τουρκία, και σ΄ αυτή την περίπτωση θα ίσχυε το ίδιο. Αυτοί που μετράνε είναι οι άνθρωποι και όχι τα σύνορα και οι ταμπέλες.

Στην ταινία "το βασίλειο των ουρανών" περιγράφεται πως η Ιερουσαλήμ παραδόθηκε μετά από πολιορκία στους άραβες. ο ήρωας της ταινίας (τον οποίο παίζει ο ορλάντο μπλουμ)όταν πια δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας διαπραγματεύεται την παράδοση της ιερής πόλης με αντάλλαγμα να μπορέσουν να διαφύγουν ζωντανοί όλοι οι χριστιανοί, κάτι που πετυχαίνει. Απευθυνόμενος στους συναγωνιστές του που ήθελαν να πολεμήσουν μάταια, αναφέρει "η Ιερουσαλήμ είστε εσείς".

Αυτό πιστεύω και εγώ. Πρώτ΄ απ΄όλα ελλάδα είμαστε εμείς, και μετά τα σύνορα και οι χάρτες.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Να σου πώ, Κωστή:
Μην θίγεσαι για το «Κ/Σ», εγώ μιλούσα για τους στρατιωτικούς που γνώρισα στη θητεία μου. Σε αυτούς, προφανώς δεν περιλαμβάνω κι εσένα. Και όχι μόνο λόγω της συμμετοχής στο «Βέλος».
Εγώ για τους αδικοχαμένους ανθρώπους μίλησα. Για την σκύλευσή τους, είτε από ΣημιτοΠάγκαλο (μπλιάχ!) είτε από Χρυσαυγίτες (μπλιαχμπλιάχ!) δεν ανέφερα τίποτε.

demetrat είπε...

Αγαπητέ Γιώργο Μανουσάκη,
ας αρχίσω απ το τέλος .
Όταν λέω γονιδιακή μνήμη, ακριβώς αυτό εννοώ πού μου λες και συ.
Πως οι κρητικοί πολέμησαν στη Μακεδονία και το έκαναν γιατί το αισθάνθηκαν ως καθήκον.
Γιαυτό και υπέθεσα πως θα πήγαινες πρώτος πρώτος άν συνέβαινε ξανά το ίδιο.
Δεν εννοώ επειδή είχαν ή δεν είχαν την ίδια ομάδα αίματος βέβαια.
Τώρα για τα άλλα.
Εγώ , τέταρτης γενιάς μισοπόντια,άν με ρώταγε η γιαγιά μου , θα της έλεγα ακριβώς αυτο, πού το λες και σύ , και άντε το λέει κιαυτός ο Ορλάντο Μπούμ.
Πως σημασία έχουν οι άνθρωποι.
Μη φεύγεις απ τον τόπο σου, γίνε μουσουλμάνα , να γλυτώσεις το θάνατο.
Μα το θεό θα της τόλεγα.
Γιατί και την εξορία θα γλύτωναν, και τη χλέυη στην πατρίδα θα γλύτωναν, και τις ζωές τους θα είχαν και θα καμάρωναν παιδιά αγγόνια και περιουσίες.
Μιά που όμως μιλάμε με ταινίες.
Στην πολίτικη κουζίνα.
Το θυμάσαι τον κόμπο στο λαιμό του Μιχαήλήδη , όταν είπε, τι του ψιθύρισε ο Τούρκος πριν τον διατάξει να φύγει απ την Πόλη;
και για να ξαναγυρίσω στην αρχή.
Ε, λοιπόν αυτός ο κόμπος λέγεται γονιδιακή μνημη.
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σκύλε μου, δεν ξέρω πότε υπηρέτησες ακριβώς αλλά, εδώ και τριάντα χρόνια εγώ δεν το άκουσα αυτό από στρατιωτικό. 'Τσιμπήθηκα' γιατί ένα δίστιχο από ένα τραγούδι, γραμμένο με το χέρι στη δεξιά βάση κάτω κάτω -όπως το φωτογράφησες- της προτομής του Βλαχάκου, το εκτίμησες ως 'πολύ βαθύς συσχετισμός' (με την εκφυλισμένη πραγματικότητα;) παραπέμποντας στις προτομές στις οποίες διέκρινες 'ιδεολογική' μονολιθικότητα.
Βάλε και το αναπόφευκτο συναίσθημα, μια και μιλάμε για 'δικά μου' παιδιά, βάλε και το ενδεχόμενο να υπάρχει εντός μου λίγο από το 'στρατιωτικός' κατά πώς τον φαντάζονται οι περισσότεροι, ε, πες πώς παρεξήγησα...

Κωστής Γκορτζής είπε...

Δήμητρα και Γιώργο, ωραία τα λέτε. :-)

Pan είπε...

Καλησπέρα.

Προσπαθώ να γράψω κάτι αλλά εκείνη ακριβώς την στιγμή θυμάμαι τα ελικόπτερα που έκαναν κύκλους επάνω από το κοιμητήριο την ώρα της κηδείας.

Λυπάμαι, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Ώπα, παρεξήγηση!
Το δύστυχο το δίστιχο, δεν ήταν γραμμένο με το χέρι αλλά σκαλισμένο στην προτομή, η οποία προφανώς έγινε κατά παραγγελία του πατέρα του νεκρού. Ο νεκρός δεν φέρει έτσι κι αλλιώς ευθύνη.
Τα περί Κ/Σ, μπορεί όντως να μην λέγονταν στο Ναυτικό, στο Στρατό Ξηράς (ακόμα και το ΄91-92) λέγονταν. Η αναφορά στους Κ/Σ έγινε επειδή αναφέρονταν στις υπόλοιπες προτομές που υπήρχαν στην περιοχή.

demetrat είπε...

μωρέ εσεις καλά το ξεμπλέξατε.
εγώ να δω πως θα το ξεμπλέξω με το Μανουσάκη.
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Σκύλε, ελήφθη.

Pan, ...

Δήμητρα, τι να ξεμπλέξεις; Αφού λέτε τα ίδια μ' άλλα λόγια -αθάνατη Ελλάς- κι αν είμασταν τώρα εκεί στα Βορειοανατολικά της Κρήτης (γαμώ το δεν είχαμε ψηφιακές τότε για να σας δείχνω τώρα το ...σεληνιακό έδαφος του Κυριαμαδίου) θα είχαμε πλακωθεί στις ρακές! :-)

demetrat είπε...

εμ αυτο λεω τοση ωρα η ερμη
δ

Κωστής Γκορτζής είπε...

Ρε συ Μαντρόσκυλε, η παρεξήγηση δεν έγινε για το δίστιχο. Έγινε για τους βαθιούς συσχετισμούς σου...
Και δεν ξέρω ποιός ξεχασμένος χρησιμοποιούσε τέτοιους όρους όταν υπηρετούσες αλλά όταν διευκρινίζεις 'στη στρατιωτική ιδιόλεκτο ... σημαίνει', φέρεσαι άδικα προς μία ολόκληρη κοινωνική ομάδα (που στην πλειονότητά της δε έχει πια αυτό το 'ιδιόλεκτο') αφού την ίδια έκφραση την χρησιμοποίησε όλο το πολιτικό κατεστημένο, όλο το ακαδημαϊκό κατεστημένο και σε καμμιά περίπτωση δεν ήταν αποκλειστικότητα μόνο των στρατιωτικών εσ αεί!
Πάπαλα!

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

OK, άκυρο, απλά επειδή ο Στρατός Ξηράς ήταν που πολέμησε τον Εμφύλιο, και που είχε συμμετάσχει και στις «Κόκκινες Προβιές» και στα πραξικοπήματα, δεν είναι παράλογο να έχει μεγαλύτερη δόση αντικομμουνισμού απ' ό,τι το Ναυτικό ή η Αεροπορία. Τα οποία, επιπλέον, δεν χρειάστηκε να ανασυντεθούν μετά τον πόλεμο, καθώς είχαν συνεχίσει κανονικά τη λειτουργία τους.