Ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. Η μάνα, κεραμιδόγατα της γειτονιάς, σκαρφάλωσε από το αναρριχώμενο(!) στο μπαλκόνι της κρεβατοκάμαράς μας και ήρθε να γεννήσει δίπλα μας.
Την ευγνωμωνώ για την εμπιστοσύνη που μας δείχνει και τα νοιώσματα που μας προσφέρει...
10 σχόλια:
πω πω!
να τα χαίρεστε, καλότυχα!
(ε, θα κρατήσετε ένα τουλάχιστον, όχι;)
:)
[σας σκεφτόμαστε, να ξέρετε!]
Κροτοσοκολατίτσα, κι εμείς...
(ανυπομονώ να 'ξαναενταχθώ' στην παλιοπαρέα) :-))))
Να σου ζήσουν Κώστα
Τα ζωα ξερουν, ποιον να εμπιστευτουν και ποιον οχι.
Νομιζεις Κωστη οτι σας διαλεξε τυχαια;
Ναστε ολοι καλα, διποδοι και τετραποδοι.
Κροκοσυνονόματε, ευχαριστώ :-)
Καπεταν Δρακολέοντα, ώρες ώρες μ' αυτά που μου κάνει η ...αδέσποτη, νομίζω ότι είναι η μετεμψύχωση του σκύλου μου!
Βλέπω μαυρούλα η αδέσποτη «αλανιάρα» λεχώνα. Προβλέπω μέλλον στη Θ4 για τα νεογέννητα. Γεια σου Κωστή!
πωπωπωπώ!!! όλος ο καλός κόσμος εδώ!!!
καπετάνιε, Δρακολέοντα, Κροτ, Μιχάλη,
τί όμορφη παρέα!
(νά χαμε και κανένα βελγικό σοκολατάκι... αλλά αυτές οι μπολσεβίκες, μόνο λόγια είναι Σ;ο)))))
Και ιδού η απόδειξη! Τιμούμε αυτούς που φεύγουν αλλά και δίνουμε φροντίδα σε αυτούς που έρχονται και είναι και φινετσάτοι!
Κωστή, καταπληκτική γάτα.
Αν δε βαριέσαι κάνε ένα ποστάκι για τις μαρίνες που ανακοίνωσε ο Δήμος ο λεβέντης.
Μαυρογατούλη, ακόμα της το ...φυλάω! :-))
Γιώργο, έτσι είναι. Όλες τις μάνες πρέπει να τις τιμαμε.
Σχολιαστή, η επιθυμία σου, διαταγή! :-)
Δημοσίευση σχολίου