25.6.09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Θαλασσοσκορπίσματα, σαν σπάει απ' τον αέρα η κορφή του κύματος, θαλασσοσταγόνες που ερωτεύτηκαν τον άνεμο και στροβιλίζονται μαζί του σε αιώνιο χορο. Και σκορπίζονται στο άπειρο. Σαν τις εμπειρίες της ζωής του καθενός. Σαν τη ζωή του καθενός. Πίτυλος.
3 σχόλια:
Τέλειο! :)
Χαιρετώ το χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος... :-)
Κωστή καλημέρα. Ετσι, να ξεφύγουμε για λίγο, απο αυτά που μας θυμώνουν.
Δημοσίευση σχολίου